Fotojaaroverzicht 2022 – Marleen Baas

Het is altijd weer een hele eer om gevraagd te worden voor het jaaroverzicht. Toch een beetje erkenning voor al die uren aanklooien onder water. Maar welke foto’s stuur je dan in? De foto’s die je zelf het mooiste vindt? Die met de meeste likes op Insta? Die met een bijzonder verhaal? Ik heb dit jaar gekozen voor drie foto’s van duiken die me het meest zijn bijgebleven afgelopen jaar.

De eerste foto is gemaakt op een strakblauwe zomerse dag waarbij de temperaturen weer eens opliepen tot hittegolfniveau. En waar kan je dan beter zijn dan onder water. Mede door het felle zonlicht was het mogelijk om de achtergrond lichtgroen te krijgen. Met het inflitsen van de voorgrond kwamen de kleuren mooi tot hun recht. Geen spannende of spectaculaire dieren op de voorgrond, maar voor mij is dit Zeeland op zijn mooist.

Dit jaar ben ik een keer serieus bezig geweest met het ONK. Dus locaties werden vooraf meerdere keren bezocht. Er werd gelet op de stand van de zon gedurende de dag. En ik had zowaar een plan welke foto ik waar en op welk moment wilde maken.

Voor de wierenfoto had ik een mooi rifje uitgezocht met de zon precies op de goede plek. Maar dat betekende wel heel erg vroeg op midzomer. Zo rond 6 uur in de ochtend lagen we in het water. Maar het was de moeite waard. Toen de wieren foto was geschoten, ben ik aan de slag gegaan met de tientallen garnalen die er rondzwommen. Meestal zie je overdag een garnaal ergens half verscholen zitten op een rustig plekje. Maar in de vroege ochtend zijn ze blijkbaar erg actief. In grote scholen tegelijker zwommen ze rond boven de wieren. Een prachtig gezicht. In deze foto vond ik het zonlicht mooi reflecteren in het lijf van de garnaal.

Recent ben ik met Bas en Mirjam van der Sanden mee geweest op een nachtduikweekend. Nachtduiken is iets wat ik niet heel veel doe in Nederland. Geen idee waarom, maar het zal wel een beetje met het tijdstip te maken hebben. In dit weekend ben ik erachter gekomen dat je een nachtduik natuurlijk ook gewoon in de vroege ochtend kan maken. Het is heel bijzonder om het langzaam licht te zien worden onder water. Het nachtleven verdwijnt en het dagleven komt langzaam uit zijn schuilplaats.

In het weekend lag de nadruk op het waarnemen en fotograferen van pijlinktvissen en sepiola’s. Het fotograferen van sepiola’s is mij al wel eens gelukt, maar een pijlinktvis had ik nog nooit gezien. Met alle tips van Bas bleek het goed mogelijk te zijn om de dieren op te sporen. Het fotograferen was een uitdaging. Want bij elke flits schoot het diertje weg. En zie hem dan maar weer te vinden. Wat een prachtige dieren zijn het!