Richard en Mariëlle de Kok – ONK 2015

“Schitterend, ineens zie ik dat we in een enorme school van duizenden anjsovis liggen.” Niet gek zou je denken tijdens een ONK duik, of toch niet?

Na een paar weken niet gedoken te hebben en lekker op vakantie te zijn geweest stond daar ineens ONK in de agenda. Oops, nog vier dagen om weer in vorm te komen en plannen te maken. Na wat verkenningsduiken in het Veerse Meer, Grevelingen en Oosterschelde wordt op de eerste wedstrijddag gekozen voor de Loswal en de Muur. Na de briefing zijn we ruim voor half tien bij de Loswal. Een beetje verbaasd dat een van de deelnemers dan al lang en breed in het water ligt. Hoe heb je dat voor elkaar gekregen? Aha, juist, handig zo’n smartphone.

Het zicht is beter dan tijdens de oefenduik en er schijnt nu ook een lekker zonnetje. Heerlijk, beter dan de hagel en regen van gisteren. We maken diverse groothoeken van redelijke kwaliteit. Wel wat voorspelbaar en niet heel orgineel. Vervolgens camera ombouwen en naar de Muur. Hier hebben we zo’n 2 à 3 meter zicht. Wel wat stoffig, maar prima voor macro. Nu is het Grevelingenleven niet zo heel gevarieerd, dus lig ik binnen 15 minuten weer zwarte grondels, zakpijpen, weduwerozen en krabben te fotograferen. Helaas kunnen we geen botervis, schol of donderpad vinden.

Alle vijf de foto’s zijn binnen, dag twee kan worden gebruikt voor de verbetering. Na weer een paar verkenningsduikjes kiezen we op de tweede dag voor Het Gemaal en Stoofpolder. We hebben wel wat ideeën en hopelijk kunnen we deze realiseren. Jammer dat de Zeelandbrug dicht is, want daar wilde ik eigenlijk een wijde mantel vastleggen voor het thema. De groothoeken van gisteren lukken niet zoals ik wil. Het is vandaag donker en regenachtig en ik moet te hard flitsen. Spijtig. Ook is het best wel druk op deze stek. Af en toe weer net een duiker door het beeld of bellen die de boel verstoren.

Lastig hoor, maar goed. Ombouwen en er direct nog een macroduikje achteraan.

Op het moment dat we het water in willen gaan, klapt bij Marielle de interne O-ring in de eerste trap. Kl… Zooi, nu kan ik alleen het water in. Ik lig uiteindelijk 75 minuten in het water, zonder ook maar één gewillig visje te hebben gevonden. Wel weer zakpijpen, mossels, krabben, garnalen en weduwerozen, maar dat is nu net niet de bedoeling. Teleurgesteld ga ik het water uit en hoor dat Marielle een leensetje van Waterworld heeft gekregen, zodat we in ieder geval onze laatste duik samen kunnen maken. Altijd fijn een behulpzame zaak, Waterworld bedankt! Gauw, naar de Oosterschelde, om onze laatste duik te maken. Het zicht is hier een stuk minder, maar ik vind snel wat ik wil en besteed ruim 20 minuten aan deze macro. Als ik tevreden ben duiken we nog wat verder en zoeken nog een rustige blonde grondel, maar uiteindelijk lig ik toch weer zijn zwarte broer in een schelp te fotograferen. Als ik klaar ben en me na 20 min opricht, zie ik dat we in een enorme school van echt duizenden anjsovis liggen. Echt schitterend, de school gaat helemaal om Marielle heen hangen en zwemt vervolgens weer door. Wauw, dit had ik moeten vastleggen en kijk beteuterd naar de macrolens.

Thuis worden alle foto’s doorlopen. Het dillemma is, ga ik een goede maar standaard foto inleveren of een minder goede foto die weer eens wat anders is. Lastig, maar we hakken de knoop door. Helaas mogen we het alleen nog niet vertellen. De foto’s die je ziet zijn afgevallen foto’s of de foto’s van de oefenduiken.