Wrakduiken met rebreather en Suunto EON Steel Black
De Suunto EON Black Steel is een duikcomputer voor alle duikers. Deze keer neemt technisch duikinstructeur Bas Poelmann deze computer en zijn rebreather mee naar de wrakken van Malta en Gozo.
Het is half december. Mijn eerdere vakantieplannen zijn in het water gevallen, dus ik boek een lastminutereis naar Malta om een paar technische duiken te maken op de wrakken daar. Het is off-season, dus er varen helaas geen boten uit: we zullen het moeten doen met de ondiepere kantduiken. Jammer, maar het is beter dan thuisblijven en duiken in het Oostvoornsemeer.
Het wordt een uitdaging om alle spullen mee te krijgen – de rebreather moet mee en de luchtvaartmaatschappij geeft geen gratis kilo’s weg. Eerst gaat de rebreather in zijn kist, die ik daarna opvul met losse spullen tot het maximumgewicht van 32 kg. De Suunto EON Steel Black gaat bovenop – die moet mij gaan helpen met de planning en de decostops én doet dienst als back-upcomputer voor de Shearwater die aan de rebreather vast zit. De batterij van de EON Steel Black is opgeladen en omdat die bijna 40 uur meegaat, hoeft de oplader niet eens mee op reis.
Op Malta zet ik de rebreather in elkaar. Ik maak de flessen eraan vast en analyseer de gassen. Omdat de eerste duiken relatief ondiep zullen zijn, gebruik ik lucht als diluent. Ik start de EON Steel Black in de CC Rec-modus en controleer of de juiste gassen in de duikcomputer staan. Dit gaat heel makkelijk: de drie drukknoppen maken het makkelijk om door de menu’s te navigeren. Ik heb van tevoren een OC Rec-profiel aangemaakt in de Suunto DM5 desktop app dus de juiste instellingen staan er al in.
Na een paar leuke duiken rond de 30 meter, wordt het tijd om iets meer diepte op te zoeken. Hiervoor gebruiken we een trimixmengsel als diluent. Ik start de EON Steel Black in de CC Tec-modus: de juiste gassen staan er nu automatisch al in. Ook het extra bailout decogas staat er in – ik wil in geval van nood niet hoeven decomprimeren op een trimixmengsel. Rebreather getest, plan gemaakt en met m’n buddy doorgesproken.
Karwela
We maken vandaag twee kantduiken vanaf Gozo – de eerste duik op de Karwela en de tweede op de Cominoland, die er vlak naast ligt. Het zicht is niet geweldig. We zwemmen op ongeveer 20 meter diepte over de rand van de drop-off van het rif af. De bodem valt onder ons weg en we zwemmen in het blauw richting het wrak. Ik ben vergeten om het digitale kompas van de EON Steel Black te kalibreren, dus ik hoop dat we goed uitkomen. Toch maar even controleren op mijn conventionele kompas of we wel de juiste kant op zwemmen. Na een paar minuten doemt er gelukkig een schaduw onder ons op: we hebben het wrak zonder problemen gevonden.
Omdat we de iconische schroeven van beide wrakken willen filmen, dalen we af naar ongeveer 45 meter. De Karwela heeft twee schroeven met elk vijf bladen, heel bijzonder om te zien. We hebben afgesproken niet meer dan 20 minuten deco op te lopen omdat we nog een tweede duik naar de schroeven van de Cominoland willen maken, die ook op deze diepte ligt. Als de EON Steel Black ongeveer 15 minuten deco aangeeft, is het tijd om richting het rif te zwemmen. Omdat we over de bodem terugzwemmen, loopt de decotijd nog een beetje op voordat we bij drop-off aankomen en de opstijging langs de muur kunnen beginnen. We maken op het gemakje de verplichte stops; zolang de rebreather blijft functioneren, hoef ik geen gas switch te maken. Toch speel ik even met de settings en doe alsof ik op bailout overga. Met een paar drukken op de knoppen is het geregeld. Ik zit zo in OC-modus en heb 21/35 geselecteerd. Tijdens de stop op 21 meter schakel ik met een paar drukken op de knoppen over op EAN50. Gelukkig blijft de rebreather gewoon zijn werk doen, dus blijft het slechts bij een oefening.
Cominoland
De tweede duik van vandaag staat gepland op de Cominoland, die slechts 50 meter naast de Karwela ligt. Ook deze duik gaat weer naar 45 meter en het oppervlakte-interval was kort, dus de bodemtijd gaat vliegensvlug voorbij. Ook hier filmen we de schroeven en zwemmen we nog even door het interieur van de Cominoland heen. Dan is het weer tijd om naar het rif te zwemmen voor de decostops. Deze keer houden we de EON Steel Black gewoon in CC-modus. Aan het einde van de stops controleer ik of het setpoint van de ppO2 die ik op 1,3 had staan, automatisch wordt teruggezet naar 0,7 zoals ik in de settings had ingesteld. Dit gebeurt inderdaad vanzelf op 4,5 meter zoals verwacht.
Klauteren
Oh ja… We hadden het bij het te water gaan natuurlijk al gezien: de trappen om het water uit te komen zijn verwijderd voor onderhoud. We moeten met de zware uitrusting op de rug over de rotsen het water uit klimmen. Even wachten op een golf en ik word een handje omhoog geholpen. Goed vasthouden en als het water zich terugtrekt, snel gaan staan op de smalle rotsrichel. Hier helpt de EON Steel Black helaas niet bij… ik zal echt zelf moeten klauteren over de scherpe rotsen.
We nemen ons voor om komend seizoen nog een keer naar Malta terug te gaan om een aantal bootduiken op de echt diepe wrakken te kunnen maken. Het maakt de EON Steel Black niets uit – die durf ik daar wel mee naar toe te nemen.
