Stefan Bonne – Yucatan Duiktrip

Van januari tot maart is op de Yucatan Peninsula zowel het seizoen van de stierhaaien, als dat van de zeilvissen. Stefan Bonne dook vanuit Playa del Carmen een 4-tal dagen en filmde zijn ervaringen.

Datum: 23 januari 2017
Duiklocatie: Yucatan Peninsula

Een trip naar de Riviera Maya stond al lang op het programma en nu was een gelegenheid, weliswaar maar voor een week. De cenotes, daar hadden we al van gehoord, maar januari tot maart is zowel het seizoen van de stierhaaien, als dat van de zeilvissen. We boekten bij Phantom Divers in Playa del Carmen een 4-tal dagen duiken.

Dag 1 bezochten we het Chac-Mool, een systeem die in feite uit meerdere cenotes bestaat. Het was prachtig weer maar op zee stond er een strakke wind. Daardoor wijken de lokale duikclubs dan uit naar de cenotes. We waren dus niet de enige duikers ter plaatse.
De eerste duik deden we in cenote Kulkulcan. Met nog twee andere duikers, Amerikanen, volgden we cave instructor José het glasheldere water in. In het ondiepe dartelden kleine visjes in het rond. We volgen een gelegde lijn door de cavern.
Een cavern is een technische duikterm voor een grot waar men op minder dan één minuut het oppervlakte kan bereiken en dus toegankelijk is voor recreatieve duikers. Eenmaal het oppervlakte niet meer direct bereikbaar is, spreekt men van een grot of cave, die enkel toegankelijk is voor duikers met een opleiding full cave diving. In het donkerste deel van de cenote konden we stalagtieten bewonderen en genieten van gordijnen van invallend zonlicht. Vanaf een diepte van een 10-tal meter bemerkten we de halocline, een troebelheid die aantoont waar de bovenliggende zoetwaterlaag grenst aan de eronder liggende laag van zeewater.
De tweede duik deden we in de nabij gelegen cenote Chac-Mool zelf. Deze cenote is groter en het gelijnde circuit is dus langer. Ook zijn er naast vele stalagtieten, dikke boomwortels te zien die door de karstlaag zijn gegroeid. Ook ontmoeten we verschillende katvissen. Halfweg de duik is er een soort luchtbel waar je even kan bovenkomen. Ook hier zie je het spel van zonlicht en duister die deze duiken zo magisch maakt. Samengevat een prachtige eerste duikdag.

Dag twee begon met een two-tank dive op een locaal rif thv Playa del Carmen. Riffen wisselen af met zandvlaktes en op beide duiken kwam een stierhaai even langs. Groene murenes, stekelroggen, juweelbaarzen, grote barracuda, een grote school kleine barracuda’s en scholen andere rifvissen passeerden de revue.

In de namiddag stond de Bull Shark Encounter op het programma. Een duik waarbij de locale stierhaaien worden gelokt en gevoederd. Dit gebeurt steeds op een vaste plaats, op een zandvlakte. De begeleiders zijn gehuld een soort malieënkolder en hebben een container met stukken tonijn mee. De duikers moeten zich op één lijn op de bodem leggen en kunnen het spektakel van nabij volgen. Een achttal stierhaaien doken kort nadien op, samen met een school van andere vissoorten. Remoras, een grote cobia, en massa’s ander vis dartelden rond de feeders. De stierhaaien kregen één voor één een stuk vis gevoerd. Ze hadden enkel oog voor de feeders met de container en negeerde de andere duikers volledig. Een indrukwekkende ervaring.

Ik ben me er van bewust dat deze praktijken niet zonder kritiek gebeuren. Het duikcentrum stelde het volgende. De stierhaaien zijn allen, zonder uitzondering, zwangere vrouwtjes die, al altijd, komen baren vlak onder de kust van de hotelzone van Playa del Carmen. Zonder de sharkfeeding en de bijbehorende economische waarde die deze praktijk meebrengt, zouden de stierhaaien door de overheid worden weggevangen omdat ze zich op enkele honderden meters van de toeristische stranden bevinden. Nu zijn de haaien beschermd en mogen ze niet gevist worden. Het duikcentrum spendeerde, voor de duik, een uur aan de veiligheidsbriefing en aan biologische en ecologische informatie over de stierhaaien.

Dag 3 was er teveel wind op zee om de geplande zeilvistocht te ondernemen dus deden we eerst nog twee lokale duiken in Playa del Carmen. Op beide duiken werd met de stroming mee gedoken over een landschap van zacht koraal en potsponzen. We zagen schildpadden, grote krabben, langoesten, murenes en scholen rifvissen. Als toemaatje een drietal koffervissen die rond ons bleven zwemmen.

Dag 4 deden we dan de zeilvistocht. Vroeg in de ochtend diende een busje richting Cancun genomen te worden om daar op een snelle boot te stappen. Behalve wij twee Belgen waren er 5 Japanse duikers aan boord. De zeilvis zit in een gebied op zo’n 2 uur varen ten noorden van Cancun. Er wordt enkel gesnorkeld maar dat was voor ons geen probleem. Bij aankomst in het gebied zagen we al vanop afstand een 10-tal vissersyachten die ook op zeilvis azen. De kapitein zocht de horizon af naar vissende fregatvogels omdat deze de jagende zeilvis volgen. Plots werd koers gezet richting van een grote zwerm vogels. Daar aangekomen blonken de grijze ruggen van de dolfijnen aan het oppervlakte… Geen zeilvis te zien maar wel een grote pod dolfijnen. We dropten in het water en zagen de grote pod onder ons door zwemmen, een prachtig moment. Na deze ontmoeting bracht de kapitein ons het minder goede nieuws. Dolfijnen verjagen de zeilvis en de aanwezigheid van deze grote pod deed hem vermoeden dat we geen zeilvis zouden ontmoeten. Toch bleven we nog twee uur zoeken vooraleer de terugtocht aan te vatten. Na een tweede en laatste ontmoeting met dolfijnen werd dan de terugtocht naar Cancun ingezet. 7 uur op zee…

Dag 5 bezochten we het natuurgebied van Sian Ka\\\’an ten zuiden van Playa del Carmen. Dit grensgebied van moerassen, lagunes en mangroven is een Biosfeer Reserve en een prachtig gebied. Ook hier ontmoetten we, weliswaar vanaf een bootje, dolfijnen en wat schildpadden.

Als afsluiter bezochten we, met een huurwagen, de Maya-ruines van Coba. In het woud staan tientallen gebouwen maar ook de hoogste pyramide van het schiereiland Yucatan.

Samengevat een prachtige reis met heel diverse duiken, mooie natuur, lekker eten en vriendelijke bevolking.