Dirk Van den Bergh – Nooit de link gelegd tussen paling en murene
Ondanks de winterse temperaturen deze zomer duikt Dirk van den Bergh gewoon door. Deze keer in de Oosterschelde bij de Vuilnisbelt en de Oesterdam.
Mijn buddy Petra Zondervan wacht tot op het laatste ogenblik om onze afspraak na te leven: slecht weer voorspeld (iets nieuws deze zomer?). We zijn het ook niet eens over de kentering: haar app zegt 13 minuten later dan mijn raadplegingen op internet …
Wanneer ik om 12.30 uur op weg ben naar de duikstek Vuilnisbelt is het aan het gieten en geeft de temperatuurmeter in mijn wagen 12°C aan … en dat op 10 augustus! Gelukkig wordt het daarna voor de rest van de dag alsmaar beter, al blijft het fris.
Ik moet nog gaan aftoppen en stop hiervoor bij het vulstation van Sub Ocean Services. Ik ga even de winkel binnen om te vragen hoe het nu eigenlijk zit met die getijdentabellen en die verschillen. Koos Bosters, de uitbater, verzekert mij dat er maar één juiste tabel is voor Tholen: de zijne! Getijdentabel Stavenisse. Dat is ook degene die ik geraadpleegd heb …
Ik ben een uur voor de afspraak op de duikstek, ga al een beeldje filmen en zie dat het zicht aan de kant nihil is … Nu wachten op mijn buddy … de LW kentering die juist is, is om 15.00 uur … wachten, wachten … ik zie mijn buddy komen aanrijden om 14.40 uur!
Dat wordt scherp, zelfs met haar gegevens die een kentering 13 minuten later geven …
We liggen om 14.57 uur in het water, dus zeg maar pal op de kentering. De buddylijn gaat aan, want we zien zelfs onze vinnen niet op de duiktrap! We zitten inderdaad pal op de kentering: stil water. We zakken rechtuit tot 12,5 meter . Mooi, mooi, schitterende zeeanjelieren! Daarna gaan we rechts, nemen een bocht richting oever en stijgen dan langzaam terug richting duiktrap. De stroming die intussen wel wat heviger aan het worden is brengt ons er zonder moeite naartoe.
Schitterende duik! We gaan nog even in het zonnetje zitten op de bank op de dijk om ons logboek in te vullen, daarna ga ik vullen bij Koos en om 18.00 uur zijn we bij de Bergse Diepsluis. Het is daar wel even wachten tot de zon ondergaat, want we willen een nachtduik maken. Er komen nog twee leden van onze club opdagen, maar die gaan wat vroeger in het water.
Ons geduld geraakt ook op. We zullen er dan maar een semi-nachtduik van maken. Om 20.45 uur liggen we in het water. Het wordt een superduik! We zwemmen uit naar het platform. Op 12,5 meter nog geen platform en we gaan rechtsaf. Slecht zicht, stof van andere duikers, maar we zien toch verschillende sepiaatjes. Platform gemist? We zitten terug op 8 meter, gaan terug dieper en yes, daar is het platform! Het ligt (bij HW), anders dan overal beschreven, op 11,5 meter.
Daarna stijgen we langzaam terug, de dieptelijn naar links volgend. Dan hebben we onze onvergetelijke ontmoeting met de palingen! Dat kost me wel wat lucht die spanning bij het filmen! Wanneer we aan de oppervlakte gaan zien is in de schemer de duiktrap nog een eind weg! Mijn luchtvoorraad begint kritieke volumes aan te geven en ik besluit aan de oppervlakte terug te zwemmen. Petra blijft in haar enthousiasme van deze geweldige duik ondiep onder water. Het is ondertussen donker geworden en ik zie ze met haar duiklamp duidelijk volgen.
Terug aan de auto is het volledig donker. Dus toch tellend als een nachtduik?
Wat hebben we beiden genoten van deze heerlijke duikdag op Tholen!