Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Vincent Dorresteijn – Op zoek naar de rekjes

Een heel weekend staat in het teken van de zoektocht naar sepia’s. Vincent Dorresteijn plant zijn duiken op ‘sepia-kans’.  Zou het lukken om ze te vinden?


Datum:  3 en 4 juni 2016
Duiklocatie: Oosterschelde

duikreport-call-to-action-350x85

Datum duik: 3-6-2016 en 4-6-2016
Duiklocatie: Bergsche diepsluis, driftduik zeelandbrug naar halverwege, Goesse Sas en driftduik lokkersnol naar levensstrijd
Eindelijk is het zover. Na de nodige voorbereiding kan ik onderweg naar Zeeland. Het dagje vrij is geregeld, het pension is gereserveerd en er is geregeld dat mijn vrouw van haar werk gehaald word zodat ik de auto mee kan nemen.

Het doel van deze trip is het zoeken naar sepia rekjes en uiteraard hoop ik op één of meerdere ontmoetingen met deze mooie dieren. Daarnaast is het mijn bedoeling om een aantal stekken te gaan proberen waar ik nog nooit heb gedoken.

Na even ruim 2 uur rijden sta ik aan de waterkant. Voor de eerste duik heb ik gekozen voor het voor mij al bekende Bergsche Diepsluis omdat ik daar nog even geen rekening met de kentering hoef te houden en de aanwezigheid van een hele rij met sepia rekjes.

Na het bereiken van 7,5 meter sla ik rechtsaf en al snel kom ik de eerste rekjes tegen. Veel van de rekjes zijn goed gevuld met de eieren van sepia’s. Vrijwel direct zie ik de eerste sepia. Ik schrok er een beetje van en voor ik mezelf hersteld had zwom het beestje er alweer snel vandoor. Eigenlijk was ik overtuigd dat ik er nog veel meer zou gaan zien dus besloot ik er niet achteraan te zwemmen. Helaas bleek later dat dit de eerste en de laatste zou zijn van deze duik.

Na rustig speurend langs alle rekjes gezwommen te hebben besloot ik om ook nog even naar de hangculturen te zwemmen. Na even aan de oppervlakte gekeken te hebben hoe ver ik er precies vandaan was heb ik koers gemaakt richting de eerste boei met daaronder de hangculturen. Wat een prachtig gezicht met talloze kleine spookkreeftjes! Wellicht was dit het hoogtepunt van de duik!

Op de terugweg nog zonder succes een poging langs de rekjes gedaan en uiteindelijk nog een mooie zeenaald gezien! De nood voor een kleine boodschap bleek echter steeds groter te worden en heb na 95 minuten de duik afgebroken met een maximale diepte van 13,4 meter.

Bij het aankleden bleek mijn droogpak iets gelekt te hebben. Ik moet maar eens langs de leverancier want ik heb hier vaker last van en het lijkt er op dat het pak ergens lekkage heeft. Ik heb me aangekleed en ben naar het pension op Schouwen Duiveland gereden. Hier ben ik even gaan uitrusten en heb mijn avondmaaltijd opgewarmd op mijn gasbrandertje.

De tweede duik wilde ik gaan zoeken naar de rekjes bij halverwege. Ik ben ruim op tijd naar de zeelandbrug gereden en ben gaan wandelen richting de ingang van deze stek. Echter zag ik nergens een goed punt om een touw vast te maken om makkelijk te water te kunnen. Met laagwater over de dijk glibberen zag ik niet zitten dus besloot ik om een half uur vroeger te water te gaan en proberen te driften naar halverwege en na de kentering weer terug. Dit idee leek nog een beter idee aangezien ik tijdens de wandeling terug naar de auto bij de tweede trap van de zeelandbrug een zeehond zag zwemmen!

Ik werd direct enorm enthousiast en besloot snel mijn natpak aan te trekken in de hoop dat ik tijdens mijn duik deze zeehond zou tegen komen. Dit geluk zat er helaas niet in maar ik heb wel prachtig en heel relaxed vanaf de trap naar de rekjes bij halverwege gedrift. Wat een genot! Ik was de sepia’s al bijna vergeten tot ik bij de rekjes kwam en ja hoor vrijwel direct zie ik er één en snel daarna zijn of haar vriendje of vriendinnetje. Het aanschouwen van een paringsritueel zat er niet in maar ik kon de dieren erg goed bestuderen. Ze zwommen zelfs vlak onder me door en daarna gingen ze elk een andere kant op. Ik besloot er één rustig achterna te zwemmen zonder hem op te jagen. Een hele poos genoot ik van dit schouwspel! Voor ik het door had zat ik alweer op een diepte van 13,2 meter en aangezien ik mijn lucht een beetje wilde sparen voor de lange terugweg besloot ik afscheid te nemen van mijn nieuwe vriend! Langzamerhand begon de stroming mij weer terug te trekken richting de brug. Na nog even gekeken te hebben bij de rekjes liet ik mij meedrijven. Tijdens de drift heen en terug heb ik erg veel grote kreeften gezien, een mooie noordzeekrab en 2 grote platvissen. Als klapper op de vuurpijl zag ik aan het einde van de duik vlak achter elkaar nog twee harlekijn slakjes! Al met al een prachtige duik van 65 min. Achteraf bleek dit de mooiste duik van het weekend te zijn.

