Dirk Van den Bergh – Duikje bij zonsondergang
De zon is nog maar net onder als Duikreporter Dirk en zijn buddy onder water gaan in de Put van Ekeren. Stikdonker, maar met formidabel zicht.
Datum: 15-10-2021
Duiklocatie: Put van Ekeren – Domein Muisbroek
Een échte nachtduik mag ik het niet noemen, want het is nog licht wanneer ik samen met buddy Frank Van Reeth 5 minuten na zonsondergang onder ga. Na enkele minuten is het echter al stikdonker onder water …
Mijn buddy heeft na de kouwelijke ervaring van de vorige duik voor het eerst terug zijn droogpak aangetrokken. Ik heb voor alle zekerheid mijn thermalution vest op stand 1 gezet, maar uiteindelijk blijkt dit niet nodig te zijn: de watertemperatuur is 14° en dat blijft zo, ook op 12 meter diepte. Dat heb ik nog niet meegemaakt in de Put. De thermocline zit dus nog dieper! Normaal hangt die op 6 meter diepte.
Het zicht is formidabel. We zien vanop grote afstand de lampen en silhouetten van het enige buddypaar dat samen met ons in het water ligt. Sylvia, onze kantwacht, weet ons achteraf te zeggen dat die al in het midden van de put zaten. Wanneer we de rand van de put naderen komen we echter in enkele stofwolken terecht. Hier hebben waarschijnlijk zonet een aantal karpers in de bodem zitten woelen, want andere duikers zijn er niet.
We volgen de rand van de put naar rechts. Er zwemmen heel veel baarzen met ons mee, maar sommige zijn al aan het rusten. Ik kan een mooie close-up (zie titelbeeld video) maken van deze baars. Hij blijft gewoon liggen, ook al kom ik met mijn camera tot op enkele centimeters!
We komen drie jonge snoeken tegen en die hangen roerloos met hun snuit naar beneden tegen de planten. Zo camoufleren ze zich met hun strepen patroon.
Ook zij trekken zich niets van ons of mijn camera aan! In het oog van de snoek zie je de reflectie van mijn ringlamp.
Als je de rand van de put ver genoeg volgt, verdwijnt de steile rand en kom je in een heuvelachtig landschap terecht. Hier zakken we af tot op 12 meter. Na 30 minuten gaan we richting kant en vervolgen de weg terug op 5 meter diepte tussen de planten. Hier zie ik nog een paling, maar ook hij hangt met zijn kop naar beneden tussen de planten. Ik kan alleen zijn staart in beeld nemen. Op één van de open plekken zie ik een gevlekte Amerikaanse rivierkreeft.
Voor deze close-up moet ik wel wat meer geduld hebben, want ze kruipt steeds opnieuw tussen de planten. Na 6 minuten lukt het me uiteindelijk! Gelukkig heb ik een geduldige buddy, maar het levert dan wel een plaatje op waar je alle details van de kop kan bekijken. Zo zie je o.a. duidelijk de stekels op de wang van het pantser, waarmee ze zich onderscheidt van alle andere soorten. Ze wordt max. 12 cm groot.
Na exact 60 minuten zijn we terug aan de stijger. We hebben geen van beiden kou gehad en bij mij komt de stoom zelfs uit mijn pak omdat de buitentemperatuur ondertussen lager is. Zelfs mijn voeten zijn nog warm! Dit was weer een heerlijke duik in “ons” putteke!
