Peter de Maagt in beeld
Elke onderwaterfotograaf heeft een eigen stijl en voorkeuren! En dat brengen we in beeld met een reeks portfolio’s van bekende en minder bekende onderwaterfotografen. Deze maand is de beurt aan Peter de Maagt!
Peter de Maagt (1964) is een goedlachse en altijd behulpzame onderwaterfotograaf met een drukke agenda, hij woont in Katwijk maar voor mijn gevoel is hij meer op reis dan dat hij thuis is. Althans, daar plaag ik hem wel eens mee, want ik spreek Peter regelmatig. Dat heb je als je een gezamenlijke passie hebt. Maar hij heeft groot gelijk toch, wie wil er nu niet veel reizen maken?
Zijn passie voor het duiken begon al in 1993, maar het duurde tot maar liefst 2004 voordat hij zijn eerste onderwatercamera aanschafte. Hij zegt «ik had het ‘gewone’ duiken eigenlijk wel een beetje gezien en ik zocht naar iets nieuws, dus ik kocht gewoon lekker een point-and-shoot camera, een kleine Sony, de Cybershot DSC P150. Ik voelde me net Jacques Cousteau!».
Daar bleef het echter niet bij. «Mijn volgende aankoop was een Canon G7 met flitser en toen ging echt alles fout wat maar fout kon gaan. Ik snapte er in eerste instantie helemaal niets van! Toen heb ik het besluit genomen dat ik gewoon wilde begrijpen waarom ik er niets van bakte. Inmiddels fotografeer ik al weer wat jaartjes met een Nikon spiegelreflex». Hij gebruikte de Nikon D300 en Nikon D800, maar nu fotografeert hij met de Nikon D500 en Nikon D850 voor macro en groothoek.
Fotowedstrijden en publicaties
Peter gebruikt zijn foto’s voor allerlei doelen. Af en toe neemt hij bijvoorbeeld deel aan (online) fotowedstrijden, zoals Ocean Geographics, Scubashooters, SIPA, OASIS, Nature Photographer of the Year. Dat doet hij niet onverdienstelijk, want bij diverse wedstrijden behaalde hij mooie resultaten. Peter somt een en ander op «Ocean Geographics Valery Taylor Award Colour Winner’ in 2016/2017 en ik ontving een ‘honorable mention’ in 2017/2018. Bij Scubashooters kreeg ik een ‘honorable mention’ in de categorie ‘shark’ in 2016 en portfolio in 2018. Bij Oasis ontving ik een ‘highlight’ met een fluorescentiefoto in 2018. En natuurlijk niet te vergeten, in 2011 won ik de DuikeninBeeld Reportagewedstrijd met ‘Baitball of Fire’. Op Duikvaker 2014 was ik op zaterdag de winnaar van de ‘DuikeninBeeld Dynamische fotowedstrijd’ met ‘onderwater-split’. En in 2019 won ik ‘best of show’ van ‘The Lens beyond Ocean’. En daarnaast waren er nog allerlei andere iets minder aansprekende prijzen».
Buiten de fotowedstrijden zul je Peter zijn foto’s ongetwijfeld al eens tegen zijn gekomen. In veel gevallen worden zijn foto’s begeleid door zijn eigen teksten, want schrijven dat kan Peter ook! Zijn foto’s (en artikelen) zijn bijvoorbeeld al gepubliceerd in magazines als Duiken, Onderwatersport, Shark Diver, Dive Style, Diver UK, Scuba Diving, Scubashooter en Asian Diver. En daarnaast zijn Peters foto’s ook al gebruikt door verschillende bedrijven zoals Santi, Oceanwide Expeditions en Eigen Wijze Duikreizen. Verder ook in kranten en diverse websites, zoals Sharktrust en ons eigen DuikeninBeeld natuurlijk.
Verschillende technieken
Ik vraag Peter, zoals in bij elke onderwaterfotograaf doe, naar zijn favoriete soort onderwaterfotografie. «Dit hangt af van de bestemming,» antwoordt hij. «Ik kan even veel plezier beleven aan macrofotografie in Lembeh als aan groothoekfotografie in Raja Ampat. Ik heb wel een lichte voorkeur voor het fotograferen van ‘leven’ in plaats van wrakken. Maar dat is niet echt een heel sterke voorkeur. Creatief is zeker niet mijn sterke kant. Ik verbaas er me soms over hoe sommige fotografen zulke grandioze creatieve foto’s kunnen maken van exact hetzelfde onderwerp dat ik dan ‘normaal’ op de foto krijg. Mijn complimenten naar hen toe! Ik probeer zo veel mogelijk verschillende technieken te leren, maar ik denk dat ik niet slecht ben in belichting in het algemeen. Ik kan genieten van ‘off-camera strobe’, snooting en fluorescentiefotografie.»
Zo heeft Peter ook niet echt een specifieke foto die hij nog wil maken, want zo zegt hij: «Ik vind het heel uitdagend om een nieuwe techniek uit te proberen. Proberen te snappen hoe het werkt en hoe je het beste resultaat kunt behalen.» Eenzelfde antwoord krijg ik als ik vraag naar zijn ambities of doelen in onderwaterfotografie. Hij grapt: «mezelf verbeteren en daarnaast lekker aankloten met verschillende technieken.»
