Selce huisrif, a place to love!
Floor Driessen had een schitterende ervaring op een minstens zo schitterend huisrif in Kroatië. Ze neemt je voor een nachtduik mee naar Selce!
Zelfs als we ver hebben gereisd, maken we vervolgens wel graag een bootduik om een echt “mooie duik” te maken: ongestoord, meer kans op spannende waarnemingen, minder beroering door andere duikers, een exotischer gevoel. Heel vaak met het beste resultaat. Desondanks lijken na een aantal duiken op het huisrif de waarnemingen net even spectaculairder dan daarbuiten: we zijn er niet weg te slaan!
In Selce, Kroatië, een eenvoudig maar gezellig kustdorp voor toeristen, zit een fantastisch duikcentrum. Fantastisch om honderden redenen: de werknemers, het vakantiegevoel, de locatie en de mogelijkheden voor zowel de duikende als niet-duikende toerist. Ik wil kunnen duiken zonder gids. Als ik in mijn element ben, leg ik slechts een paar vierkante meter af, dus die wil ik niet al in de eerste tien seconden van mijn duik hebben afgelegd, om de diepte aan te tikken. Toch maken we voor vanavond een ander plan: we maken een kantduik, maar zwemmen boven water naar de ver gelegen gele boei om daar af te dalen naar een wrakje en over de bodem terug te kronkelen.
De duik was al geslaagd voordat we ook maar één ademteug door onze automaat hadden genomen: we zagen dolfijnen op ons afkomen, dus we bleven aan de oppervlakte. Ze bleven op ons afkomen. De tijd haalde zichzelf in. Waar onze adem stokte… hoorden we de ademhaling van drie naderende walvissen. Een spiegelgladde zee, een grote oranje ondergaande zon en een setje rugvinnen: met een ultiem geluksgevoel starten we onze duik.
We zien van alles: een beerkreeft op het wrakje, een jagende octopus, veersterren met garnaaltjes erin, voedende zeekomkommers en ook worden we weer overdonderd door de verzameling van zeenaaktslakken. Mijn avond kan niet meer stuk en denkend aan de stargazer (Uranoscopus scaber) val ik in slaap!
