De kathedraal van Ibiza

Duikplaatsen met iets extra’s hebben altijd een grote aantrekkingskracht op duikers. Op Ibiza zit je daarvoor goed – wrakken, oude ankers, grotten. Marloes Otten en René Weterings duiken in de kathedraal en het doolhof.

Foto: René Weterings

We gaan naar de Cathedral, een grote grot. Volgens de briefing van onze gids Carolina is dit een duikplaats met voor ieder wat wils. Een hele grote open ruimte met de ingang net onder het wateroppervlak. Een grot die ook prima te doen is voor duikers die niet zo enthousiast worden van kleine ruimtes. En voor de duikers die wat avontuurlijker ingesteld zijn, is er achter in de grot een smal gangetje van ongeveer tien meter, dat begint en uitkomt in de grote grot.

Foto: Marloes Otten

Voor ieder wat wils
Worden deze twee verwende fotograferende duikers ook warm van de ‘kathedraal’? We rollen achterwaarts van de RIB en krijgen onze camera’s aangereikt van de kapitein. We zwemmen ondiep een stukje langs de inmiddels bekende steile rotswand, die begroeid is met velden zeegras. De ingang van de grot is niet te missen – het is inderdaad een enorme opening! We zwemmen achter Carolina aan naar binnen. Na enkele meters stijgt ze iets op en zien we haar door het wateroppervlak heen gaan. Als we dit zelf ook doen, komen we uit in het grote niets.

Onder water hadden we nog licht van de opening naar zee, maar hier boven water is het inktzwart. We doen onze lampen aan en zien dat we ons in een grote koepel bevinden. Groter dan we dachten en zeker mooier! Stalactieten hangen in vreemde vormen aan het plafond en glimmen van het water in het licht van onze duiklampen. Deze grot is de naam Cathedral waard! Als echte duikers steken we toch snel ons hoofd weer onder water om dat deel van de grot te verkennen. We zien een schooltje glasvissen en rode vissen met grote ogen, duidelijk vissen voor in het donker. Ook zeekomkommers voelen zich hier kennelijk thuis.

Echt de grot in
Dan wordt het tijd om het achterste deel van de grot te verkennen. Om door het smalle gangetje te kunnen moeten we de flitsers van onze camera’s naar binnen zetten. De gang is net groot genoeg om comfortabel door te kunnen zwemmen. Ik heb geen claustrofobie, maar heb ook nooit de lol van het grotduiken ingezien. Dit gangetje is net leuk genoeg om je toch even stoer te voelen.

Foto: René Weterings

Foto: Marloes Otten

Zwemmende slak
Onderweg naar de uitgang bekijk ik de wand van de grot. De mooie oranje anemoontjes geven de wand kleur, een schitterend contrast met de blauwe gloed in de opening naar zee. Een naaktslakje kruipt over de wand naar boven en met mijn camera volg ik langzaam. Het zit hoog tegen het plafond en omdat er hier geen waterbeweging is, zit het heerlijk stil om een foto te maken. Ik klik er dan ook vrolijk op los, als ik ineens eenzelfde slakje door het water voorbij zie wervelen. Oh nee! Mijn luchtbellen hebben een ander slakje met geweld van het plafond af gegooid! Ik voel me vreselijk schuldig en probeer met mijn handen een kommetje te maken om het slakje weer naar de wand te begeleiden. Als ik opkijk, zie ik Carolina met de slappe lach in het water hangen. Achteraf blijkt dat ze het slakje nooit gezien had, maar wel mij weer met één va mijn circusacts, deze keer iets als biddend naar de wand zwemmen. Gelukkig was René met zijn camera niet in de buurt…

Foto: René Weterings

Na een half uurtje rondkijken en fotograferen verlaten we de grot om de rest van de duikplaats te verkennen. Ook deze blijkt de moeite waard. Naast de rode zeesterren, zien we schooltjes vis, een grote langoest en wat garnalen. Kleine schorpioenvisjes verschuilen zich in en onder richels in de rotswand. Tijdens de safety stop onder de boot, worden we nog even getrakteerd op een voorbij glijdende rog! Wat een mooi einde van de duik.

Foto: René Weterings

Labyrinth
De tweede duik wordt een kantduik vanaf het strand bij het duikcentrum. We willen graag eens zien hoe het er hier uitziet en op ons gemak foto’s maken. We worden gewaarschuwd dat het een soort doolhof onder water is – met dieper liggende gangen van zand tussen een soort rots- en kleiblokken door. We krijgen een routebeschrijving mee, die ongeveer neerkomt op ‘bij de wc-pot rechts, bij de scootmobiel links’. Ik kan zelf nooit zo enthousiast worden van geplaatste voorwerpen onder water, al zie ik er voor beginnende duikers wel de lol van in om onder water op een wc-pot te gaan zitten.

Foto: Marloes Otten

We hopen vooral de stargazer te vinden, een grote vis die vaak op een bepaalde zandvlakte net onder het zand begraven ligt. We vertrekken op ons gemak vanaf het strand en zwemmen over de zandbodem uit. Ineens zien we wat er bedoeld wordt met het doolhof. Wat een rare ervaring is dit! Het lijkt precies een aangelegd labyrint met van die hoge groene hagen, maar dan in de onderwateruitvoering!

