Weet jij wat je moet doen na een duikongeval?
Het is een druk begin van het jaar bij het Duikmedisch Centrum – het aantal casus van duikziekten in de eerste 9 dagen is schrikwekkend groot, vindt duikerarts Thijs Wingelaar.
Allereerst de beste wensen voor 2023. Ik wens jullie allen vele prachtige duiken toe in het nieuwe jaar (en daarna ook nog wel hoor…).
Mijn jaar is veelbewogen begonnen. Vanaf 1 januari had ik dienst voor het Duikmedisch Centrum. Dat houdt in dat ik telefonisch bereikbaar ben voor adviezen aan duikers en mogelijk ‘in huis’ moet komen om duikers te behandelen in de recompressietank. Op het moment van schrijven, 9 januari, heb ik zes consulten van Nederlandse duikers gehad. En dat baart mij zorgen, want dat is bijna net zoveel als ik in een kwartaal in mijn diensten zie.
Zonder op de details van de zes casus in te gaan (ik heb medisch geheim te bewaren), kan ik wel delen dat alle duiken in Zuidoost-Azië plaatsvonden: Bali, Indonesië, Thailand. Het betrof zowel nieuwe duikers, in hun ‘open water’ duikopleiding, als ervaren duikers. Allen kregen ze klachten (direct) na het duiken en vroegen dus hun duikbegeleider of duikschool om advies. Zou dit mogelijk duikziekte kunnen zijn? En allen kregen te horen dat het waarschijnlijk wel meeviel, en dus gingen de duikers voorwaarts zonder naar een arts te gaan. En dat snap ik ook, want je hebt immers advies gekregen van een ‘expert’, dus waarom zou je je vakantie onderbreken en kosten maken om naar het medische circuit te gaan?
Maar in alle gevallen uit mijn dienst bleek het wel om duikziekten te gaan. Natuurlijk zit daar een ‘observer bias’ in, want misschien hebben de duikscholen in Zuidoost-Azië wel honderden keren goed advies gegeven. Maar dat er in zo’n korte periode zo veel Nederlanders in contact komen met het Duikmedisch Centrum, is wel opvallend.
In één van de gevallen liep de betrokkene al 10 dagen met klachten voordat er gestart is met een behandeling in de recompressietank, en is het maar de vraag of betrokkene geheel gaat herstellen. Een andere duiker heeft twee hele vervelende vliegreizen vanuit het vakantiegebied terug naar Nederland gehad met klachten en kreeg hier op een spoedeisende hulp in Nederland pas te horen dat het decompressieziekte was. Na twee lange vluchten is het maar de vraag of we het nog kunnen behandelen, en moeten we nu hopen op natuurlijk herstel. Dat zijn geen fijne souvenirs van de vakantie!
Nu het coronavirus, of in ieder geval de maatregelen daaromtrent, op zijn retour lijkt, komt het toerisme weer op gang. Velen hebben daar denk ik ook naar uitgekeken; die mooie duikvakantie. Maar met die duikbewegingen komt ook het risico op duikziekten om de hoek kijken. Nu is dat risico doorgaans erg klein, maar als het je treft, moet je eigenlijk wel weten wat je moet doen. Ik heb het idee dat duikorganisaties in het buitenland dat mogelijk ook wel een beetje vergeten zijn na twee jaren coronamaatregelen.
En geloof het of niet… ik heb vandaag mijn dienst overgedragen aan een collega, die er vanavond nog een casus bij heeft gekregen – dit keer vanuit Zuid-Amerika.
