Verrassende duik op de SS Toward

Het wrak van de SS Toward is geen onbekend terrein voor Stefan Panis. Maar toch weet het wrak hem te verrassen.

De Toward is een stalen stoomschip, dat werd gebouwd in 1899. In 1915 liep het voor Dover op een mijn die werd gelegd door UC-6. Het schip zonk snel op 31 oktober maar gelukkig konden alle opvarenden worden gered, inclusief de vijf die uit schip in het koude water sprongen.

Voor mijn boek Shipwrecks of the Dover Straits dook ik verschillende keren op het wrak, dat nog redelijk intact is en waar nog steeds nieuwe ontdekkingen worden gedaan ondanks het feit dat er al veel op is gedoken. Deze keer is het niet anders.

De boot van mijn vaste buddy Eddie heeft motorpech en daarom gaan we vanuit de haven van Dover mee met de Maverick, de charter van Chris Webb.

Het plan is om op de SS Toward te duiken. Eddie en ik gaan als eerste ploeg te water. Het zicht is prima! Zes-zeven meter is echt perfect op deze locatie, relatief dicht onder de kust.

We fotograferen, nu het zicht goed is, eerst de boeg en zwemmen dan door naar het achterschip. Daar vonden we vorig jaar nog een Ford T4 wagen van begin 1900 – indrukwekkend!

Eenmaal in het ruim vinden we de auto terug, maar z’n toestand is sterk achteruitgegaan. Enkel het chassis en de wielen herinneren ons eraan dat het om een wagen gaat.

In het intacte ruim kunnen we drie dekken naar beneden gaan. Dit moet uiterst voorzichtig en met een wrakreel gebeuren – we penetreren het schip immers en de bodem is bedekt met een behoorlijke laag slib! De minste beweging kan een no-viz situatie veroorzaken.

We wringen ons door een vernauwing en wat we dan zien, tart al onze verbeelding! Overal liggen kisten en houten vaten met inhoud, vooral flessen en glazen bokalen, wellicht van inmaakte groentes.

Voorzichtig zwemmen we verder en in het volgende compartiment weet ik meteen: we hebben de eersteklasse-eetzaal gelokaliseerd! Ik weet van het scheepsplan dat het ‘in de buurt’ moet zijn, maar de vondst van veel zilver bestek en borden bevestigt mijn vermoeden. Het mooiste van de duik zie ik even later: tegen een ijzeren wand staan twee eiken stoelen die mooi gedecoreerd zijn en in goede staat zijn! Ik schrik ervan want ik dacht dat je zoiets enkel in de Baltische zee tegenkomt…

Zo zie je maar, de Dover Straits blijven verbazen!