Dirk Van den Bergh – Eindelijk is de wind gaan liggen!
Vorig jaar ging er bij Duikreporter Dirk Van den Bergh op deze duikplaats van alles mis. Nu gaat hij er opnieuw duiken. Maar het begint niet goed.
Datum: 13-07-2017
Duiklocatie: Wemeldinge (Tetjes) en Strijenham
Afgesproken op de mooiste dag van de week met Petra Zondervan in Wemeldinge bij duikstek “De Tetjes”. We zijn allebei ruim op tijd om op de kentering te duiken. Op het stroomdiagram zien we dat we zelfs een half uur vroeger in het water kunnen …
Optuigen dus. Oeps, Petra vloekt: zij heeft haar fles gisteren door haar man laten vullen op de duikclub en er zit slechts 140 bar in … Sabotage? Ik heb dat echter ook al meegemaakt: kraan niet helemaal dicht en dan loopt de fles leeg tot de hoogste druk er af is. Maar geen probleem: Petra heeft drie flessen bij. Gelukkig!
We herinneren ons allebei onze duik van vorig jaar hier: toen liep er ook van alles mis. Is deze stek vervloekt voor ons?
Eens in het water is de stroming best nog wel hevig! We gaan iets tegen de stroom in naar rechts langs de helling. Veel stof.
Het is moeilijk filmen in de stroming … Ongeveer op het diepste punt (24,1 meter) is er wel een mooi tafereeltje met een botervis en een platvis die tegen de stroming aan het vechten zijn.
Tja, als die zelfs moeten vechten om recht te blijven, wat doen wij dan hier in godsnaam toch? Ik doe teken om terug naar boven te gaan, want de deco time komt toch wel dicht bij …
Eigenlijk zijn we blij dat de duik voorbij is … snertduik … spooky dive …
Voor onze volgende duik gaan we naar de overkant, naar Strijenham in de hoop dat het daar beter is. Bij het optuigen weer een probleem voor Petra: de fles blijft blazen bij het open draaien. Even de aansluiting proper maken en gelukkig opgelost … Volgend probleem: haar computer geeft de druk in de fles niet aan … gelukkig heeft ze nog een analoge drukmeter, maar (en dat wist ze) daar is het wijzertje van afgebroken … Toch kan ze nog zien hoeveel lucht ze heeft aan het kleine stompje dat overblijft.
Bovendien ben ik de grootste luchtverbruiker, dus: toch het water in …
Ons doel is de steenslijmvisjes vinden. We beginnen de duik schuin rechts van de duiktrap, dan links tot een diepte van max 14 meter. Ondanks dat er geen stroming is, is het wel vrij stoffig. Plots verschijnt er een zeepaddestoel in mijn duiklamp! Spijtig genoeg is hij al wat beschadigd, waarschijnlijk door krabben, want iets verder zien we er eentje lekker eten van een kwal …
De zeeanjelieren zijn bijna allemaal aan het rusten: geen stroming betekent geen eten te vangen! We keren ondieper terug en wanneer we even gaan kijken blijkt dat we al voorbij de trap zijn. Dat is ons geluk! Vorig jaar zaten de steenslijmvisjes aan de andere kant van de trap en nu ontdekt Petra ze hier!
We blijven er nog 20 minuten liggen. Ik wacht vooral tot ik een mannetje in mooie paaikleuren goed kan vastleggen. We noemen hem Alfred. Thanks Alfred en C°: jullie hebben een verdiend plaatsje in ons logboek!
En euh Petra … toch je materiaal maar eens goed laten reviseren na zoveel duiken?
Onderstaande video is in HD1080p, dus eventueel settings aanpassen voor de beste kwaliteit.
