Marloes Otten – Scheppen maar!
Ze heeft vrije avond in het vooruitzicht als er een natuurbericht online verschijnt: een nieuw soort slak waargenomen in de Oosterschelde. Dag vrije avond, het is duiktijd voor Marloes Otten!
Datum: 29 april 2016
Duiklocatie: Zoetersbout, Oosterschelde
Als er ’s morgens een natuurbericht verschijnt met het nieuws dat er een nieuw en bijzonder soort slakje gezien is in de Oosterschelde, hoef ik niet lang na te denken: die wil ik ook zien! Of zoals we in Zeeland zeggen ” Mok ok èn!”
Volgens het bericht zijn de zogenaamde Schepjes (Philine quadripartita) te vinden op de slibodem tussen de 15 en 25 meter diepte.
Na het slechte weer en de harde wind van afgelopen dagen verwacht ik erg slecht zicht, maar het valt eigenlijk wel mee. Het is geen goed zicht, maar het kan nog slechter.
Snel dalen we af naar wat grotere diepte , ook een beetje in de hoop dat het zicht daar wat beter wordt. Dat is niet het geval, de bloei zit in het water en de plukken wier en algen blijven voorbij komen op de stroming, als gevolg van de sterke golfslag van afgelopen week.
Toch zijn de Schepjes niet te missen! Al snel ontdekken we het eerste witte hoopje slak op de slibbodem. Ik maak een foto en kijk even naar mijn camera om de instellingen te wijzigen. Tot mijn grote verbazing is het slakje verdwenen zodra ik weer opkijk!
Op zoek naar een andere…
Bij de volgende heb ik de verdwijntruc door. Voor een slak in een hoog tempo, graaft hij zich in in het slib. Waarmee ik er meteen achter kom dat ik in opperste concentratie een slakkenkontje aan het fotograferen ben geweest… Hij verdwijnt head-first het zand in.
Zoals in het natuurbericht te lezen was, laten de Schepjes een duidelijk slijmspoor achter terwijl ze kruipen en graven.
Ook vinden we al snel de eierstrengen van de Schepjes. Grote eipakketjes van duizenden eitjes in een geleiachtig ballonnetje. Met een steeltje zitten de eierpakketten vast aan de bodem. Als je goed kijkt, zie je strengen eieren door het ballonnetje lopen. Het eipakket is zeker zo groot als de slak zelf.
We vinden eenvoudig verschillende Schepjes die over de bodem kruipen. Er zullen er nog veel meer onder het slib verstopt zitten. Ieder Schepje dat we proberen te fotograferen graaft zich snel in.
Een stukje verderop ontdekken we nog een sepiola die een trucje van de Schepjes afgekeken heeft. Alleen zijn oogjes steken nog boven de slibbodem uit en zodra we onze lamp er op richten probeert ook hij zich dieper in te graven.
Wat een leuke duik weer! En wat leuk dat een nieuw soort slak zo goed zichtbaar en makkelijk te vinden is!
