Heerlijke duikcomputer

Een duikcomputer is iets heel persoonlijks. Wat de een prettig vindt, vindt een ander helemaal niks. De ene duiker wil een klein apparaat, liefs niet groter dan een horloge en de ander gaat voor duidelijk afleesbaar.

Ik wilde altijd graag iets daar tussenin, ik zocht de middenmoot… Wat voor de fotograaf vooral interessant is, dat hij waarschuwende geluidjes geeft bij bepaald luchtverbruik en deco gevaar. Wederom, de één wordt er gek van, ik niet!

Geschiedenis

De meeste duikers van nu, zouden niet weten hoe ze zonder computer moeten duiken. Nou, dat wisten wij vroeger ook niet. Dat getob met die tabellen, speciaal bij herhalingsduiken, was grote armoede. Toen kwam de ‘decometer’, dat was ook niks, maar een metertje liep langzaam naar het rode vlakje, dat gaf al enige indicatie! In 1985 kwam de Hans Hass deco meter. Dat was een enorm apparaat, ook duur en het  liep geregeld vol. Daarna kwamen er nog computers, die je voor de duik aan moest zetten, die heb ik overgeslagen, dat leek mij niets voor mij!

Pas in 1990/1 kwam de grijze Aladin, van Uwatec,  gewoon om de pols. Daar hadden we echt wat aan, vooral bij herhalingsduiken en dat gingen we dan ook veel meer doen!!! Het gaf een nieuwe impuls aan het duikplezier en we voelden ons aardig veilig bij deze high tech apparatuur. De nadelen waren dure batterijwisseling en ik kon dat ding nooit uitlezen: vooral naar je logboek gaan, was een crime. Eerst afspoelen en afdrogen. Daarna op laten drogen, meestal kon ik pas de volgende dag in het logboek kijken om mijn eigen (papieren)logboek in te vullen. Je begrijpt dat het wel eens zo opliep dat ik niet meer de bijbehorende duiken wist.
Bij de opvolger, de blauwe Aladin (nitrox) bleef dat eigenlijk hetzelfde, fijne computer, maar… vooral je zuurstof veranderen, was een drama. Ik ga niet met mijn gebruiksaanwijzing op reis en vooraf oefenen heb ik ook geen zin in. Apparaten moeten niet al te ingewikkeld zijn, ik ben een gewone gebruiker. Meestal gaf ik ze aan de duikgids, die weet dat wel… Ook gingen de riempjes gauw stuk (bij beide computers) en ja hoor, 40 euro voor een nieuw bandje, hoppa!

Moderne Tijden

Toen kwam de Scubapro Uwatec SmartCom. Dat was net een telefoon onderwater, maar die gaf mij wel de geluidssignalen, waar ik als fotograaf, wat aan heb! Het enige nadeel was dat hij erg groot was en vast aan de manometer, geregeld over de bodem ragde. Ik kon het nog wel in mijn stabjackpocket stoppen, maar met de moderne (ja, ik ook!) wings was dat alweer lastiger. Ook bij de SmartCom was het zuurstof veranderen heel lastig, daar moest een IT manager aan te pas komen en zelfs de duikgidsen hadden er moeite mee!
Jongens, dat moet toch niet zo moeilijk gemaakt worden? De SmartCom had weer andere problemen, de speciale hoge drukslang ging na een jaar of zo lekken, eerst hele kleine druppeltjes, maar na een tijdje kon hij in een aquarium liggen als bruisapparaat! Ja, hoor, nieuwe slang, zelf betalen, ik geloof 70 euro. Kort na het vervangen van de slang moest ik een nieuwe koppeling kopen, weer zelf betalen. Had ik die kapot gemaakt, nee toch?!? Ondanks de slechte garantievoorwaarden vond ik het toch erg jammer, toen hij stuk ging, het was wel wat ik wilde!
Helaas overleed de SmartCom vlak na de 2 jaar garantie periode en kon niet meer gerepareerd worden. Toen kon ik voor een gunstige prijs de Galileo Luna ‘krijgen’ (hij is nu vanaf 639) Ja, het kost wat, maar dan heb je ook wat! In eerste instantie vond ik het ding veel te groot. Maar zodra hij om je pols zit, merk je er niets meer van en het afleesgemak was meteen duidelijk! Eerst nog even tobben met de sensor monteren op de eerste trap, daar moest weer een tussenstukje tussen, ach ja, door mannen gemaakt, dus…. het paste niet!
Ik wilde graag de computer personaliseren, dat heb je met die dure dingen. Je kunt met een  infrarode usbstick (ook extra) je computer softwarematig naar wens installeren en ook je persoonsgegevens invullen, mocht je het kwijt raken of… met computer en al verloren raken! Ook dat lukte eerst helemaal niet, pas later bleek dat de dongel rechtstreeks op de laptop niet werkt, wel met een klein kabeltje ertussen. Maak me gek, ik snap dat soort dingen niet…

Feest

Maar toen ging het feest eindelijk beginnen. De Luna heeft alles wat ik van een computer verwacht. Het gebruikersgemak met de grote knoppen bovenop is duidelijk. Ook met dikke handschoenen of wanten is hij goed bedienbaar. Je kunt zelfs onderwater naar de kompasmodus gaan, ik kan het ook! Hoe tevreden ik ben, daar kwam ik eigenlijk pas achter toen ik hem vorige week verloren was. Ik merkte het al gauw zodra je naar beneden gaat, want je kijkt automatisch naar je diepte, grote schrik, waaristie? Ik ging meteen terug, naar waar ik het water was ingegaan, want daar had ik hem nog. Maar ik wist niet eens of hij bleef drijven of op de bodem zou liggen… Na lang zoeken vond ik hem, heel ondiep, op de bodem, hij lag op mij te wachten. Wat een geluk, ik was heel blij. Als ik hem niet meer had gevonden, had ik meteen een nieuwe gekocht, ik wil geen andere meer…

Marion Haarsma is NOB 3*-duiker en heeft inmiddels meer dan 3333 duiken gemaakt. Een duik zonder fotocamera bestaat voor haar niet. Ze publiceert regelmatig, o.a. in Onderwatersport en op DuikeninBeeld. Onderwaterfilm.nl