John Landa – Op zoek naar het zeepaardje
Het zeepaardje, dat is het doel van deze duik die Duikreporter John Landa met vaste buddy Lia maakt. Gaat hij het vinden?
Datum: 12 september 2016
Duiklocatie: Bergse Diepsluis
Duik 815
Lia had een zeepaardje aan de Bergse diepsluis gevonden en waarschijnlijk waren het er ook nog 2 dus dan toch nog maar een keer naar de Bergse diepsluis om te gaan zoeken. De macrolens er op en naar de Bergse diepsluis gelukkig is het lekker rustig op de parkeerplaats en Lia komt na mij aanrijden. We maken eerst een praatje en doen op ons gemak want het is erg warm na het praatje kleed ik me om en inderdaad op mijn gemak want het is erg warm en ik zweet als een rund. Lia is ook klaar en we lopen naar de trap in het water en wat ben ik blij dat ik in het water lig.
Lia weet waar de zeepaardjes zouden zitten dus gaan we alle sepia stokken aan de rechtse kant af. We gaan alle stokken af en het zicht is redelijk goed en op sommige plekken zelfs zeer goed, alle stokken zijn begroeid met van alles en nog wat en in sommige hangt een langwerpig zeepaardje maar dat zijn niet de soort zeepaardjes die we zoeken wij zoeken degene met een varkens krulletje. Dan zijn we bij het rekje waar Lia het zeepaardje heeft gevonden, we zoek centimeter voor centimeter elke stok af. Soms denk ik dan ja daar zit een zeepaardje maar dan is het een Japanse zakpijp dat is balen.
We gaan verder want er is geen spoor te zien van een zeepaardje en gaan kijken bij de volgende rekjes waar ze ook gespot zijn als we daar aankomen doen we hetzelfde riedeltje alle stokken centimeter voor centimeter afzoeken maar helaas ook hier geen zeepaardje. We zwemmen weer terug richting de trap en gaan wat ondieper en we komen ineens een roedel (ik weet niet hoe je zoiets noemt) kleine sepia\’s tegen het zijn er een stuk of acht en ze blijven mooi bij elkaar. Ze zwemmen van ons vandaan want ze zijn niet gediend van onze lampen maar ze blijven echt mooi bij elkaar dit had ik nog nooit eerder zo gezien.
Als afsluiter van de duik gaan we onder aan de dijk op een meter diepte zoeken naar slijmvisjes en we vinden er genoeg maar ze zijn zo schuw ze schieten elke keer tussen de steenblokken en ik krijg ze dan niet op de foto. Als je dan in zo\’n spleet tussen de stenen kijkt zie je de steenslijmvis liggen en hij kijkt me nog aan ook en volgens mij maar ik kon het niet goed lacht hij me nog uit ook. We blijven zoeken tussen de stenen en ik zie een krab die met zijn scharen tussen kleppen van een oester zit hij plukt er elke keer een stuk oester vlees uit en morst daar rijkelijk mee. Er komen garnalen, andere krabben, visjes en steenslijmvisjes op af het is een grote schrans partij. De krabben vechten om een plekje op de oester en de steenslijmvisje pikken de restje die de krabben knoeien, werkelijk schitterend om te zien.
We liggen weer 2 uur onderwater en de luchtvoorraad is er weer bijna doorheen het word tijd dat we er uit gaan. Ondanks dat we geen zeepaardje hebben gevonden was het een mooie duik en dan vooral die steenslijmvisjes met van die guitige vissenkoppies het was helemaal top. Daarna omkleden een bakkie koffie met een krentenbol en nog even na kletsen over de duik en de maandagmorgen zit er weer op.
Lia bedankt voor de mooie duik.
Ik ben ongeveer 120 minuten totaal onderwater geweest, ik ben rond 10:00 te water gegaan, de watertemperatuur was 20 graden, het zicht redelijk tot goed, ik ben max. 11 meter diep geweest.
