Jeanette Kamphuis – Papa en kroost
De broedzorg volgen van een gewone zeedonderpad. Duikreporter Jeanette Kamphuis deed het zes weken lang, elke week op bezoek. Het verhaal, de foto’s én de film. Geniet!
Datum: medio januari tot begin maart 2022
Duiklocatie: Dreischor Frans Kok rif
Zeedonderpadden planten zich voort in de winter. Eind december zien we een zwanger vrouwtje. Als we in januari terugkomen vinden we een nestje eieren op een andere plek. Het vrouwtjes is dan al weg. Het mannetje heeft de taak om het nest te beschermen en te verzorgen. Zonder zijn aanwezigheid zouden de krabben de eitjes al snel opeten. En de eieren hebben zuurstof nodig. Daar zorgt pa voor door ze schoon te wapperen.
Een weetje: dit is een gewone zeedonderpad. Want hij heeft geen baarddraden en de eieren zijn roze. In tegenstelling tot de groene zeedonderpad, die twee baarddraden heeft en witte eieren. Je schijnt het verschil ook te kunnen zien aan de lengte van de stekel naast de kieuwplaat, maar dat vind ik lastig.
De kleur eieren maakt het nu makkelijk om te bepalen dat dit de gewone zeedonderpad is. De kleur roze licht prachtig op in ons lamplicht.
Elke week, zes weken lang, gaan we kijken. Papa verzorgt zijn kroost goed. Het nest blijft schoon en intact. Na vier weken zijn de oogjes al duidelijk zichtbaar in het ei, de mooie ogen van de zeedonderpad. Ook van de volwassen vis vind ik ze prachtig.
De zesde week zien we al als we aan komen zwemmen, dat de kleur van het nest veranderd is. De eitjes zijn nu bleekroze tot wit. Dichterbij zien we veel kleintjes rond het nest zwemmen. Het is zover! De eitjes komen uit. Pa helpt ze een handje door regelmatig met zijn bek tegen de eieren te duwen. Het is een geweldig schouwspel – de eitjes waar al twee oogjes uitsteken, de lege eitjes en visjes die uit het ei schieten. Het gaat razendsnel. Vervolgens zien we een kleintje bij een wier spartelen. Een nieuwe generatie is geboren.
