Ongerept Kenia (2)
Rob Aarsen reisde naar Kenia en maakte kennis met een verrassend mooie onderwaterwereld. In het tweede deel van zijn verhaal vertelt hij over dolfijnen, kerstbomen en groot wild.
De duikplaatsen waar we met de dhow in een klein uur naar toe varen, liggen allemaal achter Wasini eiland, voor een deel in het Kisite Marine Park en het Mpunguti Reserve. Alles bij elkaar 39 vierkante kilometer beschermd zeegebied en een veilige haven voor dolfijnen die er paren en hun jongen grootbrengen, 250 verschillende soorten vis, zeeschildpadden, walvissen, 56 soorten koraal, zeegrasvelden en kolonies zeevogels die er hun nesten hebben. In het park mag helemaal niet worden gevist, in het reservaat alleen met lijnen of visvallen. De aanwezigheid van dolfijnen maakt dat toeristen uit de resorts bij Diani Beach naar Shimoni komen om daar in te schepen voor een dolfijnexcursie. Terwijl wij duiken bij Inner Kisite, spartelt er boven ons hoofd een groep snorkelaars rond op het ondiepe rif in de hoop op een ontmoeting met dolfijnen. De meest luie snorkelaars drijven zelfs in een reddingsvest. En inderdaad horen we aan het einde van de duik het onmiskenbare gepiep van dolfijnen. Later wordt ons verteld dat ze ons achterlangs zijn gepasseerd en bij de snorkelaars zijn geweest, waarbij ook een speels jong van de partij was. Yatin vertelt dat hij ooit een groep dolfijnen heeft zien voetballen met een kogelvis. Nadat een dolfijn de vis aan het schrikken had gemaakt zodat ‘ie zich opblies, gingen ze hem onder elkaar overgooien. Toen ze klaar waren werd de doodsbange vis zachtjes op de zandbodem teruggezet.
Terwijl bij Inner Kisite de dolfijnen boven ons spelen, zwemmen wij een stuk bij het rif vandaan over de zandbodem. Verderop staan een paar eenzame blokken vuurkoraal met daartussen talloze glasvisjes. Tussen de blokken wonen ook twee grote luipaardmurenen van elk zo’n drie meter lang. Met de 15mm fisheye op de camera moet ik wel heel dichtbij komen om er eentje beeldvullend te fotograferen. Maar die bek met tanden… Op kousenvoeten sluip ik beetje bij beetje dichterbij. Het beest kijkt wel maar blijft in een vast, rustig ritme zijn bek open en dicht doen en water over zijn kieuwen pompen. Rustig blijven ademhalen, net als hij… Soms deinst hij wat achteruit, dan komt hij weer wat verder naar buiten maar de monsterlijke murene laat me heel gemoedelijk mijn gang gaan. Zit daar iets van vriendelijkheid in die blik? Ik kan de dome van de camera tot een paar centimeter van de bek brengen en mijn foto’s maken. Het beest kijkt me onaangedaan na als ik voorzichtig achteruit peddel.
Kerstbomen
De laatste dag zijn we terug in het Wasini Channel. We duiken aan de andere kant deze keer, onder de kust van het eiland. Hier is het koraalrif meer aaneengesloten tot het op 12 meter diepte overgaat in een zandbodem. Het zicht is vandaag ongeveer gelijk aan dat op een goede dag bij Bergse Diepsluis. Waarschijnlijk het gevolg van hevige regenval verder landinwaarts – het is regentijd en later horen we dat Mombasa en Diani Beach blank staan. We zwemmen langs vreemde constructies. Er staan metalen “kerstbomen” onder water waar kleine stukjes koraal aan hangen. We komen langs twee grote metalen tafels ook weer behangen met koraalstruikjes, flessen in een betonnen voet met koraaltakjes in de flessenhalzen en een langwerpig halfrond rek waar vooral veel zakpijpen op groeien. Aan het eind van het traject ligt een oude radiozendmast in drie delen geknakt, ook helemaal aangegroeid en een schuilplaats voor kleine baarzen, koraalvlinders en diklipvissen. Dit is het terrein van het Reefolution project voor koraalherstel, waar in de zomer studenten van de Wageningen Universiteit onderzoek doen naar de verschillende methoden om koraal op te kweken. Harm biedt de studenten onderdak en werkruimten in zijn Firefly Ocean Camp en ondersteunt het duiken. Er zijn nog geen koralen teruggeplaatst, al heeft Reefolution wel een paar plekken op het oog daar waar het rif door menselijk toedoen is beschadigd.
Gelukkig moeten we dat soort plekken met een vergrootglas zoeken. De riffen rond Wasini hebben ons verrast met hun uitbundigheid en grillige vormen. Een onontdekt, ongerept stukje zee waar je jezelf door een lichte stroming heel relaxed langs de koraalmuren kan laten meevoeren. Klein spul is er in overvloed. Groot spul dan weer niet. Tenzij de dolfijnen aan het lawaai van de persluchtduiker wennen en je tijdens de duik komen opzoeken. De volgende keer toch maar snorkelen!
Shimba Hills National Park
Wie aan Kenia denkt, denkt aan wildparken. Met leeuwen, luipaarden, olifanten en giraffen. Op een uur rijden van Shimoni ligt Shimba Hills. Met 18 vierkante kilometer is het een van de kleinere reservaten in Kenia. In een bergachtig landschap van tropisch regenwoud en savanne zie je hier giraffen, bosolifanten, buffels en gazellen. Het is de enige plek in Kenia waar je de sabelantilopen kunt zien. Om de olifanten uit de omringende dorpen te houden worden steeds meer hekken geplaatst. Ondanks beheer door 50 rangers worden nog steeds stukjes reservaat ’s nachts platgebrand en tot akkertjes gemaakt. Er zijn ongeveer 700 olifanten in Shimba Hills en ze komen steeds vaker in conflict met de omringende bewoners. Gids Jacob vertelt dat een paar jaar geleden 50 olifanten uit het park zijn gehaald en over de weg naar Tsave zijn gebracht. Ze zijn allemaal teruggelopen. ‘De natuur laat zich niet dwingen,’ aldus Jacob.
Shimba Hills is goed te bezoeken op de laatste dag voor je terugvliegt. Heb je meer tijd dan kun je een meerdaagse excursie doen naar Tsave, een van de grootste parken van Kenia en thuis van de Big Five.
Tekst en foto’s: Rob Aarsen, Onderwatersport Magazine
