Dirk Van den Bergh – Duikweekend (1)

Als er tropische temperaturen voorspeld worden, is de beste plek in en rond het water. Dirk van den Bergh boekte zijn duikweekend al in december, niet wetende dat het een tropisch weekendje Zeeland zou worden!

Datum: 25/05/2017 – 28/5/2017
Duiklocatie: Den Osse Haven – Het Koepeltje – Preekhil

December 2016: ik krijg een berichtje van Roan Stoel of ik zin heb om nog eens mee te gaan met duikschip Panda in mei 2017… Natuurlijk! Eerst nog even een buddy zoeken, maar dat is snel gefixed: Pierre Spirlet.

Mei 2017: het is zover. Zo lang op voorhand reserveren houdt wel een risico in, maar we hebben geluk. Er worden dit weekend tropische temperaturen tot 30° aangekondigd!

We zijn als eerste bij het schip en kunnen ons rustig installeren. We zijn met 16 duikers. Om 21.00 uur varen we de haven van Brouwershaven buiten en gaan even verder voor anker om een nachtduik te maken bij duikstek den Osse Haven.

We springen van de boot (en dat is best wel hoog!) en zakken af naar 8 meter. Wanneer ik mijn eerste beelden wil maken blijkt dat ik een videolamp kwijt ben. Uit ervaring (is niet de eerste keer) weet ik dat ze door de vlotter die er aan hangt naar de oppervlakte is en vermits ik ze al aan gezet had zien we ze boven ons drijven. Terug naar boven dus … oei … dat heeft mijn duikcomputer precies niet graag … We gaan maximum 8,2 meter diep en duiken 51 minuten. Buiten een Noordzeekrab en heel veel glasgrondeltjes zien we niets spectaculairs. Ik heb last met mijn oriëntatie: ik heb een nieuwe duiklamp en die blijkt mijn kompas te verstoren wanneer ik te dichtbij kom. Gelukkig heb ik nog een kompas op mijn duikcomputer en natuurlijk mijn buddy!

De volgende morgend doen we een duik in Scharendijke, Oostelijk van het Koepeltje. Hier zien we veel schichtige botervisjes, veel slijmkokerwormen en mooie zakpijpen. We gaan max 13,9 meter diep en duiken 54 minuten.

In de namiddag varen we naar Preekhil, de enige duikstek aan de Noordzijde van de Grevelingen. Je kan daar ook vanaf de kant duiken, maar dan is het eerst een heel eind lopen.

Er zitten heel veel en grote bruine plooislakken en groene wierslakken. Ook de tweedraadkokerworm zit er in grote getale. We duiken 48 minuten en gaan maximum 8,7 meter diep.

Bij het aftuigen merk ik dat er speling op mijn kraan zit en ja hoor … ze lekt. Op de boot hebben ze enkel een 10 liter 200 bar fles en dat is wat weinig voor mijn redelijk grot luchtverbruik … Pierre stelt voor dat hij die neemt en dat ik zijn 10 liter 300 bar neem. Die is natuurlijk een stuk zwaarder en dus moet ik minder lood meenemen. Ik doe er 2 kg af …

’s Avonds zijn we bij duikstek Bommenede (alleen met de boot te bereiken), waar we nog een nachtduik gaan maken. Tijdens de briefing (die ik gemist heb) werd gezegd om af te dalen langs het touw van de boei, maar wel zonder het touw aan te raken, zodat de boei op zijn plaats blijft. We gaan naar beneden en er staat wat stroming, waardoor ik tegen het touw aan zwem. Op 7 meter diepte merk ik dat ik niet meer zak. Toch te weinig lood bij? Ik blaas verder af en opeens zak ik als een baksteen naar de bodem (die gelukkig voor mij slechts op 12 meter ligt!) Ik merk nu ook dat het touw rond mij zit … Ik had dus niet te weinig, maar teveel lood bij, waardoor ik zelfs de boei mee naar beneden trok. Mijn buddy is ondertussen al bezig om me te bevrijden. Thanks buddy! Even op adem komen en wanneer ik teken doe aan Pierre dat ik terug rustig ben schiet mijn duiklamp weer los … terug naar boven. Aan de oppervlakte is de lamp door de stroming al een heel eind weggedreven, maar gelukkig kan ze gerecupereerd worden door een ander buddypaar dat nog aan de oppervlakte is. Wij besluiten onze duik af te breken … We hebben 7 minuten gedoken. Weeral een duidelijke les: eerst goed uitloden bij materiaalwissel!

Onderstaande video is in HD1080p, dus eventueel aanpassen voor de beste kwaliteit.