Alarm om Caribische zee-egels
De stekelige dieren in het Caribisch gebied veroorzaken dit keer geen problemen, maar zijn zelf in de problemen geraakt. Gevreesd wordt voor grote sterfte onder deze dieren, die cruciaal zijn voor een gezond koraalrif.
De zee-egel waarom het gaat, is de Diadema antillarum, een soort met lange stekels. De autoriteiten van beschermde zeegebieden binnen het Nederlands Caribisch gebied zijn bang dat de situatie waar nu sprake van is, leidt tot dezelfde massale sterfte die plaatsvond in de jaren tachtig. De populaties van de Diadema zee-egels in het Caribisch gebied werden toen bijna volledig weggevaagd.
Belang voor koraalriffen
Diadema zee-egels spelen een cruciale rol bij de instandhouding van gezonde koraalriffen. Deze zijn essentieel voor kustbescherming en vormen als toeristische trekpleister een cruciale inkomstenbron in het Nederlands Caribisch gebied. Diadema zee-egels helpen de delicate balans binnen het rif in stand te houden. Ze grazen namelijk op algen, die wanneer ze overvloedig voorkomen, het koraal kunnen beschadigen.
Zee-egelziekte in Caribisch gebied
Halverwege de jaren tachtig van de negentiende eeuw heerste er een ziekte door het Caribisch gebied die bijna de hele zee-egelpopulatie vernietigde. In februari 2022 kwamen er opnieuw berichten over omvangrijke sterfgevallen in de Caraïben. Op 14 maart was er een eerste melding uit het Nederlands Caribisch vanaf het eiland St. Eustatius. Berichten van de overige Nederlandse benedenwindse eilanden Saba en St. Maarten volgden snel. De eerste waarnemingen van zieke zee-egels op Curaçao werden gedaan in juni. Twee weken later was meer dan negentig procent van de onderzochte populaties verdwenen.
Diadema workshop
In april organiseerde DCNA, samen met de University of Applied Sciences Van Hall Larenstein, een workshop over het herstel van de zee-egels. Deze workshop voor onderzoekers en parkbeheerders gaf een uitgebreid beeld van de algehele situatie van de Diadema zee-egel in het Caribisch gebied. Ook was er informatie over de huidige sterfte en hersteltechnieken.
Bron: DCNA