Daniel Versteeg – Twee primeurs in de Oosterschelde
Als je iets bijzonder wilt, moet je er iets voor over hebben. En Daniel Versteeg wil de Zeelandbrug voor zich alleen hebben. Dat is natuurlijk wel heel bijzonder! Dus hij gaat vroeg uit de veren. Maar zou dat de moeite waard zijn?
Datum: 20 september 2016
Duiklocatie: Zeelandbrug
Dinsdagmorgen 4:45. Poeh eh wat is het vroeg.
Maar ja, als je de Zeelandbrug voor jezelf wilt hebben dan moet je wat. Gelukkig had ik de avond ervoor al mijn duikspullen in de auto gelegd dus ik hoefde alleen de behuizing van mijn camera onder druk te zetten. Behuizing open, schakelaar omhalen en met het vacuüm pompje de luchtdruk verminderen tot het led lampje groen brand.
Na een 40 minuten rijden ( heerlijk rustig op de weg ) kom ik aan bij de brug. Niemand te zien maar ik had ook niet anders verwacht. Even een post op Facebook dat ik aangekomen ben en nog even de controle of het groene lampje nog brand van de behuizing. Na gezien te hebben dat dit goed was ben ik richting de waterkant vertrokken. Het was hoog water en ik door op de kentering. Na de eerste stappen in het water gezet te hebben zie ik overal grote blauwe stipjes in het water verschijnen. Allemaal net blauwe vuurvliegjes in het water. Het blijkt zeevonk te zijn. Deze eencellige diertjes lichten op zodra ze beroerd worden. heel gaaf om te zien.
Het doel van de duik vandaag was om de gehoorde slijmvis te vinden. Mij was verteld dat ik deze rond de pijlers kon vinden en de locatie was ongeveer uitgelegd. Ik dus rechtstreeks nadat ik onder ging op zoek naar dit prachtig mooie visje. Het gehoorde slijmvis is, zoals de naam al zegt een slijmvisje met hoorntjes. Deze zien er supergaaf uit en ik hem de 60mm op de camera gezet om toch nog een beetje afstand te kunnen houden om de foto te maken. Het gehoorde slijmvisje is namelijk aan de ene kant een schichtig beestje en aan de andere kant heel nieuwsgierig.
Aangekomen bij de plek waar ik ongeveer moest zijn ga ik op zoek. Iedere steen afzoeken. Ik wist helaas echt niet waar ik op moest letten dus je zoekt met een brede blik. Na een 30 minuten gezocht te hebben ( helaas zonder resultaat ) bedenk ik mij en ga ik verder zoeken op de blokken rond de pijlers. Het wordt al langzaam aan licht en ik zie dat het water al iets groener wordt van de opkomende zon.
Langzaam bestudeer ik iedere rots en ik heb inmiddels geleerd om soms echt gewoon voor 5 a 10 minuten de tijd te nemen om rustig aan te kijken en te zien of er iets beweegt? Op een bepaald moment zie ik iets bewegen. Het lijkt net een stukje mos maar als ik goed kijk zie ik dat het gaat om het wrattige tipje. Deze slak soort heb ik zelf nog niet mogen aanschouwen dus ook dit is weer een primeur voor mij. Ik maak enkele foto’s en kan moeilijk de voor en de achterzijde onderscheiden. Naast het wier valt deze heel slecht op en op de foto’s komt die eigenlijk niet goed tot zijn recht. Uiteindelijk zie ik hem naar voren bewegen en richting een kleine schelp op zijn kant staan. Eenmaal boven op deze schelp steekt deze mooi af tegen het water en kan ik enkele goede foto’s maken. Geheel tevreden en inmiddels weer 25 minuten verder besluit ik om het water uit te gaan. Na mijn setje in de kofferbak te hebben gelegd besluit ik naar de Albert Heijn te gaan om een paar broodjes te halen en beleg. Even ontbijten in de ochtend is toch wel lekker.
Ondertussen zie ik dat ik enkele reacties op de Facebook post heb en 1 hiervan is van Ferry en Leonieke van duikschool Dive Dive Dive. Zij geven aan later in de ochtend aan te komen. Ik rijd dus weer terug naar de brug om op ze te wachten en ga lekker zitten aan de waterkant. Het water lag er nog steeds als een spiegeltje bij en nadat Ferry en Leonieke aangekomen zijn praten we gezellig bij over de duiken en de vakantieplannen van ons beiden.
Daarna maar weer de spullen aantrekken en op naar duik 2. Ik wilde toch wel weer graag op zoek naar het gehoorde slijmvisje dus toch maar weer zoeken. Aangekomen op de plek zwem ik 2 rondjes en ja hoor. Ik zie hem zitten. Wat een prachtig beestje is het toch. Dus weer een primeur in de Oosterschelde. Ik had ze reeds eerder gezien op de Noordzee maar nog nooit in de prachtige wateren van de Oosterschelde.
Lekker aan de slag met de camera en zoals verwacht schiet die vaker terug in zijn holletje waarna ik even wegzwem en rondkijk en daarna weer rustig terug kom. Uiteindelijk lukt het mij om enkele foto’s te maken die naar mijn zin zijn. Het kan beter maar ik ben happy en laat onze vriend met rust. Zwemmend terug naar de kant zie ik opeens weer wat wegschieten. Ja hoor. Nogmaals een gehoord slijmvisje en deze bewoog zich vrij rond over diverse rotsen. Ik kon niet echt een plek vinden waar deze zich thuis hield. Ik probeerde nog enkele foto’s te maken maar hij ging er niet echt goed voorzitten en bleef maar bewegen. Na enkele minuten hield ik het voor gezien. Op naar de waterkant om het water te verlaten.
Eerst maar even onze spullen spoelen in de prachtig mooie faciliteiten van de omkleed ruimte bij de brug. Het werd steeds gezelliger bij de brug en ik zag weer enkele gezichten langskomen van onze Facebook duikgemeenschap. Na nog even wat tips gegeven te hebben waar het slijmvisje zat en het gestippeld mosdierslakje ( overal op deze plek trouwens ) besluit ik terug te gaan richting Zoetermeer om bij Divepost de flessen te vullen.
Wat heb ik weer genoten van onze prachtige Oosterschelde. 2 Primeurs op 1 dag. Wat heb ik toch een geluk!!!!!
Living my life to the max!!!!
