Ruud Bongers – Beste duik ooit?

Alles in één duik? Duikreporter Ruud Bongers vond het bij Vruja in Kroatië. Wat een duik!

Datum: 3 september 2023
Duiklocatie: Vruja, Kroatië

Wil je het allemaal?  Boot/strand, diep/ondiep, stroming/geen stroming, zoet/zout, veel onderwaterleven en daarbij meer dan een uur onder water?

Wij hebben het allemaal gevonden in één duik! De naam van deze erg interessante duikstek: VRUJA.
Vruja is te vinden een beetje ten noorden van Brela in Kroatië, in een diepe inham in de Adriatische kust.

We hebben er uiteindelijk vier jaar over gedaan om deze duik te kunnen maken (dit zou waarschijnlijk korter zijn geweest zonder Covid), maar alles viel deze trip op z’n plaats.

Mijn vrouw en ik zijn voor de derde keer in Brela om te duiken met Bikini Dive, en in het emailverkeer voorafgaand aan onze trip krijgen we te horen dat Vruja op het programma gezet kan worden. Maar we moeten van tevoren aangeven of we de duik willen doen omdat het nogal wat aan voorbereiding vergt.

De duikstek is technisch gezien via land te bereiken maar dat houdt in dat we met al onze uitrusting via een bergpad tientallen meters zouden moeten afdalen en weer omhoog moeten klimmen aan het einde van de duik. De oplossing is dus met een bootje naar de duikstek en dit bootje moet dus besteld worden voordat we in Brela aankomen en daarnaast moet er iemand geregeld worden om het duikcentrum in de gaten te houden. Dit kost natuurlijk geld en de kosten worden per email duidelijk aangegeven.

We geven een OK, en zodra we weer voor het eerst bij het duikcentrum aankomen wordt om verteld dat zondag (onze laatste duikdag) de grote dag zal zijn.

Zoals eerder gezegd duiken we al een aantal jaar met Bikini Dive, en we voelen ons eigenlijk een beetje op familiebezoek. De duiktrip zal daarom een klein familietripje worden waarbij de vrouw en het driejarige zoontje van de eigenaar/gids ook meekomen. Bijkomend hoeven we ons dus geen zorgen te maken over ons bootje omdat er mensen aan de oppervlakte blijven. Het is mogelijk om direct op de duikstek te water te gaan maar we kiezen ervoor naar een klein strandje te varen om ons daar klaar te maken voor de duik, en zo hoeft ook niemand zeeziek te worden op een klein bootje tijdens onze duik en kan er van het zonnetje genoten worden op het strandje.

Het doel van de duik is om een zoetwaterbron te bezoeken, en tijdens de boottocht hebben we al kunnen zien hoe het zoete water naar de oppervlakte opborrelt. Ik weet niet hoeveel liter zoetwater er elke minuut in zee geloosd wordt maar het is behoorlijk veel (en tijdens regenperiodes schijnbaar nog meer). Het grootste gedeelte komt uit een kleine grot.

We zullen vanaf het strand op vijf meter diepte langs het rif in de richting van de bron zwemmen en tijdens deze overtocht zullen we al verschillende andere plekken zien waar zoet water in de zee wordt gepompt. Volgens onze gids is het mogelijk hiervan te drinken, maar nadat hij het echt probeert en we zijn gezicht zien laten we dit liever achterwege.

Het is duidelijk dat er een verschil bestaat tussen het zoute water en het zoete doordat dit wazig is en je er niet veel doorheen kunt zien (haloclines).

Na een klein kwartier wordt het teken gegeven om verder af te dalen naar ongeveer 30 meter om de grot te bezoeken. De topografie hier doet denken aan een hooggebergte met veel scherpe bergkammen die als vingers de diepte inwijzen. Het zicht in dertig meter is nog steeds meer dan uitstekend en we kunnen nog een heel eind de diepte inkijken maar niet tot de bodem, voor zover bekent gaat het hier naar zo’n 120 meter diep.

De grot is in principe groot genoeg voor ons drieën, maar we zwemmen er alledrie alleen door zodat we het zicht niet verstoren door zwerfvuil en zand op te dwarrelen. Het is duidelijk te zien waar zoet of zout water overheerst doordat de anemonen paars en geel/groen zijn. Erg interessant om te zien.

Bij het uitzwemmen van de grot is duidelijk dat het zoete water voor een behoorlijke stroming opwaarts zorgt, even opletten dus niet ongecontroleerd meegenomen te worden naar de oppervlakte.

We zwemmen nog enkele meters verder dan de grot en dan is het tijd om te keren en terug te keren naar het strand en de boot. Op de weg terug vinden we ook nog enkele bewijzen dat ook hier, ver weg van de strandtoeristen, het niet mogelijk is om geen rommel onderwater te vinden.

Een stoel compleet bedekt met begroeiing, en even later nog een kleine octopus die een nieuw huis heeft gevonden in een plastic rugbybal.

Na iets meer dan een uur steken we ons hoofd weer boven water na een superduik.

Extreem veel vis voor mediterrane omstandigheden, thermo- en haloclines, nudibranches, anemoontjes, droom-buddy’s en deze super-duikstek hebben voor één van mijn meest memorabele duiken ooit gezorgd, en dat zijn er ondertussen meer dan 2000….