Leendert Smit – Mooie slakjes
Macrolens op de camera en op naar Zeeland! Duikreporter Leendert is klaar voor het kleinere spul in de Oosterschelde.
Datum: 18 juli 2023
Duiklocatie: Zoetersbot / Zeelandbrug – Zeeland
Na een aantal maar deels gelukte duiken met mijn 8mm fisheye lens is het nu weer eens tijd voor mijn goeie ouwe 30mm macro set-up met snoots. Het is laag water rond 16:00 dus er is nog wel tijd voor een duikje wat vroeger in de middag. Het plan: eerst naar Zoetersbout en dan naar de brug. Zogezegd zo gedaan. Het is niet druk als ik arriveer. Alleen een drietal Franstalige Belgen is zich aan het omkleden. Het plan is richting stokjes te duiken (zeepaardjes?) en te checken of er nog Zeedahlia’s staan. Daarna zien we we wel. Oef, het zicht val behoorlijk tegen. Meer dan een meter is het niet. Toch vind ik al snel wat stokjes en inderdaad een Zeedahlia (Urticina felina). Met mijn neus op de stokjes speur ik naar zeepaardjes maar helaas. Dan schijnt er ineens een fel licht in mijn gezicht. De andere duikers zijn ook onder water en ze hinderen me behoorlijk. Ze moeten me toch gezien hebben maar ze blijven lekker wapperend met hun vinnen boven me hangen. het beetje zicht dat er nog was is nu ook weg. Ik besluit de andere kant op te gaan waar het weer een beetje opknapt. Afgezien van een paar kleine platvisjes kom ik verder niets bijzonders meer tegen en na 65 minuten ben ik weer boven.
Ik rijd op mijn gemak binnendoor naar de brug want ik heb alle tijd. dat bekent natuurlijk ook een gunstige parkeerplaats. Ik sta nog maar net als er een old school camper komt aan getuft. Tot mijn verbazing stappen Marleen en Ruud uit. Dit is hun tweede ritje met het ding en tot nu toe bevalt het prima. De camper is 30 jaar oud maar ziet er nog prima uit. Nu is het echt wel tijd om om te kleden en even later lig ik in het water. Hier is het zicht toch echt een heel stuk beter. Het doel: Gestippelde mosdierslakjes en Blauwtipjes. Het eerste mosdierslakje heb ik al snel gevonden maar op dat moment willen de drijvers rond mijn port er vandoor. Na een korte worsteling maak ik ze maar vast aan de snoot maar het slakje vind ik niet meer terug. we zoeken het wat dieper en na een tijdje zoeken, jawel, een blauwtipje (Antiopella cristata).
Hij is duidelijk onderweg naar iets dus als ik in zijn pad ga liggen kan ik zo afdrukken. Ik zoek verder maar merk dat mijn lamp bijna leeg is. Het is op 15 meter al behoorlijk donker dus ik moet de blauwtipjes vaarwel zeggen en het wat ondieper gaan zoeken. Daar is meer licht en ik hoop de mosdierslakjes (Thecacera pennigera) ook zonder lamp te kunnen opsporen. Dat blijkt nog niet zo makkelijk maar na een tijdje heb ik beet! En heb je er eenmaal eentje gevonden dan volgen er vaak meer. Wat zijn het toch een prachtige slakjes.
Totale duiktijd: 145 minuten. Watertemp.: 20 graden
-116148.jpg)
