Ron Offermans in beeld

Elke onderwaterfotograaf heeft een eigen stijl en voorkeuren! En dat brengen we in beeld met een reeks portfolio’s van bekende en minder bekende onderwaterfotografen. Deze maand is de beurt aan Ron Offermans!

Ron Offermans (1956) is in de wereld van onderwaterfotografie toch wel dé autoriteit in Nederland. Samen met zijn vrouw Ellen woont Ron in Amsterdam en van daaruit onderneemt Ron in allerlei vormen zijn activiteiten op het gebied van (onderwater)fotografie en duiken. Ron is al vele jaren beroepsfotograaf, de stap naar onderwaterfotografie was daarom niet groot. “Ik ben in 1990 begonnen met duiken, maar ook meteen met onderwaterfotografie. Ik was al beroepsfotograaf, dus dat is een logisch gevolg, denk ik”.

1990, dat is al serieus lang en ver voor de komst van de digitale camera’s. Ron heeft dan ook een klein arsenaal aan camera’s gehad, zowel analoog als digitaal. Hij somt een rijtje voor me op. “Ik heb verschillende camera’s gehad, zoals de Nikon FM, Nikonos, Nikon F70, Nikon D100, Nikon D200, Nikon D700. Op dit moment fotografeer ik zelf met de Nikon D800 in Nauticam huis”. Wat Ron zelf niet vertelt, maar ik uiteraard wel weet, is dat hij voor diverse doeleinden vele camera’s uitgebreid heeft getest, dus zijn ervaring met verschillende camera’s is immens te noemen. Ron zie ik dan ook persoonlijk wel als een wandelende encyclopedie op het gebied van onderwaterfotografie. Maar ik weet zeker dat ik niet de enige daarin ben.

Ron werd in het jaar 2010 Nederlands Kampioen Onderwaterfotografie (de enige keer dat hij deelnam) en daar is hij erg trots op. Met deze titel op zak mocht hij meedoen aan het WK Onderwaterfotografie 2011 in Bodrum (Turkije) en werd hij dertiende.

Handboek  Digitale Onderwaterfotografie

Stilzitten heeft Ron in de jaren erna niet gedaan, want waar veel (aspirant) onderwaterfotografen hem van kennen, zijn toch wel zijn boeken, denk ik. Ik vraag hem naar het rijtje aan boeken en hij somt op: “Het eerste boek was het Handboek Digitale Onderwaterfotografie – versie 2012 en versie 2013, daarna verscheen in 2017 het Handboek Digitale Onderwaterfotografie voor gevorderden en in 2019 kwam daar het Handboek Digitale Onderwaterfotografie Basis nog bij. Het laatste boek gaat gepaard met cameraspecifieke bijlagen die telkens uitkomen wanneer er nieuwe apparatuur op de markt komt. Op dit moment zijn er al ongeveer vijftien verschillende bijlagen en ook twee versies voor de Duitse markt.”

Je zou haast denken dat het schrijven van deze boeken misschien wel zijn manier van onderwaterfotografie heeft beïnvloed. Of heeft hij de boeken juist geschreven vanuit zijn eigen ervaring?  “Dat is een wisselwerking. Uiteraard begin je met het noteren van je kennis en ervaring. Dan kom je erachter dat je sommige dingen ook niet echt goed weet, en doe je research. Die kennis gebruik je vervolgens weer bij het fotograferen.”

Hobbyist versus beroepsfotograaf

Dat Ron beroepsfotograaf is, weten we, maar ik ben nieuwsgierig of onderwaterfotografie ook nog steeds een hobby is voor hem, of toch misschien ook werk naast zijn bovenwateractiviteiten. “Tja, daar is moeilijk een scheiding in te maken. Wanneer is het hobby en wanneer werk? Als je het wel of niet leuk vindt, of als je er wel of niet geld mee verdient? Geen idee, meestal vind ik het leuk en als ik er dan ook nog wat geld mee verdien, is dat mooi meegenomen. Als dat niet zo is, ook goed. Het is in iedere geval niet de reden of ik iets wel of niet doe.”

Het is duidelijk dat Ron al erg lang fotografeert, ook al in het analoge tijdperk. Aangezien ik mezelf in het analoge tijdperk nog niet interesseerde voor fotografie, vraag ik me af of analoge fotografen in de ogen van Ron een voordeel hebben ten opzichte van de jongere generatie die alleen het digitale tijdperk kent? “Nee, dat denk ik niet. Je manier van werken hangt nauw samen met de apparatuur die op dat moment beschikbaar is. En die verandert met de tijd mee. De handicap van bijvoorbeeld een maximum van zesendertig opnamen was alleen maar lastig. Ik heb niet het idee dat ik nu minder opnamen maak dan fotografen die dit niet hebben meegemaakt. Ik geloof ook niet dat ik minder snel nieuwe technieken of apparatuur gebruik. Dus geen nadeel en geen voordeel volgens mij.”

