Wouter Hoogerwerf – Op een onbewoond eiland: Filonga
Duikreporter Wouter maakt tijdens zijn lange reis een sprongetje – van Wakatobi naar de Molukken. Ook bij het eiland Filonga duikt hij onder.
Datum: 30-04-2024
Duiklocatie: Filonga, Noord Molukken, Indonesië
Om vanuit Hoga (Wakatobi) in Ternate op de Noord-Molukken te komen, moet je een dag of 4 reizen. Met de boot varen we via Wangi naar Bau Bau op het eiland Buton. Hier pakken we een vliegtuig naar Makassar om vervolgens op het vliegtuig naar Ternate te stappen. We doen één stap per dag, dus het gaat in een relaxed tempo.
We verkennen eerst het eiland Ternate. Het is een vulkaaneiland op zo’n 270km van de Ruang vulkaan die momenteel in Noord Sulawesi aan het uitbarsten is. Gelukkig is de vulkaan op Ternate rustig. We bezoeken meerdere Nederlandse, Spaanse en Portugese forten uit de VOC tijd. Ook de kratermeren, strandjes en de markt waren zeer de moeite waard. We bezoeken ook buureiland Tidore waar we ons rotzweten op de fiets, zien hoe machetes met de hand worden gesmeed en we nemen een kijkje in het paleis van de sultan.
Op dag 3 staan er weer watersportactiviteiten op de planning. Nadat we een kijkje namen op het eiland Mare, strijken we neer op het onbewoonde Filonga. Het eiland is nog geen 150 meter lang maar wel omringd door een prachtig rif. Wanneer we aankomen staat er flinke stroming. Als we gaan snorkelen moeten we dit dus in ons achterhoofd houden. Tourgids Reza heeft haar man en zoontje ook meegenomen want de boot is groot zat. Ook heeft ze een flinke tas met lekkers dat we op het strand op kunnen eten. Na de lunch willen we toch zo snel mogelijk het water in.
Tussen de rotsen door komen we bij het rif. We blijven in eerste instantie ondiep omdat we de stroming aan willen voelen. Er groeien veel harde en zachte koralen. Er is een overvloed aan vissen. Vlagbaarsjes, triggerfish, trompetvissen en ga zo maar door. Als we wat verder van het eiland af gaan komen we wat Barracuda’s tegen en ook zitten er grote Langousten onder een rots. We keren om want er is in de luwte van het eiland een vissertje bezig met zijn netten. Op de terugweg vinden we nog een aantal mooi gekleurde pijlinktvissen en een kleine rog. Ondanks dat we zoveel gezien hebben, vallen de foto’s wat tegen. Snorkelend fotograferen is echt lastiger dan duikend.
We rusten weer wat op het strand en spelen met het zoontje van de gids. Hij is reuze geïnteresseerd in de heremietkreeftjes en mooie schelpen die op het strand te vinden zijn. Z’n vader vraagt of hij het snorkelen ook eens mag proberen en dobbert wat rond de rotsen. Wanneer wij voor de tweede ronde willen gaan snorkelen zien we een felle flits en klinkt er en ontieglijke donderslag. We wachten nog wel een kwartiertje voordat we het water weer in gaan.
We durven nu wat verder van het eiland te zwemmen want de stroming lijkt minder. Op de hoek van het eiland hangen veel grote Houndfish in het beetje stroming dat er nog staat. Deze lange dunne vissen vinden we altijd een beetje eng met hun: snelheid, grote ogen en vlijmscherpe tanden. In m’n eentje waag ik het nu ook om naar de andere kant van het eiland te zwemmen. Hier zijn de rotsen kaler maar de vissen wel groter. Ook ruim ik nog een verspilde vislijn van een meter of 30 op, tussen de rotsen vandaan.
Het was een erg relaxed dagje eilandhoppen en erg leuk om Filonga helemaal voor ons alleen te hebben. Het was heerlijk toeven op het strandje al spelend met het zoontje van Reza. Uitgeteld valt het jochie onderweg terug naar de haven in slaap.
De volgende dag zien we ze weer, als ze ons naar het vliegveld brengen en ons uitzwaaien. We vliegen zuidwaards naar Ambon voor nog meer avonturen. De rondreis is pas op de helft!
