Eric van Andel – Marsa Alam – Ohne Ende (deel 2)

Deel 2 van de serie van Eric. Het begint allemaal met een flinke stroomstoring. Komt er nog licht in de duisternis?

PART 2 – 17 september

Gisterenavond gebeurde dus het onvermijdelijke, de stroom stopte er mee rond 23:15. Het probleem was dat we nog met wat andere gasten in de bazaar (koffie, shisha, bier en limo) zaten. Wat is het dan donker in the middle of nowhere! Met het lampje van mijn aansteker naar de bungalow gelopen en daar de pilotlamp van mijn set gepakt en klaar gemaakt om te gaan slapen. Na een onrustige nacht even na vijven al weer wakker. Ik had nog even hoop dat mijn buddy deze week zich zou verslapen maar hij kwam toch om 5:30 uur met camera gewapend zijn kamer uit. Dus ik kwam niet onder een early mornig dive uit. Na de duik was ik toch wel weer blij dat ik gegaan was. Van zo een relaxte duik lijk je toch weer wat uit te rusten. Voor de 2e duik gaan we naar Porides, een aparte instap midden op het rif en dan kom je in een soort lagune van 10 meter diepte met schitterend koraal! Aan het bijna het einde van de duik gaan we op aanraden van een duikgids nog even de grasvlakte op.

En ja hoor, na 5 minuten had ik het zeepaardje gevonden. Wat zijn dat toch een mooie beestjes. Helaas is de pret van korte duur, er komt een duikgids aan met 7 andere duikers die er de lol van inzien om flink met hun vinnen door het zand te woelen. Zicht gereduceerd tot 2 a 3 meter en veel zand in het water: we vertrekken maar….
De 3e duik doen we op Kilo Tamania aan de zuidkant. Bij de oversteek komen we nog 2 flinke schildpadden tegen die elkaar wel leuk vinden, helaas is het zicht niet echt bijzonder dus de foto’s zijn niet echt geweldig. Bij het omkeerpunt nog een pappa en mamma Clownfish met 2 kleine nazaten op een spierwitte anemoon inclusief poetsgarnaaltjes. Daar hebben we echt 10 minuten naar liggen kijken en natuurlijk wat foto’s genomen. Jammer dat deze buddy de 20e al weer vertrekt, we kunnen het goed met elkaar vinden, ons duiktempo is het zelfde en ook het luchtverbruik is vrijwel identiek. Het was zo alles bij elkaar weer een hele leuke duikdag!

Aan het einde van de middag zijn we nog rond geleid door het in aanbouw zijnde nieuwe duikers hotel. Het zou in November deels geopend worden maar dat gaan ze echt niet halen! Stefan en ik hebben wel alvast afgesproken met Emad (de kamp manager) welke kamer we willen wanneer we weer komen, want als vaste gasten krijgen we eerste keus! Het zal jullie niet verbazen dat het de twee kamers zijn waarbij je uit je bed direct uitzicht hebt op de Rode Zee. Ik kan me nu al zien liggen…..

18 september

Another day, another dive. Weer vroeg uit de veren voor een duikje op het huisrif. Het water ligt er spiegelglad bij, we nemen de lastige instap 1. Na 65 minuten komen we weer aan bij Chanel 2. Stefan noemde het een vbF duikje: viele bunte Fischen. Na het ontbijt vertrekken we richting Porides. Een van de andere Duitse mensen was daar gisteren zijn trouwring verloren en wilde daar toch nog even zoeken. Na 5 minuten snorkelen komt er een kreet van Stefan. Hij had de ring gevonden en als je daar het onderwater landschap ziet is dat echt een lucky find! Dan maar weer dieper het kristal heldere water in. Al dat snorkelen vind ik toch maar niks. Verder heerlijk mijmerend gedoken en niet echt iets bijzonders gezien. De 3e duik gaan we weer op het huisrif maken, nu van Chanel 2 naar 3. Het rif ligt nu in de schaduw en dan ziet het er gelijk weer anders uit. Aan het einde van de duik kom ik nog een reusachtige trekkersvis tegen die heerlijk lijkt te slapen onde reen stukje tafelkoraal. Ik kon aardig dichtbij komen maar minder dan een halve meter vond hij toch wat te gortig en zwemt een stukje weg. Ik ga ietsje naar achteren en hij neemt zijn plekje weer in. Dit doen we zo drie keer en dan laat ik hem maar met rust. Na 70 minuten steken we het hoofd weer boven water. Terug in het kamp zien we dat er weer vier nieuwe gasten zijn en horen dat er later nog 2 aan zullen komen. En dan nu wachten op het animatieprogramma (waarvan we weten dat dat niet zal komen….).

