Carla van Westing – Verzamelen en dompelen

Om ook niet-duikers te kunnen laten zien wat er  onder water leeft,  verzamelt duikreporter Carla van Westing voor ‘Oosterschelde boven water’ regelmatig verschillende soorten onderwaterleven. Deze zijn dan in bakken en aquaria te zien, om vervolgens uiteraard terug geplaatst te worden. Deze keer vindt Carla ook het nieuwe schelpdier Schepje!

Datum:  12 en 19 juni 2016
Duiklocatie: Stavenisse

Vorige week zondag heb ik gedoken voor de ‘Oosterschelde Boven Water’. Dat is op zich een beetje anders duiken, zoeken naar beestjes voor in onze bakken. Die stellen we op voor iedereen die wil zien wat er zoal in de Oosterschelde leeft. We hebben inmiddels de opzet wat veranderd, sinds vorig jaar. Daarover later.
Zoals altijd verzamelen we bij Zoetersbout, lekker makkelijk alleen niet de overdadig aan leven. Maar ook nu vinden we weer voldoende om alle belangstellenden verbaasd te laten staan. Stonden we vorig jaar altijd op Neeltje Jans bij het Bikkelhuisje en was er een wandeling aan verbonden, hebben we dit jaar gekozen voor een drukkere locatie, losgekoppeld van de wandeling. Er was weinig animo voor het wandelen en we stonden helemaal buiten de ‘loop’ van mensen die lekker buiten zijn en misschien interesse hebben in het onderwaterleven van de Oosterschelde. Dus vanaf nu staan we in Burghsluis aan het einde van de parkeerplaats. En het is een enorm succes om daar te staan. We hebben deze plek niet zomaar gekozen, we weten natuurlijk al langer dat hier heel veel mensen langs komen. Met de fiets of wandelend. Of met de auto om even wat te nuttigen bij het naastgelegen etablissement.
Maar over deze duik niet veel te melden. Leuke dingetjes verzameld, maar niets spectaculairs. Hoewel, een minisnottie, 2 botervisjes en een grondeltje. Best een leuke score voor de mensen die onbekend zijn met het ow-leven. En de zeesterren en krabben doen het altijd goed. Uitleggen hoe je het verschil tussen een mannetje en vrouwtje krab kunt zien. We hebben een krab met een krabbenzakje en eentje met eitjes onder de staart.
We hebben wat naaktslakken en huisjesslakken, zakpijpen en natuurlijk kwallen. En last but not least hebben we 3 schepjes in een bakje.
We hebben hier natuurlijk wel een laagje zand in gedaan en de beestjes zijn dan ook het merendeel van de tijd niet te zien omdat ze ingegraven zijn. Maar af en toe halen we er eentje boven het zand om te laten zien.
Wel hebben we een geweldig leuke dag. De aanloop is enorm en we blijven vertellen en uitleggen totdat we de diertjes moeten vrij gaan laten omdat het water te warm wordt.
Iedereen is enthousiast, wij inclusief. We zijn blij dat we deze stap genomen hebben en een veel breder publiek kunnen bereiken nu.
Dit weekend hebben we maar 1 dagje Zeeland. We zijn eerst een nachtje op stap naar Amsterdam om mijn nieuwe baan te vieren, verrassing van Harry . Maar zondag moeten we echt even naar de caravan, want het gras zal wel kniehoog staan, vorige week ook niet geweest.
Na het verzorgen van het gazonnetje zitten we nog even lekker in de zon, maar we willen toch wel graag even dompelen. De brug is geen optie met de kentering om een uurtje of 3 in de middag met een aantal zeepaardjes daar. We hebben geen zin in fileduiken en hoogstwaarschijnlijk duikers die door je heen in plaats van om je heen willen.
Dus we kiezen weer voor een stek op een ander eiland. Stavenisse is nogmaals ons doel en dat blijkt een goede keuze. Het is er voor daar best druk, maar iedereen komt het water al uit, mooi! Als we klaar zijn lopen we de boothelling af, net zo luxe als een trap. Wat is het toch heerlijk om onder het oppervlakte te zakken en dan in het water te zweven, alles boven water even vergeten, ook de opwinding van het starten met een nieuwe baan morgen…Ja, ook dat lukt. We genieten van het onderwaterleven. Hebben Dik en Ruud, mede-verenigings-leden, alleen maar eitjes van slakken gezien, Harry vindt al snel een bruine plooislak en nog eentje. Ook galatheaatjes genoeg. En het zicht valt reuze mee, best wel goed. Helaas blijft mijn bril beslaan. Ik zet hem al een keertje af om hem met mijn handschoen nog eens te poetsen, maar dat mag niet baten. Eigenlijk zie ik niet zo goed waar ik heen zwem en gebruik Harry dan ook een beetje als blindegeleideduiker. Om iets te zien moet ik steeds wat water in mijn bril laten lopen om de glazen helder te maken. Raar dat zulke dingen soms zomaar ineens gebeuren. Maar ja, er zijn ergere dingen.
We maken een lekkere relaxte duik en vinden als we uit het water komen koeken op de auto die onze clubgenoten voor ons hebben achtergelaten. Lekker hoor, pindakoeken, bedankt mannen.
Tja dan moeten we toch maar weer naar huis om morgen weer aan het werk te gaan. Ik aan een nieuwe uitdaging, zin in!! Misschien van de week nog een doordeweeks duikje en anders zeker zondag weer de Oosterschelde Boven Water, check onze facebookpagina voor alle data.