Wouter Hoogerwerf – Heilige palingen en Pantai Molana
Je kan niet zeggen dat Duikreporter Wouter niets meemaakt tijdens zijn reis door Indonesië. Dit keer gaat zijn verhaal over heilige palingen en het witste bountystrand dat hij ooit heeft gezien.
Datum: 2 en 3 Mei 2024
Duiklocatie: Ambon, Zuid Molukken, Indonesië
Van Ternate in de Noord-Molukken vlogen we rechtstreeks naar Ambon in het zuiden. We hadden eigenlijk een rustdagje aan het zwembad gepland staan. Maar toen gids Victor al een dag eerder kwam kennismaken, bood hij de mogelijkheid om de heilige palingen te gaan zien.
Met tussenstops op mooie plekjes reden we naar het dorp Larike. Samen met wat locals wandelden we naar een riviertje aan de rand van de jungle. Toen de lokale mannen wat kleine stukjes vis met de stroming mee lieten drijven, kwamen er direct tientallen joekels van palingen onder een grote rots vandaan. Ze zijn totaal niet schuw, zeg maar brutaal, want ze zwemmen gewoon tussen je benen door. De vissen zijn glad maar niet slijmerig, en zijn tot zo’n 1,5 meter lang. Het dorp beschouwd de alen als heilig omdat ze denken dat het gereïncarneerde voorouders zijn. Ze gaan dan ook nooit de pan in.
Ik heb m’n onderwatercamera bij me en en schiet in het wildeweg foto’s. Het stromende water is nog niet eens kniediep, dus snorkelen is er niet bij. Met de groothoeklens gemonteerd is het gokken wanneer je de sluiterknop in moet drukken. Je kunt immers niet op het scherm kijken. Er zijn palingen zat, dus er staat er altijd wel eentje op. Na wat oefenen en instellingen goed zetten krijg ik de smaak te pakken. Alle koppen steken onder de rots vandaan en dat is een geinig gezicht. De foto’s vallen me nog niet eens tegen.
De gids daagt me uit een paling uit het water te pakken. Ik doe wat pogingen maar ze zijn echt veel te glad, te groot en te zwaar. Het was een super leuke ervaring in een prachtige omgeving!
De volgende dag haalt de gids ons op om met de boot naar het eiland Nusa Laut te gaan. Hier doen we een rondje op de brommer en bekijken het V.O.C. Fort Beverwijk. We blijven er niet te lang want op de terugweg kunnen we snorkelen op Pantai Molana.
Helaas komen we de dolfijnen die we op de heenweg in de verte zagen, niet meer tegen en de wind en golven zijn flink opgestoken. De klappen van de boot zijn we snel vergeten als het meest volmaakte bountystrand tot nu toe voor ons ligt. Dit strand is echt witter dan wit en doet zeer aan je ogen. Er ligt een luxe “live-aboard” schip geankerd en dat betekent vaak dat er onder water ook een hoop te zien moet zijn.
Na de lunch die de zus van gids Victor aan ons meegegeven had, gaan we het water in. Zelfs onder water is het zand verblindend wit. We snorkelen richting het rif aan de westkant van het eiland. Er staat wat stroming en helaas is het zicht niet best. We zien maar een paar meter van de dropoff en ook ondiep hebben we last van warm wazig water. We vinden een blauw/witte anemoon en aan vissen is er ook geen gebrek. Foto’s maken vind ik snorkelend altijd al lastig. Laat staan met dit zicht, stroming en golven. Wat we wel kunnen zien, is prachtig maar je kunt niet alles hebben.
De terugtocht met de boot kun je hels noemen. De ene klap door de golven is nog harder dan de andere. We duimen dat de boot niet uit elkaar valt want je ziet de bodem gewoon meebuigen. De terugtocht duurt door de omstandigheden zeker 2x zo lang als de heenweg.
Wanneer we weer op het ligbed bij het hotelzwembad plaats hebben genomen, liggen we nog steeds te golven. Onze rug kan wel wat rust gebruiken. Morgen gaan we naar de volgende bestemming. Geen vluchten of boottochten deze keer. De taxi brengt ons in een uurtje naar het “Spice Island Divers Resort” aan de andere kant van Ambon.
3 reacties
Pauline de Blocq van Scheltinga
Wat een gave foto’s en hoe mooi is het, dat de palingen niet de pan ingaan. Ik wist niet dat er een vereniging zit in Alphen, zelf net verhuisd naar Waddinxveen, ik zal eens Googlen, wie weet tot… water, duikje Zegerplas?
Wouter Hoogerwerf
Hey Pauline, dankjewel. Van Alphense duikvereniging Atlantis ben ik een tiental jaren lid geweest. Je hebt er 2x per week de mogelijkheid om zwemtrainingen te doen en ze hebben een eigen clubhuis, echt heel leuk. Nog steeds heb ik heel warme contacten daar. We duiken eigenlijk te weinig in de Zegerplas en dat terwijl de veenwanden er echt heel indrukwekkend zijn en er tegenwoordig ook leuke objecten liggen. De club gaat er wel geregeld heen.
Linda Ferwerda
Mooie dingen maak je mee!