Dolfijnen moeten schreeuwen
Dolfijnen moeten als het ware hun stem verheffen om boven het lawaai in hun omgeving uit te komen, zo blijkt uit onderzoek.
Er is steeds meer omgevingsgeluid. En net als wij moeten ook dolfijnen steeds luider communiceren om zichzelf verstaanbaar te maken. Want hun klik- en fluitklanken komen anders niet boven het lawaai uit – en die geluiden hebben ze maar al te hard nodig om ook te navigeren en te jagen.
Wetenschappers experimenteerden voor hun onderzoek, dat is gepubliceerd in het tijdschrift Current Biology, met twee dolfijnen in een bassin met twee knoppen. De walvisachtigen moesten samenwerken om allebei binnen een seconde van elkaar op hun eigen onderwaterknop aan het uiteinde van dat bassin te drukken. Lukte dat, dan kregen ze een beloning. Bij sommige proeven werd een van de dolfijnen vijf tot tien seconden tegengehouden. In dat geval konden de dieren het indrukken van een knop alleen coördineren met behulp van hun vocale communicatie.
Via een onderwaterluidspreker klonk steeds meer ruis en om toch met elkaar te communiceren gingen de dieren steeds harder en langer fluiten en klikken. Dit leidde wel tot miscommunicatie: ze begrepen elkaar door het geschreeuw minder goed.
1 reactie
Pauline de Blocq van Scheltinga
Vreselijk. Ik las in een wetenschappelijk stuk dat walvissen vroeger, nog niet zo heel lang geleden, zo’n 1.600 km ver van elkaar verwijderd met elkaar communiceerden. Dit is gedecimeerd: nu nog maar 160 km bereik. Oorzaak: de herrie van scheepvaart, windmolens, etc. etc.
Ik vind het perfect dat dit onder de aandacht wordt gebracht hier, op ons DiB.