Sandra Boerlage – Nog eens kijken bij de eitjes van de zeedonderpad (2)
Sandra gaat nog eens terug naar het nestje van de zeedonderpad, nu met buddy Jaap. Lees haar verhaal en bekijk de foto’s.
Na bijna een maand ging ik weer terug naar de duiklocatie waar ik de eitjes van de donderpad had gevonden, ditmaal met Jaap. Nadat ik hem had vertelt over de vondst, werd hij ook wel erg nieuwsgierig. We spraken met elkaar af en halverwege mijn rit richting Zeeland ontmoetten we elkaar om te carpoolen. Wel zo gezellig.
Tijdens de rit vertelde ik jaap waar we de vorige keer de eitjes ontdekt hadden en hoe ze eruit zagen. Jaap werd ook steeds enthousiaster en nam voor deze missie zijn 60mm lens en subsea +10 diopter en snoot mee. Ik had mijn snoot thuis gelaten aangezien ik hier de vorige duik zo mee aan het stoeien was. Dit zal ik met iets warmere temperaturen nogmaals proberen.
Na een warm bakkie en een plak cake voor de energie, konden we er helemaal tegenaan en gingen richting het water. Wederom op zoek naar het nestje, zou hij er nog zijn of waren we te laat en waren de eitjes inmiddels uitgekomen? Ik vond het nestje dat vlak voor het richeltje dat naar de diepte gaat snel, al was het wel wat lastiger vinden aangezien het een stuk kleiner was geworden. Er zat namelijk een krab lekker van de eitjes te peuzelen. Het is de natuur, maar ik kon dat beest wel wat op dat moment. Gewoon eitjes op zitten eten terwijl ze vol leven zitten. Er was zelfs al een vorm van een klein visje in te ontdekken.
Met veel vriendelijk flitslicht had het krabbetje het gelukkig gauw bekeken en hebben Jaap en ik om de beurt foto’s liggen maken. De tijd vloog dan ook voorbij en als Jaap foto’s maakte van het nestje, heb ik me op spookkreeftjes gestort. Een hele moeilijke opgave. Kunnen deze nu echt niet stilzitten? Blijkbaar niet en ik moest dan ook veel geduld hebben om deze scherp op de foto te kunnen nemen.
Naast het eerste nestje hebben Jaap en ik ook een poging gedaan om de tweede te vinden. Dit lukte helaas niet. Misschien waren deze dan toch al uitgekomen. Aangezien we al aardig tijdje in het water lagen was het weer tijd om richting de kant te gaan. Waar we meteen bij de steiger in ons enthousiasme besloten nog een duik te doen. Wat een klein leven allemaal! Genoeg om vast te leggen: de eitjes, spookkreeftjes, garnaaltjes en verschillende plooislakken.
Duik twee van deze dag was net zo top en zelfs nog langer. Bij bovenkomst was het eerste wat ik hoorde:” Het loopt ook altijd uit de hand als ik met jou duik. We zien gewoon veel te veel”. Hahaha en inderdaad het was weer een geslaagde lange duik. Met een voldaan gevoel gingen we naar huis.
Duikdag 4 maart 2017, locatie Den Osse, nieuwe kerkweg
Duik 1 max. diepte 7,9m, tem. 3gr.C., zicht 2-3 m. duiktijd 73 min
Duik 2 max. diepte 6,4m, tem. 3gr.C., zicht 2-3 m. duiktijd 96 min