Octopus´s Garden

Het is de laatste dag van de vakantie, met een aangename temperatuur maar een strakke wind. Dat wordt overleggen met het duikcenter of we wel kunnen duiken.

De hele week stond in het teken van duiken op de gekende Maltese wrakken. Ik ben vandaag de enige duiker en de mensen van het center doen hun best om een geschikte plaats te vinden waar we toch kunnen duiken. ‘Anchor Bay’ wordt voorgesteld – een beschutte baai met zicht op ‘Popeye Village’, het amusementsparkje/gewezen filmset. Ik ben sceptisch over de keuze als ik hoor dat het een zeer ondiepe plaats in een baai is, maar het is dit of niet duiken. De keuze is dus snel gemaakt.

Op de plaats aangekomen zijn we de enige duikers en we gaan via de betonnen aanlegplaats met een commandosprong het water in. Deze ondiepe plaats is +/- 15 meter diep en is naar het anker genoemd dat op 12 meter ligt. Allereerst verkennen we enkele grotjes onder het wateroppervlak waarin je kan bovenkomen en doorzwemmen. Eens daardoor valt het op dat op deze plaats, in tegenstelling tot andere plaatsen op het eiland, vrij veel leven is. Fluitvissen, sepia’s en murenes wisselen schorpioenvissen, vuurwormen en kokerwormen af. Het lijkt wel of hier overal wel iets zit.

De zon, die op deze diepte door het water breekt en de waterplanten en de bodem kleur geeft, maakt dat het echt een sprookjesachtige sfeer geeft. Dit is, in tegenstelling tot wat ik hier deze week deed, een zeer gemakkelijke en relaxte duik maar qua pleziergehalte een 9 op 10 waard.

En terwijl ik daar zo tussen de waterplanten hang, en de fauna en flora in mij opneem, komt er een melodietje van een oude song in me op. “I like to be, under the sea, in an octopus´s garden”. Ik voel helemaal mee met Paul, John, George en Ringo.