19 september

Mijn buddy, voor het begin van deze vakantie, kan vandaag nog 2 duiken maken. Hij vertrekt morgen weer naar Duitsland. Windstil, dus we kiezen als eerste voor het huisrif. Een andere kampbewoonster had gisteravond gezegd dat ze ons snorkelend zou volgen. Het is wel apart om vanaf 12-15 meter diepte naar boven te kijken en daar een figuurtje te zien dobberen. Aangezien er nieuwe gasten zijn aangekomen worden de 2 volgende duiken bij Gebel Rosas gemaakt. Een vrij makkelijke duikstek voor het doen van checkdives. Stefan en ik doen luxe, we laten ons voor 2 Euro met een zodiac naar de buitenkant van het noordrif brengen om zo een one way dive te doen. Voordeel hiervan is dat we alleen bij het einde van de duik wat minder zicht hebben. Minder zicht is hier een metertje of 6 a 7 waar we in Zeeland al heel erg blij mee zouden zijn! Na 94 minuten duiken komen we tevreden weer boven.

Gelukkig worden er hier geen grenzen gesteld aan de duiktijd! De derde duik maak ik, op de zuidkant van de baai, met een groepje van 4 Duitsers die gelukkig ongeveer in hetzelfde tempo duiken als ik. Het is hier overigens wel lekker om te oefenen met de groothoek. Morgen hopelijk naar Samadai. Dit is afhankelijk van het feit of de chauffeur van de vrachtwagen diesel kan kopen. Er is op dit moment namelijk een schaarste aan dit toch wel belangrijke goedje. Ze hebben hier in Egypte eigen crude, eigen raffinaderijen en niemand weet waarom er dan toch vrijwel geen diesel en benzine te koop is….

20 september

De dag begon vroeg en matig, 6 personen om te duiken en er stonden maar 2 flessen in de dive shade. Ben maar naar de andere kant van het kamp gelopen en Ahmed de truck driver wakker gemaakt. Ahmed wordt ook wel de kogelvis genoemd, een hele dikke buik en eten als hobby. Het viel niet mee om duidelijk te maken wat de bedoeling was. Hij kwam dus bij de diveshade aan zonder flessen. Heb maar een fles laten zien en op de compressorhut gewezen. Toen viel het kwartje bij hem. Na 5 minuten waren er heel wat flessen met de truck gearriveerd en konden we gaan duiken.

Onderweg nog een leuke schildpad gezien. Ahmed had overigens diesel weten te bemachtigen want voor de 2 volgende duiken konden we naar Samadai, ongeveer 25 kilometer verderop. De duikgids nam 4 duikers mee naar de zuidkant en of ik de 5 anderen maar op sleeptouw wilde nemen naar de noordkant. Ik heb ze verteld dat ik ook maar een gewone duiker ben en dat ze me mogen volgen als ze dat willen. Blijkbaar vonden ze het wel makkelijk dat er iemand voor ging, niemand had de behoefte om een eigen plan te trekken. Wat slakjes tegen gekomen en een joeperd van een steenvis. De 2e duik zijn wij naar de zuidkant gegaan en de duikgids naar het noorden. Geen spannende duik maar wel weer wat pyamaslakjes en een Clowngarnaal.

Ahmed vind me verder wel aardig geloof ik, elke keer als ik uit het water kom krijg ik mijn pakjte shag aangereikt waar al een gerolde sigaret in zit. Verder wordt ik door hem ook steeds begroet met habibi…. ?!? Ik stop er mee voor vandaag en ga op mijn terras zitten in het zonnetje onder het genot van een glaasje whisky.

To be continued