Leendert Smit – Zeedonderpaddenkroost (1)
Eigenlijk wil Duikreporter Leendert wel iets anders dan weer een nestje, maar na een duik bij de Zeelandbrug gaat hij bij Dreischor toch naar het inmiddels minder rode nestje.
Datum: 18 januari 2022
Duiklocatie: Zeelandbrug – Zeeland / Dreischor
Ondanks, alweer, meteorologische goed weer beloftes is het wederom kil en mistig vandaag. Zo erg zelfs dat buddy Hans thuis blijft. Ik ben vandaag dus alleen. Na twee duiken met zeedonderpadden wil ik wel weer eens wat anders en ik zet de 60mm macro lens op mijn toestel. Het plan is om eerst naar de brug te gaan om Poliepvlo’s (Stenothoe marina) te fotograferen en daarna de zeedonderpadden te bezoeken maar mij deze keer toe te leggen op de eitjes. Wie weet komen er al een paar uit. Als ik bij de brug arriveer zie ik dat Marleen er staat. Die houdt toch niet van duiken in koud water? Hoe dan ook, ze is er, we kleden ons lekker om in de verwarmde kleedruimte en wensen elkaar een mooie duik. Ik ben nog niet onder of ik weet dat ik iets vergeten ben: het enkellood. Ik weet dat ik nu niet 100% in balans ben maar om er nu weer helemaal uit te klauteren? Dat speelt me wel parten bij het fotograferen helaas. Die vlo’s zijn verdomd klein en scherpstellen moet heel nauwkeurig gebeuren. In de stroming tussen de pijlers lukt dat niet dus ik zoek het wat dieper. Gelukkig staan hier ook bosjes Penneschaft (Tubularia indivisa), de poliep waarop je ze kan vinden, al moet je wel een beetje zoeken.
Een paar foto’s lijken wel aardig gelukt dus na een uurtje ga ik terug. We willen tenslotte nog een keer te water. Marleen heeft een wijde mantel gezien, ik alleen maar vlooien en 1 botervisje (Pholis gunnellus).
Ondanks het weer staan er toch aardig wat auto’s bij het Frans Kok rif (FKR). Ook hier weer een bekende, Joke, en haar vaste buddy. Ze zijn net klaar om het water in te gaan. Ik heb geen haast. Er zijn zo te zien aardig wat duikers onderwater en die zitten vast allemaal bij het rode nest. Na de lunch waag ik het er op. Het zicht is goed. Vanaf de reefballs kan ik het prieel net onderscheiden. Er zit iemand bij het rode nest (wat inmiddels al aardig begint te verbleken) dus ik ga richting staalplaat. Daar weet ik een nestje te vinden maar kom er al snel achter dat de ruimte veel te krap is. Ik kom met de camera zelfs niet in de buurt voor een redelijke foto. Dan maar helemaal terug naar het nestje bij de laatste (of eerste zo u wilt) reefball. Ook die is lastig maar als ik op mijn kop hang lukt het uiteindelijk. Ik ga toch nog even op zoek naar papa en vind hem op zijn vaste plekje.
Maar wacht eens, hij zit op een nestje. Onder zijn buik zijn een paar eitjes zichtbaar. Vandaar die vreemde plek. De vraag is natuurlijk of dat verlaten nestjes wel van hem is?
Via de eenzame groene op het frame keer ik terug bij het niet meer zo rode nest. Papa zit er vlak naast maar hij laat met mijn gang gaan. Ik kan de verleiding niet weerstaan hem ook nog even op de foto te nemen al moet ik mij beperken tot een oog.
Ja, uitkomende eitjes, daar is het vast nog te vroeg voor maar ik ben toch tevreden. Totale duiktijd 124 minuten, watertemp. 6 graden (bij de brug), 5 graden (bij FKR).