Jeroen Thoolen – Op kraamvisite bij de sepia’s
Terwijl de duikreports van Bali nog moeten worden gepubliceerd, is de eerste duik in Nederland alweer gemaakt. Duikreporter Jeroen Thoolen en buddy Desirée gingen dinsdagavond op kraamvisite bij de sepia’s in de Oosterschelde.
Datum: 26 juli 2016
Duiklocatie: Bergse Diepsluis
Aanvankelijk planden we een duik bij de Zeelandbrug, maar al snel bleek de kentering te vroeg voor onze gezinsplanning. De duiklogs op Duikersgids vermeldden meerdere waarnemingen van babysepia’s bij de Bergse Diepsluis. Laten we op kraamvisite gaan!
We hebben veel zin in onze eerste duik weer in Nederland. En de Bergse Diepsluis voelt natuurlijk helemaal als ‘thuiskomen’ op deze dinsdagavond. Op Bali heb ik mijn macrolens niet gebruikt, vandaag schroef ik hem wel op het onderwaterhuis.
Rond half negen aangekomen op de Veerweg tellen we zeker 30-35 auto’s. We zijn dus niet alleen vanavond!
Warm!
We gaan niet dieper dan 7,5m. Daar is de watertemperatuur 22°C. het grootste deel van de duik zweven we rond de 3-4m, waar de duikcomputer 23°C meet. Lekker!
Een grondeltje lijkt te liggen puffen van de hitte. Ik maak er een shotje van en geef de ruimte aan Desirée voor haar foto’s. Behalve de wulk is ook de paardenanemoon goed vertegenwoordigd. De felblauwe afweerknobbels, netelcellen, zijn goed te zien. Helaas krijg ik ze niet in een (steady) shot gefilmd.
We zwemmen wat rondjes in het ondiepe deel, dus het kan zijn dat we dezelfde meloenkwal meermalen tegenkomen, maar gevoelsmatig zijn deze ook goed aanwezig.
Babysepia
Voor de babysepia’s zullen we vermoedelijk meer bij de zandbodem moeten gaan zweven. En inderdaad, al snel duikt de eerste op in het zand. Aanvankelijk blijft hij liggen, in gedachte natuurlijk: je ziet me toch niet. Maar wijfelend zweeft hij of zij een centimeter of 10-15 verder en graaft zich in. Ik wacht nog even af, misschien zweeft ze zo verder, maar ze blijft liggen. Ik besluit geen stof te maken en de ruimte te bieden aan Desirée voor wat foto’s.
Ook bij de familie Zeenaald zijn we welkom op kraamvisite. De jonge zeenaaldjes zijn allesbehalve schuw. Terwijl ik opnamen maak volgen ze nieuwsgierig de lichtbron. Scherpstellen blijkt echter lastig, ze bewegen snel. De familie Wulk en Heremietkreeft zijn dan een stuk makkelijker vast te leggen.
De volgende jonge sepia dient zich aan. Zwemmend deze keer. Ik probeer langszij te zwemmen in de hoop ook een shotje van voren te kunnen maken. En dat lukt. Ik kan wat afstand houden door mijn beugel op een steen te laten leunen, wat in te zoomen en mijn lamp wat te verstellen. De sepia laat het gebeuren en hoeft niet te worden opgejaagd voor een leuk shotje.
Het was een gezellige kraamvisite met de familie Wulk, Heremietkreeft, Steurgarnaal, Schar, Slibanemoon en andere kennissen. Na zo’n 74 minuten duiktijd keren wij huiswaarts.
