Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Carla van Westing – Het wordt weer eens tijd!

Ik ben de laatste tijd nogal druk met van alles en nog wat en het duiken schiet er een beetje bij in. Maar zaterdag pakken we de HW kentering bij de brug. Lekker relaxt, niet zo vroeg en dat komt goed uit. Paste beter bij de andere werkzaamheden.

Datum 16 november 2013
Locatie Zeelandbrug
 

Het weer werkt niet erg mee, het is mistig, vochtig en onaangenaam koud. Maar we gaan toch.
Onderweg zien we het zonnetje heel vaagjes even, maar het verdwijnt toch ook weer achter de mist.
Bij de brug aangekomen staan er al een gezellig aantal auto’s met een stel bekenden. We zijn mooi vroeg, dus we kunnen eerst even kletsen. En even een uitgebreide check de stek, want Harry is hier nog niet geweest.
Na lekker babbelen en kijken kleden we ons om. De instap met hoog water is natuurlijk een eitje met de Oosterschelde als een spiegeltje voor ons uitgestrekt. De aanblik boven water doet vermoeden dat het zicht slecht is.
Na 2 meter onder water weten we het zeker, het zicht is bagger. Even wat dieper proberen, maar het mag niet baten, het is erg slecht. Aangezien we op zoek zijn naar blauwtipjes is het niet zo erg, we snuffelen de stenen af en daar heb je geen meter zicht voor nodig.
We zoeken en vinden een prachtig Geitodoris, maar geen blauwtipjes. Een grote Galathea zit open en bloot op een blok, maar vlucht snel onder de steen als ik mijn lamp op hem schijn. Na een half uur krijgt mijn buddy het koud in zijn enkele natpak en begeven we ons weer naar de kant. Hij moet eerst een overpak erbij zien te scoren, want zo is het niet erg aangenaam meer, bij deze watertemperaturen.
We hebben niet zoveel gezien, maar het onder water liggen doet me wel weer erg goed, en ik heb wel 2 foto’s kunnen maken met een kwaliteit van niks. Als we uit het water komen schijnt het zonnetje heel voorzichtig een beetje door de mist.

We kunnen in ieder geval even lekker koffie drinken, want het is wel windstil.
Nog een tijdje doorkletsen met bekenden en een lekkend droogpak opblazen met z’n vieren in de hoop het lek te vinden. Maar helaas tevergeefs voor de eigenaresse. Toch nog maar een keer naar de droogpakkendokter . Wij vertrekken weer richting het brabantse na een aangenaam verpozen onder en boven water. Kijken of het volgend weekend weer lukt, maar ik heb zo mijn twijfels, gaat beetje een feestweekend worden……

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief