Zomer in Spanje

Nadieh Schellekens maakt een wrakduik in Spanje. Alleen… dit keer toch met enige ’tegenzin’. Haar verhaal stuurde ze in voor de Reportagewedstrijd.

Vanuit de haven van L’Estartit vaart de Calypso II vier keer per dag uit met duikers. ’s Ochtends vaart duikschool Calypso op de Medes-eilanden. In de middag gaan ze naar ‘de kust’. Maar af en toe vaart kapitein Peter een vijfde keer uit. In de tijd dat hij normaal pauze heeft, neemt hij duikers mee naar El Reggio Messina. Een wrak dat is afgezonken in 1992 aan de kust tussen de badplaatsen l’Estartit en l’Escala. El Reggio Messina is het grootste wrak (115m) voor de Costa Brava waar duikers een duik op kunnen maken.

Kapitein Peter vaart enkel uit als de zee het toelaat. De condities moeten goed genoeg zijn om de boot te kunnen vastmaken aan de boei en een aangename duik te kunnen maken. Ikzelf heb al meerdere duiken op de Reggio gemaakt. Elke duik had iets speciaals. Mijn eerste duik ‘op’ de Reggio is het mij zelfs gelukt om het wrak te missen door de sterke stroming.

Afgelopen zomer vaarden we over de middag weer uit om een duik op El Reggio Messina te doen. De condities waren vrij goed. Op het moment dat we aankwamen op de duikplaats, zag ik het. Overal waar ik keek zag ik zeepaddenstoelen. Mijn interesse voor het wrak was direct weg, maar voor mijn buddy’s was het de eerste keer op het wrak. Dus ik besloot toch met hen mee te gaan.

Via de boei daalden we af en kwamen direct op de boeg van het wrak terecht. Omdat de bodemtijd het niet toeliet het hele wrak op ons gemak te doen, besloten we eerst naar de mast te zwemmen. Bij de mast werd ik afgeleid door een verdwaalde zeepaddenstoel. Ik zwom er naartoe, maakte een paar foto’s en hoopte dat de andere zeepaddenstoelen aan de oppervlakte er nog zouden zijn aan het eind van de duik.

Wat mij betreft kon de duik niet snel genoeg voorbij gaan. De hele tijd zat ik met mijn gedachten aan de oppervlakte. Het einde van duik deden we aan de rotsen in het ondiepe gedeelte weg van het wrak. In plaats van onze veiligheidsstop in het blauwe aan een touw te maken, kozen wij ervoor om naar de rotsen te zwemmen. Dit is volgens mij de beste optie voor het einde van de duik. Wij hadden het geluk te mogen genieten van twee octopussen die zich gewillig lieten benaderen. Onze veiligheidsstop hielden we onder de boot. En dan, als iedereen het teken gaf om naar boven te gaan, begon het belangrijkste deel van de duik voor mij. Tijdens de veiligheidstop was mijn blik enkel gericht op de zeepaddenstoelen. En eindelijk was dan het moment waarop ik er tussen kon zwemmen en ze fotograferen.

Wat zijn zeepaddenstoelen toch prachtig. De zon kwam heel mooi door het water en ik nam mijn kans om een paar mooie foto’s te schieten. Maximale duiktijd was 60 minuten. En ik zag op mijn computer dat ik al bijna aan de tijd zat. Alle duikers waren al op te boot. Als ik naar de boot keek, zag ik de kapitein al aan het trapje staan kijken wanneer ik nu eens naar boven kwam. Ik voelde de druk en besloot nog snel een paar foto’s te maken en dan aan boord te gaan. De crew keek me wat vreemd aan, maar mijn enthousiasme over de zeepaddenstoelen en de foto’s stemde iedereen vrolijk.

Met een grote lach op mijn gezicht keerden we terug naar de haven. Dit was de beste duik ooit op El Reggio Messina!

Tekst en foto’s: Nadieh Schellekens

Benieuwd naar de andere inzendingen die al gepubliceerd zijn, klik hier!

De Reportagewedstrijd wordt mogelijk gemaakt door:
                       

Ook meedoen? En kans maken op een reis voor twee personen naar Bonaire?
Wil je ook meedoen met de Reportagewedstrijd 2016? Dat kan! Tot en met 15 december kun je inzenden. Klik hier voor alle informatie.
Je maakt kans op een reis voor twee personen naar Bonaire, inclusief vlucht, accommodatie, duiken en autohuur.

LET OP!!!! DE REPORTAGEWEDSTRIJD IS NIET HETZELFDE ALS DE RUBRIEK DUIKREPORTER. ALS JE EEN EERDER GEPLAATST DUIKREPORT WILT INZENDEN VOOR DE REPORTAGEWEDSTRIJD, KAN DAT. JE MOET HET DAN OPNIEUW INSTUREN ZOALS IN DE VOORWAARDEN STAAT VERMELD.