René Weterings – Ervaring opdoen met de fisheye!
René gaat een nieuwe lens testen. Ook zo benieuwd naar het resultaat?
Tussen de buien door hoop ik vandaag dan eindelijk eens de Panasonic 8mm fisheyelens te kunnen gaan testen en besluit een solo duik te maken in de Put van Raamsdonksveer. Wanneer ik thuis weg rijd, trekt de lucht open en schijnt de zon fel tussen de wolken door. Ideale omstandigheden dus! Heerlijk!
De kinderen zijn logeren bij opa en oma en dus hoef ik even nergens naar te kijken, in alle rust kan ik een duikje in de lokale plas maken om te gaan oefenen met de recentelijk aangeschafte fisheye lens voor mijn Olympus PEN E-PL2. Tijdens mijn deelname aan het (O)NK en de oefenduiken daarvoor had ik de smaak van groothoekfotografie wel te pakken en vind ook deze manier van fotograferen erg leuk. De lens die ik toen had, had ik te leen en dus moest ik daarna zelf maar eens iets aanschaffen. Zo gezegd, zo gedaan en een paar weken later had ik de fisheye met bijbehorende domepoort in huis.
Vol enthousiasme reed ik naar de duikstek en daar was ik op deze vrijdagmiddag helemaal alleen. Ik liep even naar het steigertje, zoals ik dat altijd even doe voor de duik, en zag dat het water er glashelder uitzag. Oei….dat belooft wat! Snel pak ik mijn spullen en trek mijn natpak aan. De vorige keer was het water al zo warm, dat ik daar wel zin in had. Snel de rest van mijn spullen aan en richting het water. Afkoelen!! Want wat had ik het inmiddels weer warm zeg…pfff. Heerlijk die zomer!
In het water vond ik meteen de gewenste verkoeling en genoot ervan. Mijn camera had ik op een soort basis instelling gezet en begon meteen wat te prullen op 1,5m diep. Het zicht was echt supergoed bij de instap, zo goed heb ik het in tijden niet gezien. Gaaf hoor! De steiger leek mij een prima object om eens op te oefenen en al snel lag ik op 1,5m diepte foto’s te maken. Ik probeerde diverse instellingen uit en besloot na een paar foto’s de flitsers maar eens gewoon niet te gebruiken en een zeer korte sluitertijd te gebruiken ivm de felle zon, die mooi vanaf de zijkant op de steiger scheen. Dit gaf een mooie sfeer onder water en uiteindelijke lukte het me ook om de gewenste foto te maken. Wat is dit leuk zeg! Ik was meteen verliefd op deze set.
Op de zandbodem kon ik een grappig zelfportret maken, zodra de zon even direct op mijn rug scheen. Leuk, weer eens wat anders. Een stukje verderop ligt een redelijk grote tak onder water en ook die werd onderwerp van wat test werk. Ik werd continu in de gaten gehouden door een flinke school met kleine visjes en probeerde die er ook op te krijgen. Maar omdat dit zulke kleine visjes zijn, zie je ze niet altijd op de foto’s terug. Daarvoor was ik te ver verwijderd van deze school.
Na deze fotosessie vond ik onder een tak, die half in het water lag, zo’n zelfde schooltje met vissen met een goede sfeerverlichting van de zon. Hier wilde ik met mijn flitsers toch wat inflitsen, zodat de visjes mooi zouden oplichten en de tak ook wat meer licht zou krijgen. Ook dit lukte aardig na wat test foto’s en het verstellen van de positie van de flitsers. Hmmm, zou ik de groothoekfotografie dan toch ook onder de knie gaan krijgen? Ok, het zicht is momenteel wel heel erg behulpzaam, maar ik heb goede hoop!
De bekende buis probeerde ik even later ook eens een keer helemaal op de foto te zetten. Deze buis, van ongeveer 4-5m lang (gok ik) kreeg ik er inderdaad helemaal op door er een beetje boven te gaan hangen. De foto’s maakte ik met natuurlijk licht, maar ook met licht inflitsen. Het aanwezige stof hier hielp me in te zien dat ik de flitsers anders moest stellen, maar uiteindelijk lukte dit wel.
Stiekem hoopte ik bij de omgevallen boom weer die mooie snoek van 2 weken geleden te vinden, maar na goed speuren tussen de takken was er geen spoor van deze vis. Wel hing er wederom een flinke school kleine visjes tussen de takken en leken mij redelijk goed te tolereren. De takken zijn momenteel heel mooi gedrapeerd met algen en aan de bovenkant van de takken worden deze algenslierten omhoog gehouden door kleine luchtbelletjes. Dit geeft een gaaf mystiek effect en dat probeerde ik vast te leggen. Dit viel echter niet mee en had wat moeite met mijn balans op dat moment. Maar uiteindelijk kon ik ook hier wat leuke plaatjes schieten en vond het na een tijdje welletjes. Ik keerde maar weer om richting de steiger.
Op de terugweg richting de steiger maakte ik nog wat foto’s van de rietkraag, waarbij je de sterke bolling van de lens natuurlijk erg goed terug ziet in de foto’s. Ik vind dat zelf een gaaf gezicht, ondanks dat het er niet echt natuurlijk uitziet. Maar dat hoort er nu eenmaal bij. Ook probeerde ik wat half-half opnamen, maar dat wilde niet echt lukken. Daar zal ik nog eens wat raad voor vragen bij collega duikers, eens kijken wat ik moet doen om zowel boven als onder water scherp te krijgen.
De tijd vloog tijdens deze duik natuurlijk weer en ik was na zo’n 1,5 uur weer terug bij de steiger. Ik heb genoten van het zeer goede zicht rond de instap en het maken van mijn eerste foto’s met een fisheye lens. Helaas niet veel grotere vis gezien, maar dat maakte me deze duik totaal niet uit. Ik heb heerlijk kunnen testen met mijn nieuwe set en dat was dan ook het doel van deze duik.
Maximale diepte 6m, temp. 18-23gr.C., zicht 2-5m, duikduur 90min.