Na de duikflessen gevuld te hebben ben ik goedgehumeurd naar het pension gereden en ben ik na een lekkere warme douche en na nog even gezellig met mijn vrouw gebeld te hebben lekker gaan slapen.

Aangezien de laagwaterkentering de volgende ochtend vrij vroeg was moest ik al om kwart over 7 vertrekken. De vriendelijke dame van het pension had mij beloofd dat ze een aantal broodjes voor mij zou maken om mee te nemen. In de ochtend bleek zij een compleet ontbijt bij mijn ” voordeur” gezet te hebben compleet met gesmeerde broodjes, een gekookt eitje, krentebolletjes, een banaan een 2 pakjes jus d’orange. Ik heb snel 2 broodjes gegeten en na de dame uitgezwaaid te hebben begon ik de rit de brug over naar het Goesse Sas.

Ik was de tweede auto die aankwam maar al snel bleek dat ik niet de enige was die van plan was daar te gaan duiken. De ene na de andere auto parkeerde en al snel stonden er een stuk of 10 auto’s. Tijdens deze duik heb ik opvallend veel galatheakreeftjes gezien. Ik vind dit altijd erg leuke beestjes met hun grote spierballen! Ik heb hier ook diverse oude rekjes gezien maar erg weinig sepia eieren. Wel een aantal trossen met eieren die zijn afgezet door een pijlinktvis. Na 83 minuten hield ik het ook hier voor gezien. Ik ging hier als één van de eerste te water en kwam er als één van de laatste weer uit. Dat is dan weer het voordeel als je niet een gezin mee hebt dat op je wacht tot je eindelijk een keer klaar bent met duiken maar toch vind ik het wel gezelliger als we met het hele gezin naar Zeeland gaan!

Om even op te warmen besloot ik vlak bij mijn laatste stek even te genieten van een lekkere beker warme chocolademelk. Daarna heb ik bij de stek mijn laatste broodjes van het pension opgegeten en een lekkere krentenbol. Het plan was om te gaan duiken bij de lokkersnol. Om bij de nol te komen moet je ongeveer 900 meter lopen over de dijk vanaf de parkeerplaats bij duikstek levensstrijd. Ik besloot eerst maar even een verkenningswandeling te maken alvorens er met mijn zware 15 liter heen te hobbelen. Het zou een pittige wandeling zijn maar wel te doen. Ik besloot iets eerder te water gaan en te gaan proberen te driften van lokkersnol naar levensstrijd. Na compleet opgetuigd te zijn ben ik aan de lange wandeling begonnen. Eenmaal bij de nol aangekomen zag ik dat de stroming nog erg sterk was. Rondom de nol ging het flink tekeer en ik zag dat de stroming in een soort draaikolk ging. Een visser die op de nol stond keek mij met grote ogen aan en kwam direct naar mij toe. Je bent toch niet van plan om nu te water te gaan, vroeg hij me. Ik vertelde hem over mijn plan om een uurtje a 45 minuten voor de kentering te water te gaan en dan vanaf deze stek terug te driften naar de parkeerplaats en dat ik nu nog iets te vroeg was. Na even met de man gekletst te hebben zag ik dat hij beet had en ik wees de visser op zijn hengel die vrij hevig heen en weer ging. De man haalde een geep naar boven en dit bleek achteraf gelijk de mooiste vis te zijn die ik te zien zou krijgen. Na een poos gewacht te hebben bleek de draaikolk niet minder te worden en ik besloot een klein stukje terug te lopen en een stukje voor de draaikolk te water te gaan. Hiermee heb ik het grootste gedeelte van de duikstek lokkersnol over moeten slaan en ik vermoed dat dit nu juist net het mooiste gedeelte van de duik had moeten zijn. Het gehele stuk driften naar levensstrijd bleek een vrij saai stuk zandbodem te zijn waar vrij weinig te zien was. Levensstrijd is een vrij ondiepe duikstek. Voor fotografen schijnt dit een mooie stek te zijn omdat zij hier rustig kunnen zoeken naar leuke onderwerpen. Ik heb hier echter niet veel bijzonders gezien en om eerlijk te zijn heb ik ook niet echt goed meer gezocht aangezien ik eigenlijk best zin had om de duik te beëindigen. Helaas was de laatste duik voor mij niet spectaculair maar heb even goed genoten van het driften. Deze duik heb ik 44 minuten gedoken met een maximale diepte van 8,8 meter.

Na mij te hebben omgekleed ben ik vliegensvlug weer terug gereden en was net op tijd, moe maar voldaan voor het avondeten weer thuis. Al met al genoten van een prachtig duikweekendje!

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief