Sander van der Heijden – Op (donder)pad
Sander van der Heijden gaat op pad met een macrolens om donderpadden te fotograferen. In dit duikreport geeft hij een kijkje achter de schermen van de door hem gemaakte foto’s.
Datum: 9 april 2016
Duiklocatie: Vinkeveen, ZE 4
Na een super gezellige en enerverende OFFT avond met de Toppers, is het ’s avonds toch behoorlijk laat geworden dat ik thuis ben. De volgende morgen wordt er een half uurtje later afgesproken dan vooraf gepland.
In navolging van de duik van vorige week (zie vorige report) gaan we nu gericht op pad. Op zoek naar de rivierdonderpad, liefst een mannetje op een nestje met de kenmerkende kleine roze eitjes!
Dat nestjes moeilijk te vinden zijn, ondervonden we de vorige duik al. Vandaar dat we deze duik gericht gaan zoeken en als het even kan op de gevoelige plaat gaan zetten.
Wat neem ik mee:
Camera : Nikon D7100
Lens : 105 mm macro
Voorzetlens : Nauticam SMC met flipadapter
Flitsers : 2x INON D-2000
Snoot 1 : Flipsnoot Pro van Onderwaterhuis.nl
Snoot 2 : een normale bovenwatersnoot met een (custom made) flipadapter van Aquacam.nl
Aangekomen in Vinkeveen, blijkt de parkeerplaats nog vrijwel leeg. En dat met dit mooie weer! Tijdens het omkleden valt de aangename temperatuur op. Met het pak aan wordt het zelfs erg warm en vormen de eerste zweetdruppeltjes zich op mijn voorhoofd. Tijd om snel het water in te gaan! Ondanks de zon blijkt het water nog onveranderd koud, brrrr. Wat is een droogpak toch fijn!
Het duikplan: niet zozeer een geplande route of diepte, maar gericht zoeken naar rivierdonderpadjes met een nestje.
We gaan kopje onder, stellen de camera’s in, positioneren de flitsers en maken enkele testshots. Zelf start ik met beide snoots open geklapt (zonder snoots dus) en klap ik de macro voorzetlens in eerste instantie weg. Beide flitsers positioneer ik direct tegen de lenspoort. Een standaard macro configuratie.
Als binnen enkele minuten vinden we het eerste rivierdonderpadje. Deze steekt met z’n lijf uit een holletje. Yes, gevonden! Na enkele portretfoto’s, kijk ik verder in het holletje. Helaas zijn er geen eitjes te zien. Ik dacht toch echt . . .
Even verderop stuit buddy Nancy op het nestje van vorige week. Binnenin de kleine roze eitjes zijn tientallen paren oogjes die al “naar buiten” kijken! Wat leuk, die zullen binnenkort wel uitkomen.
Opeens, uit het niets, zwemt er een flinke snoek met een scheve bek recht op ons af om vlak voor ons weer af te buigen. Het voorjaar lijkt ook onder water zijn intrede te doen.
Langzaam zwemmen we verder. Op het zand zie ik een vreemd uitziend visje “huppelen”. Heel licht van kleur, een beetje roze zelfs, slank en ongeveer 5/6cm lang. Wat is dit nu weer voor visje? Als ik dichterbij kom, zie ik dat het toch een donderpadje is, maar dan een hele lichtgekleurde variant. Het blijkt nog best lastig zijn om het bewegelijke visje in z´n geheel op de foto te zetten met de macrolens. Door meer afstand te nemen past het visje uiteindelijk in z´n geheel in beeld. Door de grotere afstand, moet ik wel de instellingen wat aanpassen voor een goede belichting.
Foto : licht gekleurd rivierdonderpadje (105mm, 1/125 sec, F/18, ISO 320)
M´n buddy scharrelt ook wat rond en samen zwemmen we langzaam verder. Dan opeens twee donderpadjes tegelijk. Ze zijn zelfs met elkaar in gevecht! Als we verder kijken, blijkt waarom: 2 pakketjes met roze eitjes vlak bij elkaar! Helaas in een ondoenlijke hoek om op de foto te zetten, dus hou ik het bij een portretfoto van één van de twee donker gekleurde donderpadjes. Aan de grootte van de zandkorrels is goed te zien hoe klein het visje eigenlijk is.
Foto : donker gekleurde rivierdonderpad (105mm, 1/125 sec, F/29, ISO 320)
Ondertussen komen we in het gebied wat zomer vol staat met planten. Momenteel slechts te herkennen aan de afgestorven stompjes plantenresten op de bodem. Maar goed nieuws, ook hier is het voorjaar begonnen getuige helder groene plantjes die her en der weer beginnen te groeien!
Tussen de stompjes planten vinden we strengen met baar eieren. Die zijn blijkbaar ook al gestart met de voortplanting. Lastig fotograferen die witte eitjes! Om een goed belicht plaatje te verkrijgen met ook zoveel mogelijk eitjes scherp, wordt de F waarde opgeschroefd naar F 45. De sluitertijd gaat naar 1/80 sec en de ISO waarde naar ISO 250. De flitsers worden tevens wat gedimd, omdat de witte eitjes anders nog steeds overbelicht zijn. Op het scherm lijkt het gelukt.
Vervolgens klap ik de macro voorzetlens er ook voor, om een nog gedetailleerder plaatje te kunnen maken. Bij de eerste foto is het beeld wat donker, dus stel ik de f waarde bij tot F 32 om iets meer licht binnen te krijgen. Op de foto’s is duidelijk de opbouw binnenin de eitjes te zien. Vers gelegd!
Foto (niet gekropt): streng baars eitjes (105mm, 1/80 sec, F/45, ISO 250)
Foto (niet gekropt): streng baars eitjes (105mm + SMS, 1/80 sec, F/32, ISO 250)
Ondertussen zijn we op het punt dat het tijd is om terug te gaan. Iets dieper duiken we terug richting trap. Veel bijzonders zien we onderweg niet meer, en na ruim 80 minuten duiken is het ook wel weer mooi geweest. Voldaan klimmen we het water uit. Nadat alle duikspullen weer ingepakt zijn, is het tijd voor een warme beker thee met koek. Heerlijk om zo in het zonnetje mee af te sluiten!
