Richard en Mariëlle de Kok – Blazende zeedonderpadden

Het is vandaag heerlijk rustig op de parkeerplaats bij Dreischor. Drie duikers zijn net klaar met duiken. Na wat babbelen en ‘donderpadinfo’ te hebben uitgewisseld gaan we snel te water. Het zicht is met zes meter echt prima. We maken ons standaard rondje naar rechts over de bollen. Na een paar minuten hebben we de eerste donderpad te pakken. Mooi exemplaar met heel veel nestjes. Ik denk een stuk of zeven.

Terwijl Mariëlle aan de slag gaat met de groothoek, ga ik op zoek naar meer eitjes. We hebben de inmiddels 9 jaar oude camera ook maar weer eens onder het stof vandaan gehaald, zodat we tegelijkertijd ook kunnen gaan macro-en. Ik vind helaas niet wat ik zoek. Na 25 min los ik Mariëlle af en ruilen we van camera. Deze zeedonderpad is een actief beestje. Continu gaat hij van het ene naar het andere nest om de eitjes schoon te blazen. Door al dat harde werken is hij al aardig afgevallen. Erg boeiend om te zien hoe hard en toegewijd het beestje werkt.

In dit seizoen zijn de donderpadden ook erg mooi getekend. Doel is om het beestje er een keer blazend op te krijgen. Dit doen ze om de nestjes schoon te houden en van zuurstof te voorzien. Helaas duurt het blazen altijd maar erg kort en moet je op het juiste moment afdrukken.

Na zo’n 20 minuten komt Mariëlle weer langs voor een cameraruil en besluiten we om de westelijke bollen te gaan inspecteren. Hier vinden we ook zo’n vijf nesten met een stuk schuwere donderpad. Terwijl ik wat macro-opnamen ga maken van de eitjes, gaat Mariëlle weer terug naar de eerste donderpad voor hopelijk de ultieme foto. Als ik haar na een klein uur weer op zoek is ze klaar en ruilen we nog één keer van camera.

Terwijl Mariëlle het voor gezien houdt bezoek ik de beide donderpadden nog eenmaal voor een paar leuke shots. Tevreden klim ik weer het trapje van de steiger op.