We zwemmen door de dieper gelegen gangen met zandbodem uit, langs diverse gangetjes opzij, tot we uitkomen bij een grotere opening in het labyrint waar de wc-pot staat. Rechtsaf dus. Opvallend zijn de totaal andere soorten vis die we hier tegenkomen. Deze vissen hebben we buiten de baai nog niet gezien. Zowel schooltjes vissen die over de velden zeegras zwemmen, als bewoners van de zandbodem. Al snel hebben we ook al drie octopussen ontdekt. Als fotografen vermaken we ons hier uitstekend! Hele andere dingen om te fotograferen op een diepte van niet meer dan zes meter, dus geen tijdsdruk vanwege decompressietijden of een luchttekort. Op de grote open zandvlakte midden in het labyrint zoeken we een tijd naar de stargazer, maar deze is niet te vinden.

Foto: Marloes Otten

Wij vinden het tijd worden voor een lunch en besluiten om te keren. Vol zelfvertrouwen vertrekken we van de open ruimte via de gang waar we doorheen zijn gekomen. Zo, en nu een keertje naar links. Ehhh, dat loopt dood. Oh, dan is het dus de volgende! Maar ook die loopt dood. Ineens zie ik de wc-pot voor me opdoemen, dat was het! Bij de wc-pot links! Ineens zie ik de meerwaarde van objecten onder water. Eenmaal op de goede weg terug staan we zo weer op het strand. De duikspullen kunnen in de spoelbak en wij kunnen op het terras van de buurman neerploffen, lunchtijd! Even bijkomen van de duiken en ons opmaken voor ons volgende avontuur dat je niet mag missen als je op Ibiza bent, de hippiemarkt!

Foto: René Weterings

Foto: René Weterings

Terug in de tijd
Het is slecht een paar minuutjes lopen vanaf het duikcentrum, dus wandelen we op ons gemak in de aangegeven richting. We zijn duidelijk niet de enigen, de hippiemarkt is echt een van de attracties van het eiland. Zodra we de poort door zijn, zien we groepjes mensen die volledig verkleed als hippie op de foto worden gezet. Helaas kan ik René niet overhalen, dus geen Duikeninbeeld-hippiefoto bij dit verhaal.

Tussen de kramen met armbanden, riemen, schilderijen en kleding door klinkt vrolijke muziek en bij een bandje staan wat oudere echtparen te dansen. Hartstikke gezellig! We halen wat te drinken en gaan eens op ons gemak zitten om de mensen te bekijken. Er worden portretten getekend, haren gevlochten en hennatatoeages gezet. En ook vooral veel Ibiza-style souvenirs voor thuis meegenomen. Leuk om rond te dwalen in dit kleurrijke geheel en een stukje echte Ibiza beleving die je toch niet mag missen!

Foto: René Weterings

Lees en kijk ook:

Foto: Marloes Otten

Ibiza praktisch
Ibiza is een Spaans eiland in de Middellandse Zee. Het behoort tot de Balearen en is 575 km² groot. Binnen 2,5 uur is het eiland bereikbaar vanaf verschillende vliegvelden in Nederland, vaak voor relatief lage ticketprijzen. Van het vliegveld bij Ibiza-Stad is alle accommodatie op het eiland maximaal een half uur rijden.

Er wordt Spaans en Engels gesproken op het eiland, maar je hoeft ook nooit ver te zoeken naar iemand die Nederlands of Duits spreekt. Ibiza heeft een bijzonder internationale gemeenschap.

Ibiza wordt bezocht door een zeer divers publiek. Het heeft een grote aantrekkingskracht op spiritueel ingestelde mensen, kunstenaars en bekende Nederlanders. De laatste jaren is het vooral bekend geworden als feesteiland. Het feesten en bezoeken van clubs gebeurt echter vooral in Ibiza-stad en enkele andere grote plaatsen, terwijl er op andere delen van het eiland een ontspannen en rustige sfeer heerst.

Foto: Marloes Otten

Duiken
De duikperiode is van mei tot eind oktober. Hoewel er het hele jaar gedoken zou kunnen worden, sluiten veel hotels en ook duikscholen op het eiland buiten het zomerseizoen. Vrijwel alle duiken worden vanaf de boot (Zodiac) gemaakt.
In mei is de watertemperatuur 18 graden, om in augustus op te lopen tot 26 graden. Van juni t/m september is de luchttemperatuur tussen de 25 en 32 graden. Tot half juli wordt het duiken met een 7 mm pak aangeraden, omdat op diepte de watertemperatuur lager kan zijn. Vanaf half juli is een dunner pak tot zelfs een shorty ook goed mogelijk.

Er zijn verschillende duikscholen op het eiland. René en Marloes doken met Divestar Ibiza, een Nederlandse PADI duikschool met een internationaal team van ervaren instructeurs. De duikschool is werkzaam vanaf vier locaties op het eiland met als basis het duikcentrum aan het strand bij Santa Eulalia. De boten vertrekken hier vanaf het strand en duikers die dagelijks duiken, kunnen hier een hun duikmaterialen spoelen en veilig opbergen. Divestar biedt twee bootduiken in de ochtend en twee bootduiken in de middag aan onder begeleiding. Introductieduiken en begeleide duiken worden dagelijks aangeboden. Duikcursussen van PADI Open Water Diver tot instructeur behoren ook tot het aanbod.

Met dank aan: Divestar Ibiza

Tekst: Marloes Otten
Foto’s: René Weterings en Marloes Otten

Divestar op Duikvaker
Divestar International staat op 3 en 4 februari ook op Duikvaker. Wil je meer informatie over het duiken op Ibiza, loop dan eens bij hen langs. Je vindt Divestar op de stand van PADI in Hal 1.