Dirk Van den Bergh – Helemaal niets gezien?
“Niets gezien!” hoort Duikreporter Dirk na de duik van duikers die uit het water komen. Hij snapt er niets van – er was juist heel veel te zien bij Zoetersbout.
Datum: 08-07-2022
Duiklocatie: Zoetersbout
De vorige keer dat ik met buddy Frank Van Reeth bij Zoetersbout afsprak liep het mis: toen brak de hielstrap van zijn vin af. Deze keer loopt alles op wieltjes! Mijn knieblessure is nu zo goed als genezen, het is prachtig weer en er is weinig volk. Vanop de kant ziet het water er helder uit, maar dat slaagt toch wat tegen.
We gaan hier twee duiken doen. Duikdoel duik 1: naar het ijzeren staketsel. Het is van oktober 2019 geleden dat ik er de eerste en tot nu toe enige keer was. Toen zaten er heel veel baksteenanemoontjes op. Zou dat nu nog zijn? Frank heeft het nog niet gezien. Dat maakt het spannend voor mij om het zeker terug te vinden, wat ik een beetje probeer weer te geven met de muziek in de video … Bovendien moet ik weer “in overtreding” gaan, want het ligt dieper dan 10 meter.
We dalen af langs de wand en na 16 minuten zitten we dieper dan 10 meter. Ik film nu niet meer, zodat we meters kunnen maken en ik langer bij het staketsel zal kunnen blijven met mijn luchtvoorraad. 8 minuten later zwem ik er recht op af! Oef! En … de baksteenanemoontjes zitten er nog steeds!
Deze golfbrekeranemonen worden baksteenanemonen genoemd vanwege de kleur. Tussen de anemonen wemelt het van de zeespinnen die slechts 15 mm groot worden, meteen ook een maatstaf om de “grootte” van de anemoontjes in te schatten!
We blijven er 10 minuten en dan krijg ik het signaal dat ik op 100 bar zit. We stijgen langzaam terug, houden onze veiligheidsstop terwijl de stroming ons meeneemt richting duiktrap. Na 66 minuten gaan we er uit.
Na 2 uren oppervlakteinterval doen we onze 2e duik. Nu is het duikdoel gaan kijken of het zeepaardje er nog is. Dat zat er in 2019 heel het seizoen en toen maakte ik een video waarmee ik deelnam aan het OBK bij de starters en won!
We vinden alle stokken, maar geen zeepaardje. De stokken zijn ondertussen in verval. Zou dat de reden zijn?
Het zicht is nu een stuk minder dan de eerste duik, maar toch kan ik nog mooie opnames maken, ondermeer van deze slangster. Ze is invalide: er zijn twee van de vijf poten afgebroken. Toch geraakt ze zonder probleem vooruit (zie video) en … geen probleem, want die groeien terug aan!
Ook hier weer veel slibanemonen. Is dit nu een gewone of een sierlijke slibanemoon? Ik kan het niet terugvinden …
Verder zien we nog verschillende hermietkreeften, 2 grote kreeften, veel hooiwagenkrabben, een zeenaaldje, weduwrozen, heel veel zeeappels en ruwe zakpijpen en een veranderlijke steurgarnaal met eitjes.
Eigenaardig genoeg worden we met een lichte stroming meegevoerd terug naar de trap, terwijl het afgaand water is! Dat zal wel door de deining geweest zijn, veroorzaakt door de drukke scheepvaart …
Na 70 minuten zijn we terug bij de trap. Een buddypaar dat even voor ons uit het water kwam zegt: “Wat was dat voor een snertduik. Wij hebben helemaal niets gezien!”Nou, ik hoop dat die ook naar duikeninbeeld kijken op internet en deze reportage tegenkomen. Hoezo … helemaal niets gezien ???
