Test: Olympus Tough TG-5 – de functies

Ron Offermans onderwierp de Olympus Tough TG-5 aan een grondige test en nam hem zowel in Zeeland als in tropisch water mee onder water. In dit eerste deel vertelt hij je meer over de technische mogelijkheden van de camera.

Kanniewaarzijn
Als ik zie wat de specificaties en de nieuwe functies van de Olympus Tough TG-5 camera (hierna TG-5 genoemd) zijn, zoals Pro capture, Live composite, Focus bracketing, in-camera Focus stacking, ben ik onder de indruk. Het lijkt alsof Olympus alle nieuwe technieken, die normaal alleen voor de topmodellen beschikbaar zijn, in deze camera heeft gestoken. Tel daarbij op een ‘micro’ macro-mogelijkheid, waarbij je tot één cm vanaf de lens kan scherpstellen en de speciale onderwaterinformatie zoals diepte- en temperatuurregistratie, dan kan je stellen dat deze camera heel compleet is uitgerust. Zaken zoals Wi-Fi en GPS zijn eigenlijk overbodig om op te noemen, maar uiteraard het zit erin. Dus goed beschouwd is het zo op het eerste gezicht de ideale onderwatercamera.

Alleen ben ik niet zo heel snel te overtuigen, dus ik heb ook nu zoiets van kanniewaarzijn. Olympus heeft nog veel andere, vaak duurdere modellen die ‘onverkoopbaar worden als de TG-5 inderdaad zo’n ideale onderwatercamera is.

Nieuwe camerafuncties
Ik heb alle functie uitgeprobeerd maar als ik deze allemaal in dit artikel moet beschrijven, wordt het een heel boekwerk. Ik beperk me dus tot de functies die alleen voor onderwaterfotografie van nut zouden kunnen zijn.

Goed beschouwd komen alle nieuwe functies voort uit het feit dat camera’s steeds sneller in staat zijn beelden vast te leggen. Als dat mogelijk is met een snelheid van meer dan 20 beelden per seconde in de fotomodus, ben je in feite aan het filmen, maar dat is in de fotomodus niet de bedoeling. In de fotomodus worden de beelden in een veel hogere resolutie vastgelegd. Maar als tijdens dat proces van het hele snelle continue vastleggen van beelden tegelijk de focus wordt verlegd, de belichting wordt aangepast, beelden ten opzichte van elkaar worden vergeleken of met elkaar worden gecombineerd, ontstaan er nieuwe fotografische mogelijkheden. Deze monden uit in de functies Focus bracketing, in-camera Focus stacking Pro capture en Live composite.

Waarschijnlijk zullen alle nieuwe camera’s die in de toekomst op de markt komen, dit soort functies bezitten, maar Olympus lijkt een voorloper te zijn op dit gebied.

Wat betreft de TG-5 heb ik gekeken naar de onderwaterstand, macro- en microfuncties, focus bracketing, in-camera focus stacking en onderwater-HDR. Dit omdat deze functies bij onderwaterfotografie nuttig kunnen zijn.

Onderwaterwitbalans
De onderwaterinstellingen kennen geen vaste onderwaterwitbalans zoals bijvoorbeeld wel het geval is op de SeaLife DC2000 camera. De TG-5 geeft wel aan dat hij is ingesteld op de onderwaterwitbalans, maar proefnemingen aangetoond dat het niets meer of minder isdan een automatische witbalans die je in elke opnamemodus kunt instellen. Er wordt dus niet extra op blauw gecorrigeerd. De praktijk wees uit dat dit absoluut niet voldoende is om een sterke kleurzweem te compenseren. Hiervoor kun je echt veel beter onder water een handmatige witbalans instellen of gewoon een RAW-opname achteraf corrigeren.

Micro-instelling
De microstand is echt verbluffend. Je kunt hiermee op een afstand van nog minder dan 1 centimeter vanaf de camera scherpstellen. Een onderwerp van slechts vijf millimeter groot wordt dan beeldvullend in beeld gebracht. Echter bij een onderwerp zo dicht bij de camera is het nauwelijks nog mogelijk om het onderwerp te verlichten. Bij het gebruik van een onderwaterhuisje, wat ik toch wel aanraad, lukt het al helemaal niet om op een afstand van 1 cm te fotograferen. Op anderhalve centimeter vanaf de voorkant van het huisje (dat is ruim 3 cm vanaf de lens) kun je een onderwerp van 15 mm beeldvullend fotograferen. Zelfs dat is indrukwekkend.

Macro-instelling
De gewone macro-instelling kun je vinden in de onderwatermodus. In de onderwatermodus heb je vier keuzes. Snap shot, groothoek, macro en onderwater-HDR. In de macrostand zoomt de camera automatisch in en kun je op een afstand van ongeveer 9 cm een onderwerp van 28 mm beeldvullend fotograferen.

Geen handmatige belichting en ‘geen’ diafragma.
De TG-5 heeft geen M (handmatige) belichtingsmodus, ook geen S (sluitertijdvoorkeuze), wel een A (diafragmavoorkeuze) belichtingsmodus, maar daarin is maar een beperkt aantal van drie diafragma’s beschikbaar. De waarden van deze diafragma’s hangen af van de mate waarin de lens is ingezoomd. Echter, veel winst, op het gebied van scherptediepte, was met het kleinst beschikbare diafragma f/18 niet te behalen. De reden hiervan is mij niet geheel duidelijk. Waarschijnlijk ontbreekt een echt iris-diafragma en wordt het licht op een andere manier tegengehouden. Daarbij moet aangetekend worden dat de scherptediepte bij het grootste diafragma al behoorlijk groot is vanwege de kleine opnamesensor. Je kun deze echter nog veel groter maken door gebruik te maken van Focus bracketing.

Links: Olympus Tough TG-5 – ISO 800 – 1/25s f/18. Rechts: Olympus Tough TG-5 – ISO 200 – 1/100s f/4.5.

Focus bracketing
Focus bracketing bestaat al langer. Hierbij worden achter elkaar tot wel 30 opnamen gemaakt waarbij de scherpte na elke opname een klein beetje wordt verlegd. Na de opnamen kan je beschikken over al deze opnamen. Je kunt daaruit de opname kiezen waar de scherpte op de juiste plek aanwezig is. Je kunt ook, wanneer de opnamen vanaf een statief gemaakt zijn, de losse opnamen samenvoegen met focus-stackingsoftware van bijvoorbeeld Photoshop. Zo ontstaat een opname met een enorm scherptedieptebereik.

In camera Focus-stacking
Tijdens in-camera focus stacking maakt de camera in een fractie van een seconde een vijftal foto’s waarbij de scherpte, net als bij focus bracketing, na elke opname een beetje wordt verlegd. Doordat de opnamen zo snel achter elkaar worden gemaakt, kan je in dit geval meestal wel uit de hand fotograferen.

Meteen worden deze beelden na de opname in de camera samengevoegd tot één foto. Zelfs als de beelden een klein beetje van elkaar afwijken wat betreft het uitkaderen, worden ze toch door de camera netjes over elkaar heen gemonteerd. Dit gaat wel een beetje ten koste van de beeldhoek. Het eindresultaat is een foto met een scherptediepte die nooit met een enkele opname te verkrijgen is. Let wel op dat je dit eigenlijk alleen met ledverlichting kunt doen. Een flitser of de flits-boost kan deze snelle opeenvolging van opnamen niet bijhouden.

Tot zover de functies. In het tweede deel zal ik mijn praktijkervaringen met de TG-5 in Zeeland beschrijven, in deel drie neem ik de camera mee in tropisch water.

Lees en kijk ook op:

Test: Olympus Tough TG-5 – De praktijk in Zeeland

Test: Olympus Tough TG-5 – Mexico en conclusies