Ramon Stijnen in beeld

Elke onderwaterfotograaf heeft zijn eigen stijl en voorkeuren! En dat brengen we in beeld met een reeks portfolio’s van bekende en minder bekende onderwaterfotografen. Deze maand is het de beurt aan Ramon Stijnen!

Ramon Stijnen (1976) is een fanatiek fotograaf, zowel boven als onder water. Hij woont in het Zuid-Limburgse Stein en begon rond 1995/96 met duiken toen hij in militaire dienst zat. Bijna negen jaar werkte hij als beroepsduiker inshore en offshore. Nu duikt hij puur voor de sport en probeert daarbij zijn lange bucketlist af te werken. Een missie die ik wel begrijp, want wie wil dat nou niet?

Overal waar hij graag iets wil zien, duikt hij.  Zo duikt hij maar vrij weinig in Nederland. In zijn periode als beroepsduiker en de periode daarna heeft hij dat wel veel gedaan – Panheel, de Kempervennen, Zeeland en natuurlijk de vele bouwputten en sluizen voor zijn werk. Hij heeft al ‘jaloersmakend’ veel afgestreept op zijn bucketlist: Oostenrijk, Zwitserland, Griekenland, Egypte, Spanje, Tenerife, IJsland, Canada, Amerika (Florida), de Galapagos-eilanden, het Great Barrier Reef in Australië, Malta en Gozo, Indonesië (Gilis, Bali en het zuiden van Lombok), Panama, Costa Rica, Filipijnen, Schotland en Kroatië…

Met onderwaterfotografie begon Ramon ergens rond 2009/2010. De camera was een Sony Cybershot, waar hij een onderwaterhuis bij kocht. In zijn poging om mooie foto’s te maken werd hij vaak teleurgesteld. Omdat hij rond diezelfde tijd ook fanatiek boven water fotografeerde, kocht hij een Nikon D700 met een onderwaterhuis van het merk Seacam. Aangezien dergelijke onderwaterhuizen redelijk prijzig zijn, werkt Ramon nog steeds met diezelfde set. Het liefst zou hij nu een Seacam onderwaterhuis kopen voor een Nikon D800, maar die investering laat hij voorlopig maar in de spreekwoordelijke koelkast staan. Bij zijn Nikon D700 en het Seacam onderwaterhuis gebruikt hij twee Sea & Sea flitsers. Voor zijn foto’s maakt Ramon veel gebruik van de Nikon 16-35mm F4, de Nikon 14-24mm F2.8 en voor het macrowerk de Tokina 100mm F2.8.

Fotowedstrijden houdt Ramon niet echt bij, dus heeft hij ook nog niet aan veel wedstrijden deelgenomen. Wel heeft hij in 2017 de wedstrijd ‘Snorkelen is fun’ van DuikeninBeeld gewonnen. Daarnaast behaalde hij met een foto een tweede plaats bij de Nederlandse Fotowedstrijd in 2014, waar hij toch wel trots op is. Eigenlijk doet Ramon meer mee met wedstrijden voor landschapsfotografie en niet op het gebied van onderwaterfotografie. Hij vindt zijn werk vaak niet goed genoeg om deel te nemen in een bepaalde categorie. Maar «misschien moet ik daar toch eens verandering in brengen». Voor de foto van de dame met het rode doek is hij speciaal naar Hurghada in Egypte afgereisd en vond dat toch zeker de moeite waard. Dat kan ik ook wel begrijpen, want het is een prachtige foto geworden.

De foto’s van Ramon zijn op diverse (online) plaatsen gepubliceerd. Zo is de winnende foto van de Nederlandse Fotowedstrijd 2014 uitgebracht in een groot boek met alle winnende foto’s. Een andere foto staat in een Duitse gids voor speciale verlichting. Enkele van zijn onderwaterfoto’s over duiken in IJsland staan in een duikverslag hier op DuikeninBeeld. Maar er staan ook foto’s in de magazines van ZOOM en Duiken van een aantal jaar geleden. Bol.com heeft een foto van een schildpad opgenomen in een fotografiegids, ook al weer enkele jaren geleden. En verder grapt hij: «Verder weet ik het niet meer precies, de stikstofnarcose heeft blijkbaar zijn tol al geëist qua geheugen.»

