John Landa – Nog maar een keer sepia’s

Sepiatijd! Duikreporter John Landa en Lia van der Laan gaan een kijkje nemen bij de rekjes. Zouden de exemplaren van de dag ervoor er nog zitten?

Datum: 25 april 2016
Duiklocatie: Bergse Diepsluis

Duik 779 en 780.

We hadden vandaag 2 duiken gepland aan de Bergse diepsluis om sepia’s te spotten, aangekomen op de parkeerplaats van de Bergse diepsluis is het lekker rustig er zijn maar een paar andere duikers eerst nog een praatje maken met andere duikers dan optuigen omkleden en het water in.

We gaan onder en de eerste meters voelen koud aan als we een paar meter dieper komen voelt het een stuk aangenamer waarschijnlijk maar een paar graden verschil maar wel voelbaar.
Eerst even naar het platform zomaar even kijken wat er te zien is, wat opvalt dat er nu toch wat stukken railing van het platform weggerot zijn, misschien een opknap beurtje of een hele nieuwe die wat hoger op zijn palen staat zodat de steenbolken zich er onder kunnen verschuilen net als jaren geleden.
We gaan daarna de stokken verkennen en we vinden ze zonder enig probleem de eerste stokken, ik houd mijn dieptemeter even aan de bodem en als ik deze diepte aanhoud moet we ze allemaal tegenkomen.
En inderdaad we komen ze allemaal tegen en ook nog wat oude stokken die prachtig begroeid zijn maar er is nog weinig sepia te bespeuren nadat we de laatste stokken hebben geïnspecteerd draaien we om en gaan wat ondieper terug.

Na een tijdje seint Lia en wijst ze me een dahlia tegen de zijkant van een steen aan, eindelijk denk ik in mezelf ik heb naar deze dahlia al zolang gezocht en nooit gevonden en nu zwemmen er er zo op.
Het is een prachtige dahlia groot en mooi van kleur, mooier dan alle andere dahlia’s die we a hebben gevonden op de Bergse diepsluis en ik denk dat we al op 9 verschillende dahlia’s zitten maar de meeste zijn klein een beetje grauw en kleurloos. Na wat foto’s te hebben gemaakt krijg ik koude voeten we zijn bijna een uur onder en de temperatuur schommelt tussen de 10 en 11 graden het word tijd dat we het water uit gaan.

Als we richting de trap gaan is het zicht wisselend, sommige stukken zijn matig en zwemmen we tussen de tig zeedruifjes en daartussen zweeft er ook nog af en toe een parasolletje, erg mooi om te zien en dan ineens is het weer helder het gaat echt in vlagen. We komen uit bij de trap en gaan eruit en lopen terug naar de auto, en het werd tijd ik had een paar koude voeten waar je u tegen zegt, de spullen afgooien en vlug mijn trui aantrekken mijn voeten in mijn meegenomen warmwaterton om het toch maar een beetje warm te krijgen.

Ik twijfel of ik toch de tweede duik oversla, maar ik ben niet te houden dus gaan we die tweede duik ook nog doen. Tijdens deze pauze komen we in gesprek met 2 duikers die normaal niet zo dikwijls in de Oosterschelde duiken en ook nog 2 clubleden die een duikje aan de Bergse diepsluis gaan wagen ik moet aan een van hen mijn linkse handschoen lenen omdat zijn droogpakhandschoen lek was. Het weer wordt slechter het gaat regenen en we besluiten in de auto te gaan zitten en even de verwarming aan te zetten om bij te komen. Na een flinke interval besluiten we toch nog de tweede duik te gaan doen.

Als we zijn opgetuigd en richting de trap lopen is het een stuk slechter geworden, het waait harder en het water ziet er erg troebel uit, en het is ook troebel de eerste 3 meter is prut. Daarna word het zicht wat beter en gaan we nog een keer op zoek naar sepia’s, op een oud rekje hangt een krab en als ik die wil fotograferen zie ik ineens een sepia tussen de stokken, ik sein met mijn lamp naar lia en wijs de Sepia aan, na wat foto’s duikt hij verder het rekje in en na nog wat foto’s schiet hij weg, erg jammer.

We kijken even rond maar de sepia is nergens meer te bekennen, we gaan maar weer verder en zoeken nog wat sepia stokken op en na wat zoekwerk vinden we de tweede die ook weer diep tussen de stokken verstopt zit. Ik wil hoe dan ook een mooie foto maken van deze sepia en dat is nog niet zo makkelijk de stokken staan in de weg voor mijn flitsers, de flitserarmen zet ik helemaal recht omhoog en de flitsers laat ik een klein beetje naar beneden schijnen en dan moet ik met een arm de camera in de hand om een stok om zo de sepia te fotograferen. En dit alles zonder de bodem te raken omdat het best wel stoffig is, een verkeerde beweging en het zicht is gereduceerd tot prut. Als ik mijn foto’s heb gemaakt neem ik flinke teug lucht en stijg dan een klein beetje op om zonder stof weg te zwemmen om me daarna even ontspannen. Ik kijk even op het schermpje van de camera of de foto’s er goed uitzien maar ik ben nog niet helemaal tevreden dus iets andere instellingen en dan nog een keer de zelfde exercitie.

Na een tijdje krijg ik het wat kouder en we draaien om en gaan terug naar de instap, als we op een meter of 2 komen kun je een duidelijk temperatuur verschil voelen en dat is niet aangenaam dat koude water aan je lippen plus het zicht is op 2 meter diepte tot bijna niks gereduceerd door de golfslag. We gaan eruit en ik heb het even gehad ik heb het koud, het regent en het waait en ik moet me nog omkleden in deze barre omstandigheden maar aan de andere kant voel ik me warm door de foto’s die ik deze duik heb gemaakt. Vlug omkleden en dan toch nog een praatje maken met het buddy paar dat er nog staat en wat gegevens uitwisselen over bepaalde duikstekken en de duikdag zit er weer op.

Lia bedankt voor de 2 duiken ze waren weer top, en natuurlijk alle andere die erbij waren bedankt voor de gezellige dag.

Ik ben ongeveer 67 / 61 minuten totaal onderwater geweest, ik ben rond 09:30 / 13:00 te water gegaan, de watertemperatuur was 10 graden, het zicht was redelijk tot heel goed, ik ben max. 10,4 / 7,5 meter diep geweest.