Overleg in Base Camp

Het plan was om samen met Robbie een deel van de kaart te maken. We hadden het netjes voorbereid, stickmap in de wetnotes en taakverdeling afgesproken. En toen ging het mis… Ik begon op de foute bladzijde waardoor er al snel geen touw meer aan vast te knopen viel.

Terug, hersteld, en toe klopte het nog steeds niet. Een lijn ligt vast met tie-offs, en er zijn placements waar de lijn langs de rots loopt. De vraag is altijd welke placements je mee neemt in je survey. Verandert de lijn flink van richting dan moet je wel, gaat hij in vrijwel de zelfde richting door dan kan je doen alsof het één stuk lijn is. Maar dat weet je de volgende duik niet meer, en zeker als iemand anders de survey gedaan heeft wordt het lastig. Nadat we al een paar keer overlegd hadden of we een placement wel of niet telden kwamen we ook nog een T tegen (splitsing in de lijn) die Toddy vergeten was aan ons door te geven. We besloten naar het eind te gaan van het stuk wat we zouden doen en een nieuwe survey te doen, en de lijn wat op te schonen waar het onduidelijk was.

En dat hebben we geweten. Onze nieuwe survey wijkt flink af van de oude. Welke heeft er gelijk? Dat gaan we morgen zien als we het nog een keertje over doen. Soms zwem je een dagje in een prachtige grot waar nog nooit iemand geweest is, en soms schrijf je de hele dag getalletjes op een leitje. Maar het zou ontzettend jammer zijn als we heel veel moeite stoppen in een mooie kaart op basis van een foute survey.

In de loop van de dagen leer je je teamgenoten kennen. Zo blijkt Packo uit Polen de jongen te zijn wiens films ik al jaren bewonder. En Joel uit Spanje is de duiker met die ontzettend lelijke gele jetfins uit de films van Packo. Grappig dat je dan samen duikt, vroeg of laat kom je iedereen tegen.

Grotduiker Maarten van Baal is in Yucatan voor de derde editie van exploratieproject Vanilla Sky. Je kunt hem via zijn blogs op DuikeninBeeld volgen.