Elke fotograaf heeft zo zijn voorkeuren qua richting in de fotografie. Bij Ramon is dat voor zowel zijn boven- als zijn onderwaterfoto’s groothoek. «Net zoals boven water vind ik het prachtig om de onderwaterlandschappen zo mooi mogelijk vast te leggen, zij het met of zonder een mens in het frame.» Hij werkt af en toe graag met een model om de foto een beter gevoel van grootte van bepaalde onderwerpen mee te geven. Macrofotografie doet hij ook graag, maar toch minder dan groothoek. Vaak neemt Ramon de macrolens niet eens mee op reis, omdat hij al te veel spullen bij zich heeft. «Als ik ergens naar toe ga met het doel om haaien te fotograferen, dan gaat de macrolens bij voorbaat al niet mee.» Dat kan ik van Ramon wel waarderen, hij weet precies wat hij met zijn foto’s wil. Hij gaat recht op zijn doel af en laat zich niet afleiden door al het andere.

Eerder noemde ik al de vele plaatsen waar Ramon al is geweest, maar echt favoriet is Lady Elliot in het Great Barrier Reef. «Zelden heb ik zulke mooie en gezonde riffen gezien met zoveel leven.» Het is een mooie, maar ook wel een prijzige locatie. Klaar met zijn bucketlist is hij nog lang niet. Hij  weet nog wel een aantal plaatsen te noemen: Raja Ampat, Micronesië, Palau, de Bahama’s, de Malediven, de cenoten in Mexico, maar ook extreme locaties zoals de Noord- en Zuidpool. Nog even sparen, zegt hij zelf. Dat herkennen we als duikers allemaal wel, denk ik.

Als ik Ramon vraag welk soort foto hij nog eens wil maken, dan is hij daar meteen duidelijk over. Hij wil nog heel graag de grote tijger- en hamerhaaien in de Bahama’s fotograferen. «Machtige dieren.» Ook de witte haai staat nog op zijn verlanglijstje voor een mooie foto. Tot nu toe moet hij het doen met plaatjes van een Gopro. Maar zijn ultieme doel is een mooie plaat van een blauwe vinvis maken.

Ambities in onderwaterfotografie heeft Ramon niet specifiek. «Ik zou niet lang hoeven twijfelen als ik voor National Geographic zou kunnen werken,» grapt hij. Hij ziet wel waar het hem brengt en wil vooral niets forceren. Dat komt volgens hem de foto’s niet ten goede. Zolang Ramon het leuk blijft vinden en gezond genoeg is, blijft hij het gewoon doen. «Ik zie wel wat de toekomst brengt,» is zijn motto.

Voor Ramon is fotografie zowel hobby als werk, al was het eerst alleen hobby. Hij vindt er een uitlaatklep in, het helpt hem ontspannen. Met steeds nieuwe doelen houdt hij iets om naar uit te kijken en blijft het ook interessant. «Uiteraard zou ik ervan willen kunnen leven, maar dat is heel moeilijk geworden doordat de fotografie voor iedereen steeds toegankelijker is geworden.» Af en toe doet hij al wat zakelijke fotografie, zoals interieur- en voedselfotografie. Daarnaast verkoopt hij prints aan particulieren en bedrijven. Verder zijn diverse foto’s van hem te vinden op een stockfotowebsite. Mensen die hij op zijn reizen ontmoet, bestellen ook vaak een aantal prints die ze aan de muur hangen als herinnering. «Dat vind ik een grote eer,» zegt hij trots.

Ramon is misschien (nog) niet zo bekend in de duikwereld, maar ik volg hem echter al weer enkele jaren. Zijn foto’s zijn anders, inspirerend en sfeervol en dat waardeer ik in een onderwaterfotograaf. Ik ga er dan ook vanuit dat er in de toekomst nog veel moois bij komt, want ja… zijn bucketlist is nog lang!

Ramon zijn onderwaterfoto’s zijn onder andere te vinden op Instagram. Ook zijn website, www.ramonstijnen.nl, is een bezoek zeker waard.
Voor zijn werk boven het wateroppervlak heeft hij een apart Instagram profiel én een aparte website, www.ramonstijnen.com.

Geniet van zijn portfolio! Klik hieronder op een thumbnail voor de volledige weergave en om de diavoorstelling te starten.