Reis rond de wereld
Ik grapte eerder al over het feit dat Peter veel reizen maakt en dus bij wijze van spreken nooit thuis is. Veel van zijn reizen ken ik, maar toch wil ik het rijtje nog wel een keer van hem horen. «Ik heb het absolute voorrecht gehad om op veel plaatsen te mogen duiken en fotograferen. Grandioze bestemmingen met allemaal hun eigen charme. Lekker warm water, zoals bijvoorbeeld Egypte, Oman, Australië, Indonesië, Maleisië, Filipijnen, Tubbataha, Fiji, Malediven, Mexico, Bahama’s, Bimini, Bonaire, Kaaiman-eilanden, Puerto Rico, Kaapverdië. Gematigd water zoals bijvoorbeeld Nederland, Verenigd Koninkrijk, Azoren, Galapagos, Zuid-Afrika, Mozambique, Nieuw-Zeeland, Amerika. Maar ook in het koude water van Spitsbergen, Groenland, IJsland, Noorwegen en Antarctica.»
Na het lezen van dit imposante rijtje reeds bezochte bestemmingen durf ik eigenlijk niet meer te vragen naar zijn favoriete bestemming voor onderwaterfotografie. Want een keuze maken lijkt bijna ondoenlijk. Toch vraag ik het hem. Het antwoord is verrassend. «Mijn favoriete bestemming is waar ik in de toekomst naar toe mag gaan. Alles heeft zijn charmes. Er zijn maar weinig bestemmingen waar ik teleurgesteld van terugkom. Een aantal bestemmingen zijn ‘hoog-risico’ trips. Zo ben ik naar Tonga gegaan om bultruggen te zien en na een week heb ik moeten concluderen dat het niet gelukt was…tsja. Galapagos heb ik twee keer gedaan, een keer fantastisch en een keer helemaal niets. Hetzelfde geldt voor de Sardine Run in Zuid-Afrika, één keer fantastisch, één keer wel oké en één keer helemaal niets. Je moet ernaar toegaan met de wetenschap dat je de natuur niet kunt sturen en dat je moet waarderen wat je te zien krijgt. Je kunt alleen je kansen vergroten om te zien te krijgen wat je wilt zien. Als je naar Bimini gaat in het juiste jaargetijde, is de kans (heel) groot dat je grote hamerhaaien te zien zult krijgen.» Tja, daar is geen speld tussen te krijgen, ik kan Peter alleen maar gelijk geven.
Toch heeft ook Peter nog bestemmingen op zijn bucketlist staan: «Te veel bestemmingen om op te noemen. Er is zo veel moois te zien nog. Bijvoorbeeld God’s pocket in Canada lijkt mij leuk om te doen, Socorro, Guadaluape, etc.»
Fotoworkshops van Alex Mustard
Peter heeft al meerdere malen deelgenomen aan de fotoworkshops van Alex Mustard en iedere keer hoor ik zijn verhalen met jaloezie weer aan. Het lijkt me zelf ook erg gaaf om eens met zo’n reis mee te gaan. Ik wil dan ook graag weten wat Peter er zo leuk aan vindt en of hij er veel van leert. «De workshops van Alex zijn behoorlijk intensief,» vertelt hij. «We duiken meestal het maximaal haalbare, drie tot vijf duiken per dag. Verder moet je vroeg beginnen of tot laat opblijven om een bepaalde foto te maken bij het ideale licht, het veranderen van je set-up tussen de duiken door, downloaden van foto’s, het ploegen door al je foto’s om een selectie te maken voor de groepsbespreking, lezingen volgen, fotoreviews, je camera klaarmaken voor de volgende dag. Een van de meest waardevolle aspecten van de workshops zijn de avondsessies. Na een paar dagen mag je elke avond ongeveer drie tot vijf foto’s inleveren. Alex en de hele groep geven dan constructief kritiek op je beeldmateriaal en tips hoe je het kunt verbeteren. Het is fascinerend om te zien hoe verschillend de fotografen uit de groep één bepaald onderwerp digitaal kunnen vastleggen. De insteek van de avondsessies moet zijn dat alles draait om het ‘leren’, kennis vergaren en niet om competitie. Het is een ideale manier om je vaardigheden naar het volgende niveau te tillen. Bij de volgende workshop is het beginniveau gewoon iets hoger dan de eerste keer of ben je sneller weer op het niveau dat je aan het einde van de vorige workshop had. De workshops helpen je dus niet alleen om technisch beter te worden maar je krijgt ook veel creatieve ideeën door de interactie met anderen.» Na dit uitgebreide antwoord krijg ik meteen zin om ook zo’n workshop te boeken!
Lezingen en workshop
Peter deelt graag zijn kennis en geeft zelf ook wel eens lezingen en workshops. «Het leuke is de interactie met de mensen en het beantwoorden van vragen. Het beantwoorden van vragen dwingt je om goed over dingen na te denken en gestructureerd te antwoorden. Hierdoor word je zelf een betere fotograaf. Ik probeer ook duidelijk te maken dat fotografie geen competitie is en dat ik niet de wijsheid in pacht heb. Iedere fotograaf heeft zijn eigen stijl en kracht.»
Nu ken ik Peter al een aantal jaar en spreek hem regelmatig online of in levende lijve. Iedere keer geniet ik weer van zijn jaloersmakende reisverhalen en ervaringen en zijn prachtige beelden die hij over de hele wereld gemaakt zijn. Gelukkig is hij inmiddels een graag geziene onderwaterfotograaf en wordt zijn werk veelvuldig gepubliceerd. Zo kunnen wij allemaal van zijn foto’s meegenieten en dromen van die mooie bestemmingen.
Peter deelt zijn foto’s regelmatig op Instagram. Neem maar eens een kijkje op zijn Instagram-pagina.
Geniet van zijn portfolio! Klik hieronder op een thumbnail voor de volledige weergave en om de diavoorstelling te starten.
