Marloes Otten – Dolfijn
Ooit leerde hij me lopen, zwemmen en m’n hoofd boven water houden. Een paar jaar geleden leerde ik hem duiken.
Datum:
Duiklocatie:
En omdat die duikvaardigheden toch onderhouden moeten worden, voelen we ons verplicht af en toe een weekje naar Egypte te gaan om die vaardigheden op peil te houden.
Dus zat ik vorige week met mijn vader in het vliegtuig, op weg naar een weekje relaxt duiken bij Marsa Shagra. Lekker vanaf de kant een beetje op het huisrif rond dobberen heeft onze voorkeur, maar gisteren stonden we klaar op de steiger voor een tochtje met de Zodiac, toen er ineens midden in de baai een dolfijn uit het water sprong. Dan zijn de plannen natuurlijk snel gewijzigd en nog geen minuut later rolden we van de boot af, vlakbij de dolfijn. En die was daar niet van onder de indruk! Nieuwsgierig kwam hij kijken wie wij waren en wat we nou voor rare dingen op onze rug hadden. Nadat de duikflessen uitgebreid bestudeerd waren, konden we rustig op de bodem gaan zitten om de privé dolfijnenshow te bekijken. Na 20 minuten arriveerden er meer duikers en na een uurtje zat elke duiker die nog op het tentenkamp was, op z’n kniën op de zandbodem. En de dolfijn vond het bere-gezellig. Hij draaide z’n rondjes, bekeek alle duikers en liet zich van alle kanten bewonderen.
Na 68 minuten begon de luchtvoorraad toch terug te lopen en moesten we op weg terug naar de kant. Op de kant waren we nog een beetje sprakeloos. Maar de dolfijn zorgde al snel voor nieuw spraakwater, door nog even wat sprongen uit te voeren die we vanaf de kant konden bewonderen.
Gelukkig wordt het water in Nederland nu kouder, zodat mijn vader minder kan duiken. Dus moeten we volgend jaar toch echt weer een weekje gaan duiken!
