Leendert Smit – Een oude favoriet

Ooit maakte hij er zijn eerste duik, nu is hij er opnieuw: Leendert Smit duikt bij de Zoetersbout.

Datum: 7 mei 2016
Duiklocatie: Zoetersbout, Zeeland

Ik ben onderweg naar Zoetersbout. Wat het tij betreft zou ik best richting Zeelandbrug kunnen gaan maar het is hemelvaart weekend dus grote drukte gegarandeerd. Ik ben lekker vroeg en ik zie geen auto staan als ik de Zijpseweg op draai. Ja, Zoetersbout, daar maakte ik mijn eerste Oosterschelde duiken met de club. In nat pak, ouderwetse loodgordel en een slabbetje om. Of had ik toen al een ‘stab jack’? Zo heette dat toen. Een duikcomputer had niemand. Ik had een mano- en dieptemeter, en een horloge. Daar moest ik het mee doen.

Nu schiet ik mijn droogpak aan, stop het lood in de pockets, en gord mijn wing om. Ja, de duiksport is nog vol op in ontwikkeling.
Wat ook anders is dan toen: de volumineuze en best wel zware fotospullen die ik steeds mee sjouw. Er is echter één groot verschil: er is een trap waardoor je iets gemakkelijker het water in stapt. Nu ging Zoetersbout nog wel maar plekken als de Zeelandbrug en Plompe toren vereisten alpinisten ervaring bij laag water.
Inmiddels ben ik onder water en in dubio. Naar links, richting de nol, of naar rechts, langs de dijk? Ik besluit maar links te gaan. Hopelijk is het zicht daar iets beter want het houdt niet over. Inderdaad klaart het wat op als ik rond de nol zwem. Er staat hier nog een stevige stroming want de kentering is pas over een uurtje of 2.
Om me heen zie ik het gebruikelijke spul. Krabbetjes, een enkele kreeft, zakpijpen en op een platte steen nijver wuivende zeepokken. Dat wordt een uitdaging. De diopter wordt in stelling gebracht en ik probeer het moment te vangen dat ze hun ‘netje’ uitklappen maar dat valt nog niet mee te meer daar ik door de stroming steeds wordt weggedrukt. Ik probeer de foto’s terug te kijken maar veel haal je daar ook niet uit. Ik gok maar dat er een paar leuke tussen zitten. Op de terugweg probeer ik nog een galathea kreeftje maar deze is ouderwets schuw en verdwijnt snel in een holletje. Helaas.
Als ik weer boven kom is een Aziatische familie bezig met het zoeken naar schelpdieren. Hun hondje hebben ze maar even aan te reling van de trap vastgemaakt. Het beest krijgt bijna een hartverzakking als ik het water uit kom en zijn richting uitloop. Als hij maar geen gat in mijn droogpak bijt? Het beest is echter zo bang dat hij zo ver zijn riem dat toestaat weg sprint. Dan heeft het arme dier de groep duikers nog niet gezien die inmiddels bovenaan de dijk is verschenen…