Oog in oog met een zuidkaper – Het verhaal achter de foto

Willem Kolvoort, die in oktober bij ons ‘in beeld’ is, kwam oog in oog met een zuidkaper. Zijn ontmoeting riep de nodige emoties bij hem op, maar hij hield het hoofd koel en maakte deze prachtige foto’s.

Net zwom de zuidkaper nog naast de boot en nu zijn we haar kwijt, maar dan een luid ‘pppffffff’ naast ons en een wolk van vettige waterdruppels sproeit over ons en onze dierbare camera’s, weg is zij weer maar niet voor lang. Opnieuw komt ze op ons af, draait haar kop zodat ze ons met haar rechteroog goed kan opnemen en duikt dan in een wolk van schuim vlak onder de boot door en blijft wat verder afwachtend liggen.

Snel duikmasker en snorkel op en voorzichtig glijd ik het wat troebele water in en zwem ik naar de inmiddels weer wegzwemmende walvis. Maar dan draait zij zich in mijn richting, kennelijk ben ik niet de enige nieuwsgierige. Wat een geweldig dier! Wat kolossaal, wat anders dan net boven water. Heel mooi zijn de begroeiingen te zien. Ook boven de ogen zit zo’n callosity en rond het oog walvisluizen. Ik duik even onder om een opname van haar kop te maken. Dan zwem ik voorzichtig wat dichterbij. Ze blijft ontspannen liggen en kijkt me indringend aan, althans dat denk ik. Ik kijk misschien wel net zo terug. Wat zou ze denken? Het zijn wel zeer intelligente dieren, maar of ze op een zelfde wijze denken als mensen? Vast niet!

Met mijn fisheye lens kan ik heel dichtbij fotograferen en krijg dan toch ‘alles’, zij het wat vertekend, op de foto. Ik duik weer onder en op twintig centimeter voor het enorme oog druk ik af. Het oog gaat even dicht en dan weer open maar er gebeurt verder niets. Ik voel en denk van alles, maar wat gaat er om in dit dier met zo’n hinderlijk rubber poppetje voor haar linkeroog? Ik zal het nooit weten. Ik durf haar aan te raken, een rilling gaat door het enorme lijf en door mij, wat zacht! Het voelt aan als fluweel. Ik raak een beetje overmoedig, haal een paar maal heel diep adem, duik weer en zwem dan onder de walvis door om haar tegen het zonlicht te fotograferen. Blauw-rood van de ademnood kom ik aan de andere kant weer boven. Dan heel langzaam komt ze in beweging, steekt haar kop boven water, kijkt om zich heen en zwemt dan langzaam weg. Ik moet maar steeds aan die aanraking denken, wat moeten die dieren geleden hebben wanneer ze zo gruwelijk geharpoeneerd werden.

Deze foto’s zijn gemaakt met een Minolta XGM met fisheye objectief in een zelfbouw-onderwaterhuis. Type film was Fuji Velvia RVP.

Willem Kolvoort is in oktober ‘in beeld’ op DuikeninBeeld. Klik hier voor meer foto’s en het verhaal van deze fotograaf.

Lees en kijk nog een ‘verhaal achter de foto’:

Het is 1963: mijn eerste onderwaterfoto

Parende dusky-dolfijnen en een zuidkaper

De verkenner

Het verhaal achter de foto
Dat beelden vaak meer zeggen dan duizend woorden, staat buiten kijf! Maar soms kan het verhaal het beeld versterken. In deze serie vertellen onderwaterfotografen het verhaal achter de foto – hun beleving of de techniek!
Heb jij ook zo’n foto met een mooi verhaal? Plaats de foto in je album in de fotogalerie en stuur een mailtje naar redactie@duikeninbeeld.tv met het verhaal. Een selectie van de verhalen zal worden geplaatst op DuikeninBeeld. Nog geen eigen album, registreer je, upload een foto en je hebt een eigen album.