Valsbaai – Sterretjes zien
Pauline de Blocq van Scheltinga laat het na de dynamische duik in Valsbaai zeker niet bij die ene duik. Bij Sterretjies duikt ze opnieuw het frisse Zuid-Afrikaanse water in.


We varen langzaam richting de kust. Ik kom inmiddels weer bij van de eerste duik en warm goed op. Gelukkig maar, want niet alleen voor mij, maar voor alle duikers is het onveilig als ik al onderkoeld aan een tweede duik begin. Sterretjies is de naam van de tweede duikstek. Ook hier gaan alle duikers per kant van de boot tegelijkertijd te water om via de lijn af te dalen.
De duikers trakteren mij trots op alle bijzonderheden die hier te vinden zijn. Naaktslakken, gehoornde slijmvissen en zelfs een octopus die voor de lol meelift op iemands arm! Van tevoren had ik al gehoord over de mandzeesterren, zowel baby als volwassen, die hier op de zachte koralen zitten. Ik kan mij er geen voorstelling van maken, en kan niet wachten om kopje onder te gaan. En die Kaapse pelsrobben, als die er zijn, hoe vind ik dat? Ik ben me jaren terug lam geschrokken van een grijze zeehond. Het is als de dag van gister en ik voel de spanning stijgen.

— De hoorntjes van een gehoornde slijmvis wuiven heen en weer en geven het dier nog meer een pretbekkie dan het sowieso al heeft. —
De deining en stroming zijn ook hier behoorlijk aanwezig, al went het snel. De hoorntjes van een gehoornde slijmvis wuiven heen en weer en geven het dier nog meer een pretbekkie dan het sowieso al heeft. Zwarte, witte, gevlamde en zuurstokroze zeenaaktslakken paraderen over de kleurrijke omgeving. Het is niet normaal, zó prachtig mooi. Ik vergaap me aan de rijkdom en diversiteit. De baby en grote mandzeesterren op de koralen zijn apart om te zien; zoiets heb ik nergens eerder gezien. Ik neem de tijd om alles in mij op te nemen.


En dan: zes Kaapse pelsrobben stelen de show! Het zijn écht acrobaten onder water. Wat zijn wij lompe wezens vergeleken bij de lenigheid van deze schitterende dieren. Ze zetten de tent op z’n kop, het dak gaat eraf, jemig, wat gaaf! Ik laat de slakken en het kleine spul voor wat het is, geloof het allemaal wel. Ogen kom ik tekort om ze alle zes te volgen en deze speelse dieren in dit prachtige groene water in mij op te nemen.
Ja, ook deze duik heb ik het koud gehad, hoewel gelukkig minder dan tijdens de eerste duik. Wat ben ik blij dat ik dit heb gedaan, en dat het zo goed heeft uitgepakt.

