Sander van der Heijden – Macrolens alleen voor macro?
Een macrolens blijkt voor veel meer te gebruiken dan alleen voor macro-opnames. Duikreporter Sander laat zien wat er mogelijk is.
Datum: 17 april 2016
Duiklocatie: Haarlemmermeerse Bos
Wat een week! Na de hele week avonddienst en dagelijks pas rond 0.00h thuis, wordt het zaterdagmorgen echt eerst uitslapen! Jeetje, dat had ik echt weer ff nodig. In de loop van de dag worden de duikspullen klaargezet voor een plons op zondagmorgen.
Om de zondagse drukte en bijbehorende stofwolken in Vinkeveen te ontlopen gaan we weer eens kijken in het Haarlemmermeerse bosmeer. Veelal goed voor grote en kleine zaken om te fotograferen. Door de toenemende watertemperatuur, wordt het zicht alweer weer wat slechter. Qua fotografie blijven we daarom nog in de macromodus.
Wat neem ik mee? Dezelfde setting als de voorgaande duiken:
Camera : Nikon D7100
Lens : 105 mm macro
Voorzetlens : Nauticam SMC met flipadapter
Flitsers : 2x INON D-2000
Snoot 1 : Flipsnoot Pro van Onderwaterhuis.nl
Snoot 2 : een normale bovenwatersnoot met een (custom made) flipadapter van Aquacam.nl
Wanneer we het parkeerterrein opdraaien bij Vork en Mes, blijkt het nog heerlijk rustig. Weinig duikers betekent weinig stofwolken! Even een korte blik bij het water. Vanaf de kant lijkt het helder als altijd. Een meerkoet zit hoog en droog op z’n nest in het riet. Het riet is nog dor, de nieuwe scheuten moeten nog gaan groeien. Een beetje trieste aanblik nog. Even verderop is een hond lekker in het water in de weer met z’n bal. Alleen moet ie de bal wel even op de kant gooien voordat ik deze kan pakken en weg kan gooien! Even later snaptiehet. Tijd om te kleden.
Als we op gaan bouwen, komen er nog twee auto’s aan met duikers en dat is het wel zo’n beetje. Heerlijk rustig, was het hier maar altijd zo! Na de buddycheck stappen we bij de eerste instapplaats het water in.
Het duikplan: vanaf de instap schuin de diepte in en onder het paviljoen door. Aan de andere kant richting het ondiepe om vervolgens langs de kant op zoek te gaan naar macroleven. Na afloop weer dezelfde weg terug of aan de andere kant uitstappen, net hoe het uitkomt.
Eenmaal kopje onder, stellen we eerst de camera’s in. Opnieuw de standaard macro setup met voorzetlens weggeklapt en beide snoots nog even buiten gebruik. Na het eerste testshot van een steen, worden de instellingen iets bijgesteld. Het volgende testshot is goed. Buddy geeft het sein OK en we gaan de diepte in. Echt helder is het niet, ik schat 2-3 meter zicht. Onder de zes meter trekt het open, en hier kijken we een meter of 8 ver. Het is wel merkbaar frisser dan de bovenste waterlaag.
Onderweg naar het paviljoen zijn her en der lichte vlekken op de bodem zichtbaar. Eitjes? Ik laat me naar de bodem zakken om dit eens van dichtbij te bekijken. Het blijken verschillende formaten zoetwater sponsen te zijn. Leuk! Zoveel had ik er nog niet gezien daar. Het wordt donkerder, wat erop duidt dat we het paviljoen naderen. De eerste betonnen pilaar doemt voor ons op. We passeren links op een meter of tien diepte. Langzaam zwemmen we onder het paviljoen door. Enkele jaren geleden wemelde het van de baarsjes en snoeken onder het paviljoen. Nu helaas geen vis(je) te bekennen. Als ik naar boven kijk, zie ik de kenmerkende geelgroene kleur van het water. Bovenin wil nog wel eens een snoek hangen, of wat grote baarzen. Helemaal niets te zien dit keer.
Foto: vlokreeft op plantje (105mm + SMC voorzetlens, 1/80 sec, F/20, ISO 250)
Aan de andere zijde van het paviljoen komen we de kenmerkende grote kleiblokken tegen. Elke richel en rand wordt in het lamplicht gescand op onderwaterleven. Naast de vele mosseltjes is er geen ander leven zichtbaar. Langzaam draaien we richting ondieper water. Onderweg wat fris gekleurde jonge groene plantjes, waterpest. Rond de plantjes zie ik wat vlokreeftjes. Klein en beweeglijk, een uitdaging om op de foto te zetten!
Omdat ze zo klein zijn (de grootste schat ik op 4-5 mm) klap ik de voorzetlens er direct voor. Flitsers naast de poort. Scherpstelling op handmatig. Door de zoeker breng ik eerst het plantje in focus. Daarna zoek ik het plantje af naar een vlokreeftje in juiste positie. Jee wat zijn ze beweeglijk, geen enkele zit ook maar een beetje stil! Na enkele afdrukken denk ik een redelijk plaatje te hebben. Erg lastig! Thuis maar kijken op groot scherm wat het echt geworden is. We duiken verder naar het ondiepe. Plots signalen van m’n buddy, handsignaal haai!!! Haai? Hahaha! Achteraf bleek het een grote vis te zijn, een karper. Ik zag de vis echter niet in de enigszins troebele bovenste waterlaag.
We komen aan bij overhangende bomen. Verderop zie ik nog net een karper wegzwemmen. Tussen de boomwortels en op de bodem tussen de afgevallen bladeren scharrelen we wat rond op zoek naar macro leven, maar het lijkt wel uitgestorven! Het enige wat we zien zijn massa’s mosseltjes. Geen vlokreeftjes, kokerjufferlarven of ander klein spul. Veilig tussen de wortels van een boom zie ik weer een karper zwemmen. Maarja, macrolens op m’n camera . . . en met m’n macrolens begin ik niet veel. Hoewel? Toch een poging wagen! Instellingen aanpassen en vanaf een afstand kan ik een portret schieten. Voor de flitsers is het te ver weg, dus die gaan uit. Twee shots kan ik maken voordat de vis sierlijk wegzwemt. Na de nabewerking blijkt dat een macrolens niet alleen voor macro te gebruiken is, maar je er ook een karper mee kunt fotograferen!
Foto: visportret karper (105mm, 1/60 sec, F/11, ISO 250)
Op m’n duikcomputer zie ik alweer 40 min. duiktijd staan. De tijd vliegt! We zwemmen nog iets verder, waar een dikke paling op de bodem ligt te wachten. De kop staat al omhoog, maar ik probeer het toch. Instellingen weer aanpassen en heel langzaam dichterbij proberen te komen. Tevergeefs, bij de eerste langzame toenadering zwemt de vis al weg.
Ondertussen geeft mijn buddy aan dat we terug gaan. Iets dieper zwemmen we weer terug, onder het paviljoen door en richting uitstap. Als we boven komen staat er een hele club duikers op de kant het water te bekijken. We blijken mooi voor de drukte uit te zijn!
Na het omkleden zitten we heerlijk achterin de auto onder de klep: Lekker uit de wind, gezicht in het zonnetje, met uitzicht over de plas en de duikers die er nu ingaan. En een lekkere warme kop thee met koek natuurlijk . . . een perfecte afsluiting!
