Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Patrick Kranenbroek – Kopje onder met het hele gezin

Een droom komt uit voor Duikreporter Patrick tijdens zijn duikvakantie aan de Rode Zee: duiken met het hele gezin!

Een van mijn duikgerelateerde dromen was altijd om te duiken met het hele gezin in de Rode Zee. Toen ik mijn vrouw leerde kennen in 2002, bleek in onze eerste kennismaking dat zij ook een duikbevret had gehaald. Zij had stage gelopen op Lanzarote en daar haar Open Water gehaald. Ik was toen 3* duiker en in die periode daarna hebben we vele duiken samen gemaakt en heeft Marieke nog Rescue Diver gedaan. In 2019 begon mijn destijds 10 jarige zoon Luca ook met zijn duikopleiding en hem heb ik in Zeeland regelmatig mee onder water genomen, nadat hij zijn Junior Open Water brevet had gehaald.

In de meivakantie 2022 was het eindelijk zover. We zouden met zijn drieën gaan duiken in de Rode Zee. En de jongste zoon Milan, die nu 10 jaar is, zou met ons gaan snorkelen tussen de duiken door. Zelf was ik een maand eerder ook al wezen duiken in Hurghada.

We hebben een resort geboekt in Egypte en dat resort heeft heel veel zwembaden en een Aquapark, vol met glijbanen. Het plan is dan om op maandag, woensdag en vrijdag mee te gaan met Blue Paradise Diving Center in Hurghada. Op de andere dagen hebben we dan veel plezier in het Aquapark.

patrick kranenbroek (1)-116148

patrick kranenbroek (2)-116148

Op maandag worden we opgehaald bij het resort en naar de Basyl gebracht. Dit is de boot, waar ik vaker mee ga duiken. Toen de kids 4 en 1 jaar waren heb ik ze ook al eens meegenomen met de Basyl.

De eerste duik maak ik met Marieke en Luca bij duikstek Gota Abu Ramada East. Luca vind het nog wel spannend om van de boot af te springen met al die uitrusting aan. Maar hij geniet volop en samen duiken we ongeveer 60 minuten. Het gaat heel erg goed en ik ben enorm trots op hem. Het is een mooie duikstek en we zien de prachtige rifvissen. Papegaaivissen, wimpelvissen, koraalduivels, vlaggenbaarsjes, trekkersvissen, blauwgespikkelde pijlstaartroggen etc. Het zwemt allemaal om ons heen. Ik zie aan zijn gezicht dat hij geniet en als we boven zijn, gilt hij het uit. “Wow, dat was gaaf”. Ik zeg dat ik trots op hem ben en dat hij het goed gedaan heeft. Een opleiding in het donkere zoute water van Zeeland blijkt toch heel goed geweest te zijn. Luca pakt zijn logboek en begint te schrijven. Uiteraard bij papa vragend hoe de vissen allemaal heten.

Na de lunch aan boord, vraag Milan of hij mag snorkelen. We springen van de boot af en zwemmen naar de bovenkant van het rif. Hij heeft een kleine camera mee en ik zie hem onder water druk gebaren. Wijzend naar de doktersvissen die aan de bovenkant van het rif in het koraal plukken. Ook hij geniet volop en drukt in een half uur wel honderd keer op het knopje van zijn (simpele) camera.

Als Milan het moe is dan gaan we terug naar de boot. “Nu wil ik ook duiken”, zegt hij. Nou ja, in ons gezin kan dat dus, haha. Ik regel voor Milan een introductieduik voor de volgende duikdag. Woensdag dus. In de middag maak ik met Marieke nog een mooie duik. We spotten o.a. een bultkoppapegaaivis, 2 murene’s en een grote barracuda. Op de terugtocht , terug naar Hurghada begint Milan aan zijn duik carrière. Ik laat hem zien hoe ik de duikset opbouw, waar alle onderdelen voor zijn en we nemen alvast de handsignalen door. Hij vindt het super interessant. “s avonds liggen de kids total loss in bed en ik denk bij mezelf: “Het gaat gebeuren”. Bucketlijst dingetje.

patrick kranenbroek (3)-116148

Na een heerlijke dag aan het zwembad en 100 keer de trappen van de glijbaan opgeklommen te zijn, gaan we woensdag weer aan boord. Deze dag gaan we naar Abu Ramada South en naar Al Aruk Giftun. De Basyl ligt precies naast een wrak, dus als je van de boot afspringt hang je meteen boven een wrak. Luca denkt er deze keer niet eens meer bij na en springt van boord. We starten de duik met een rondje wrak en gaan dan naar het plateau en het rif. Joan, de duikgids wijst naar een filament duivelsvis en een schorpioenvis die dicht bij elkaar liggen. Tijdens de duik zien we nog een napoleonsvis en diverse roggen weer. Luca is zo enthousiast dat ik hem moet afremmen. Hij wil in mijn ogen te snel vooruit. Een fotograaf is geen snelle duiker. Als we terug bij de boot zijn is het dan eindelijk zover. Milan staat klaar. Hij gaat met Joan een mooie ronde maken en ik heb nog genoeg lucht over dus ik mag ook mee. Op het wrak, zwemt een mooie blauwe doktersvis, bij Milan bekend als Dorry. Na het rondje wrak gaan we nog door de koraaltuin en Joan houdt Milan goed in de gaten. Milan zwemt met zijn handen in elkaar gevouwen alsof hij het al jaren doet en als ik een foto wil maken heeft hij met beide handen het OK gebaar. De duik van Milan duurt 30 minuten en hij gaat tot een diepte van 5 meter. Maar wat is dit een schitterend stuk Rode Zee. Ik vind het vooral tof dat Milan nu de laatste in het gezin is, die gezien heeft waar ik altijd voor naar Egypte ga. Eenmaal aan boord geklommen, regelt Milan met Bart, de eigenaar van Blue Paradise dat hij nog een keer wil, aanstaande vrijdag. O ja, en niet te vergeten een vest, met zijn naam onder het logo van Blue Paradise. “Want nu ben ik ook duiker”, lacht hij. “Ja hoor, prima”, krijg je dan te horen als beide ouders ook duikfanaten zijn.

patrick kranenbroek (4)-116148

Na weer een zwemdag in het Aquapark is op vrijdag onze laatste duikdag. De eerste duik op Small Giftun. Er gaat deze keer geen gids mee. Marieke, Luca en ik gaan zelfstandig. Luca spot zelf 4 murenes en een krokodilvis. Dat vond ik knap van hem. Hij heeft er “oog” voor. Ook zwemt er nog een bultkop papegaaivis voorbij en als we terug keren naar de boot, zien we Joan en Milan in het water. Jammer genoeg krijgt Milan zijn oren niet geklaard en na een paar pogingen besluit Joan dat ze gewoon aan de oppervlakte blijven en de riffen bekijken. Ook daar geniet Milan van. Na de tweede duik van de dag nemen we weer (voorlopig) afscheid van de bemanning en in het busje terug naar het hotel, zien we dat beide jongens zitten te huilen. Aangezien ze niet vaak huilen en het best stoere kids zijn, vraag ik wat er aan de hand is. “Ik vond het zo leuk”, zegt Luca en “ ik ga de bemanning van de boot missen”. “En ik ga leren duiken”, besluit Milan. Mijn vakantie is geslaagd !!!

patrick kranenbroek (5)-116148

2 reacties

  1. Wat een leuk verhaal. Is er ook een minimumleeftijd?

    REAGEREN

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief