Ronald Faber- Op zoek naar de Engelhaai

Het is tijd voor de jaarlijkse oudjaarsduik. Maar deze keer niet in de Oosterschelde, maar op Gran Canaria!

Datum: 31 december 2015
Duiklocatie: Gran Canaria

Ik word ’s-ochtends opgehaald door een medewerker van duikcentrum Davy Jones. Na een rit van een klein half uur, waarbij nog enkele Finse duikers bij hun hotel moeten worden opgehaald, arriveren we in Aguimes. Duikcentrum Davy Jones is gevestigd midden in een woonwijk. Een gemoedelijke binnenplaats vormt het centrale punt tussen het kantoor en de opslag annex compressorruimte. Daar kleden we ons om en volgen we de briefing over de duikstekken. Gedoken gaat worden in het “Arinaga Marine Reservaat” gelegen aan de oostkust van Gran Canaria. Na de briefing gaan we op weg naar “El Cabrón” zoals de locals het reservaat noemen. Op korte afstand van elkaar vinden we hier duikstekken die luisteren naar illustere namen als: Hole in the Wall, Table Top, Punta de la Sal, Punta de la Monja, Discovery Bay en Risco Verde.
Aangekomen bij de eerste duikstek van vandaag blijkt de instap een belevenis op zich te zijn. De bedoeling is om, staande op een uitstekende rots met de vinnen in de hand (en in mijn geval ook nog een complete videoset), bril op, mondstuk in, te wachten op een aanrollende golf. Zodra de mogelijkheid zich voordoet laat je jezelf vervolgens voorover in de golven vallen waarna de stroming je mee trekt tussen de rotsen uit. Dan de vinnen aan en afdalen!

Ik heb mezelf een doel gesteld: een Engelhaai (squatina squatina) spotten! We duiken tussen de rotsen door en zien verschillende soorten vis zoals de trompetvis (Aulostomus stirgosus), schriftbaars (Serranus scriba) en barracuda’s (sphyraena viridensis). In een spelonk vinden we twee murenen (muraena augusti), van een soort die alleen voorkomt op de Azoren, Madeira en de Canarishe eilanden. Ze worden vergezeld door verschillende Lady Scarlet poetsgarnalen. Een verrassing blijkt de hypselodoris picta, een nudibranch die voornamelijk begin voorjaar en gedurende de zomer hier aanwezig is, maar het is nu december!
Plotseling zie ik duikgids Brian het signaal geven dat hij een Engelhaai heeft gespot. Het exemplaar ligt verscholen in het zand en met alle wil van de wereld kan ik het dier niet onderscheiden. Ik schiet filmbeelden in de richting die Brian aanwijst in de hoop later, wanneer ik de beelden ga monteren, alsnog de contouren van de haai te kunnen ontdekken. Ik geeft Brian een teken of het zand niet van de haai gewaaierd kan worden, een verzoek dat hij onmiddellijk inwilligt! En dan zie ik het dier liggen. Zelfs de bij andere haaien zo herkenbare rugvinnen liggen plat op het lijf, niet vreemd dus dat ik het dier pas na veel moeite kon spotten. Met de recente haaienaanval die vlakbij plaatsvond en de beelden van agressieve geprovoceerde engelhaaien die op Youtube te vinden zijn in mijn gedachten observeer ik dit exemplaar op gepaste afstand. Dan zie ik vanuit mijn ooghoek Brian wenken; we moeten verder! Hij heeft me mijn momentje gegund maar nu is het tijd om de rest, die inmiddels doorgedoken zijn, te volgen naar het eindpunt van deze duik.