Kennisoverdracht

De uitgebreide kennis en ervaring die Ron heeft, draagt hij met alle liefde en plezier over op anderen. Dit doet hij regelmatig met cursussen/workshops over onderwaterfotografie, of aan een thematafel op de stand van DuikeninBeeld op Duikvaker. Ik wil graag van hem weten wat hij hier zo leuk aan vindt. “Het is gewoon leuk om je kennis te kunnen delen, problemen op te lossen, mensen verder te helpen. Bovendien zijn de cursisten altijd bovengemiddeld gemotiveerd en enthousiast. Daarnaast probeer ik het altijd zo persoonlijk mogelijk te maken door vooraf vragen te stellen en foto’s op te vragen. Verder ben ik altijd op zoek naar nieuwe manieren om vraagstukken zo duidelijk mogelijk uit te leggen. Dus voor mijzelf wordt het ook nooit saai.”

Met een karrevracht aan foto’s op zijn computer en dito aantal duiken moet Ron wel een favoriete soort onderwaterfotografie hebben zou je denken. “Nee, heb ik niet echt. Ik leg mij wel vaak een tijdje toe tot een bepaalde techniek totdat ik het idee heb daar een bepaalde perfectie in heb bereikt en dan stap ik weer over op iets anders.” Kijk, niet het antwoord wat ik zelf misschien had verwacht, maar wel een handige benadering en misschien al wel een verborgen tip voor de lezers!

Bestemmingen en bucketlist

Natuurlijk heeft Ron ook al veel plaatsen op de wereld bezocht om te duiken en fotograferen. “Ik heb eigenlijk hoofdzakelijk gedoken op de ‘standaard locaties’, zoals Egypte, Bonaire, Lembeh Strait, Bali, enz. Dus niet echt heel exotische bestemmingen, het is er nooit van gekomen. Ik was druk met mijn eigen zaak, vrouw en kinderen, die niet of nauwelijks enthousiast zijn voor de duiksport. Maar dat is voor mij ook niet zo heel erg belangrijk. Ik kan ook heel blij zijn als ik een mooie foto in Zeeland of het Noordzeekanaal heb gemaakt.”

Het antwoord op mijn vraag naar zijn favoriete bestemming voor onderwaterfotografie is dan ook niet heel verrassend. “Gewoon de Zeelandbrug, maar goed Lembeh Strait was ook heel erg leuk. Vooral het feit dat je er twee nachtduiken achter elkaar kon maken, was top. Heerlijk anderhalf uur scharrelen op drie meter diepte en de ene na de ander bizarre levensvorm tegenkomen. Maar ook de koude streken vind ik erg leuk. Bretagne, Schotland of Noorwegen. Bestemmingen waar ik nog graag naar toe zou willen en mij erg interessant lijken, zijn Antartica, Groenland of Spitsbergen.” 

Persoonlijke frustraties

Frustraties heeft ook een ervaren onderwaterfotograaf zoals Ron, dat maakt hij wel duidelijk als ik hem vraag naar welke foto(‘s) hij nog graag zou willen maken. “Ha, ha, ik heb wel een paar frustraties. Het is mij nog nooit gelukt een zeeduivel te fotograferen in Noorwegen en een poon in het Noordzeekanaal, hoewel ik er een paar keer erg dichtbij ben geweest.”

Nou het is wel duidelijk dat onze ‘nestor’ van de onderwaterfotografie nog niet klaar is met duiken en onderwaterfotografie. Met zijn persoonlijke ambities en doelen sluit hij af: “Misschien is het niet erg spectaculair, maar ik hoop gewoon nog een tijdje kunnen doorgaan met waar ik mee bezig ben.”

Voor mij persoonlijk blijft Ron een van mijn grote voorbeelden en ben ik blij af en toe samen met hem iets te ondernemen op het gebied van onderwaterfotografie. Ik verwacht ook niet dat we de laatste van zijn boeken hebben gezien, zijn drive en enthousiasme is daar te groot voor. We mogen trots zijn dat we hem als vaste bijdrager aan DuikeninBeeld aan onze zijde hebben.

En…de kans is groot dat je hem nog lang langs de waterkant zult ontmoeten, misschien wel bij een van zijn favoriete duikstekken in Nederland!

Geniet van zijn portfolio! Klik hieronder op een miniatuur om de foto groot te openen en de diavoorstelling te starten.